Taormina - Etna- Catania – Lido d’Ávola

Vandaag, 5 mei, zijn we via de noordelijke route dus vanaf Linguagossa de Etna op gegaan omdat volgens de Rough Guide dit de mooiste route is. En inderdaad adembenemende uitzichtenen steeds maar die besneeuwde top van de vulkaan. Haarspelden, smalle straten door de dorpen, uiteindelijk de bovenste Refugo – we konden niet verder – bereikt en daar een stukje door de sneeuw gelopen. We hoorden een koekoek! We hebben ons maar niet laten verleiden tot een excursie naar de rand van de krater met een 4WD want gezien de sneeuw op de berg is de kans erg groot dat je er niet komt. Het is hier

overigens wel een wintersportgebied met een behoorlijk lange afdaling (rood).
Het toerisme is hier duidelijk nog niet op gang gekomen gelet op personeel dat bij de diverse Refugo’s een beetje loopt te lanterfanten. Niks te doen.

Vervolgens via de zuidelijke route de berg weer af gereden richting Catania waar we een prachtige camping vinden en een plaats onder de bomen met uitzicht op zee en 50 meter lager een strandje waar Theo nog een paar keer heeft gebadderd. Morgen gaan we op de fiets naar Catania dat goed te doen is volgens onze campingbaas. Hij gaf ons een kaartje met diverse aanwijzingen.

Op woensdag 6 mei met het kaartje op de fiets richting centrum, ongeveer 8 km. Bleek toch moeilijk zo’n kaartje te lezen want eerst met de fiets aan de hand een enorm verkeersplein ‘genomen’’ en

vervolgens een paar km verkeerd gefietst. Weg gevraagd aan een localo (plastic tasje met boodschappen in de hand!!) die ons de goede kant op stuurde waarna we na nog een keer vragen bij de Duomo en de vismarkt aankwamen. Fietsen geparkeerd tussen de scooters en ons in het marktgewoel begeven. Op terrasje gezeten tegenover de Duomo en later naar lunchadresje Trattoria La Paglia uit de LP pal aan der vismarkt, waardoor wij een vermakelijk uitzicht hadden. Gelukkig maar want de kwaliteit en de bediening stelde niet veel voor. Na de lunch terug naar de fietsen die er nog stonden maar niet zoals we ze hadden neergezet. Kennelijk geprobeerd op een autootje te laden maar niet gelukt omdat ze aan elkaar zaten. Uit rancune toch maar even ventiel Nel d’r fiets afgebroken dus lekke band!!!
Bij de (Engels sprekende) jongens van het toeristentreintje gevraagd naar een fietsenmaker. Bleek op nog geen 10 minuten lopen te zijn. Met kaart in de hand bij fietsenmaker aangekomen maar was tot vier

uur gesloten. Gewacht bij de buren (barretje) en ja hoor klokslag vier uur ging het rolluik omhoog. Ze waren graag bereid ons te helpen en excuseerden zich voortdurend voor de criminaliteit in hun stad! Na een half uurtje €16,- (!) afgerekend en terug naar de camping via een aanmerkelijk makkelijker en korte route dan heen. (filmpje).