Naar de crèche

We ontbijten buiten op het overdekte terras van Rhino Coast Guesthouse. Wat grappig dat de aapjes om ons heen dit precies weten. Ze zitten vanaf de muur van de tuin naar ons te loeren. Er staat zelfs een meneer in de tuin die als taak heeft om de aapjes weg te houden bij het ontbijtbuffet. Wij vinden het natuurlijk hilarisch dat er steeds een aapje probeert om langs de bewaking te sluipen om zo een banaan te kunnen bemachtigen. Helaas neemt de meneer van de apen bewaking zijn taak heel serieus!

We worden om 09.00 opgehaald door ze gids Biggy, hij gaat met ons een cultural ZULU tour doen. Als eerste bezoeken we een ZULU familie. MKAJA, een oudere dame en medicijnvrouw vertelt ons over de toekomst. We leren van SENZENY hoe je een rietenmat moet maken. We hebben een rugzak met speelgoed en knutselspullen mee. De kindjes in dit dorpje zijn blij met de paardjes, de strandbal en de knuffel. Het kleinste mannetje gaat er meteen met de bal vandoor. Als we weer in de auto willen stappen denken ze dat ze de bal moeten teruggeven. Als we zeggen dat het een kado is zijn ze heeel blij. SIABONGA GAGULU is dank je wel in het ZULU. We stappen weer in de truck en rijden naar een crèche waar een vrijwilligersorganisatie (REACH OUT) een onderkomen heeft gebouwd voor de allerarmste kinderen en voor weeskinderen in de leeftijd van 2 tot tot 4 jaar. We gaan hier even langs en nemen onze knutselspullen en knuffels mee. Romée vindt het helemaal geweldig om de kinderen muizentrapjes te leren maken. We voetballen met de kinderen met en met de door ons meegebrachte strandballen De kinderen hebben wat liedjes geleerd dus er wordt een voordracht gehouden. Een volkslied, een Engels lied en een ZULU lied. Wij luisteren en zijn vertederd. Nu is het onze beurt. Wij kunnen natuurlijk niet achter blijven. We besluiten om hoofd, schouder, knie en teen te zingen want dat kunnen ze al snel mee doen. En ja hoor alle kindjes van de crèche inclusief de leidsters doen mee met ons liedje. Zo leuk!! Helaas moeten we hierna snel vertrekken. Onze kids geven alle drie 100 rand aan de leidsters als ondersteuning voor alle het goede werk dat zij doen.

's Middags gaan we lekker naar het strand. Het waait flink maar de temperatuur is prima. De kids genieten van de Indische oceaan met zijn hoge golven. Luca duikt ieder keer met zijn action camera de golven in. Ook Sem en Romée vermaken zich prima. Het strand is eigenlijk bijna leeg op een zulu jongetje na dat met karton van de duinen probeert te glijden. Hij kijkt geïnteresseerd naar onze kinderen die met een bal en frisbee aan het spelen zijn. Ik geef hem een snoepje en gebaar dat hij best mee mag doen met Luca, Sem en Romée. Dat vindt hij wel leuk. Vanaf dat moment is hij natuurlijk niet meer van onze zijde geweken. Je vangt af en toe een snoepje en je kunt lekker met andere kinderen spelen. Dit alles zonder spraak want wij spreken geen zulu en de jongen spreekt geen Engels. Marc betrapte hem erop dat

hij halverwege de middag een van de katapulten van Sem probeerde te stelen. Marc is een beetje boos maar ik begrijp het wel. Zo'n kind heeft niets en ziet bij ons allerlei superleuke dingen liggen. Hij heeft hem netjes teruggegeven en daarmee is het ook prima. We delen nog een reepje KitKat met z'n allen en daarna gaat onze vriend weer naar zijn eigen huis. Nu eerst maar eens lekker douchen en daarna nog wat souvenirs voor de oma's kopen. Vervolgens hopen we aan te kunnen schuiven bij John Dory voor een lekker visje. We moeten even kort wachten op een tafel maar dat doen we graag voor deze heerlijke vis. Morgen gaan we hippo's kijken!