Dag 3: overal water

Dennis zou Dennis niet zijn als hij niet zou kunnen vissen. En een idee krijg je nooit meer uit zijn hoofd. Hij wilde de stad dus door op zoek naar water. Ik had behoefte aan zonnebrand; we hadden drie flesjes meegenomen, maar eentje was afgepakt omdat ik het per ongeluk in de handbagage had laten zitten. Ik was bang dat we niet genoeg zouden hebben voor drie weken...

We probeerden het in de apotheek vlakbij, maar hier verkochten ze het niet. Een voorbijganger wilde ons helpen en gaf ons wat tips. Ook zou hij ons goedkoop sigaren kunnen verkopen, maar hier gingen we niet op in. Deze man gaf ons wel de nuttige tip om met de ferry naar de overkant van de rivier te gaan om te vissen. Dit deden we. Het uitzicht was prachtig, want je kon Havana mooi zien liggen zo van een afstand.

We kwamen aan op Casa Blanca. Hier moesten we door een klein dorpje lopen en kregen we meteen heel veel cultuur mee. Deze mensen leefden heel arm. De huisjes waren klein en de spullen waren kapot. Het voelde gek om zo tussen hun eigendommen heen te lopen.
De afstand was niet zo heel groot en we kwamen dan ook snel aan bij het water. En een kudde geiten.
Een local stond al met zijn zoon te vissen en Dennis probeerde met ze te communiceren. Dennis ving een klein visje dat hij uit respect aan de local gaf. Deze hing ‘m meteen aan de haak als aas voor de ´grotere jongens´. Dat was niet zo’n prettig gezicht.

Het geluk hield hierbij op en na een tijdje te hebben rondgehangen zijn we weer met de ferry teruggegaan naar de overkant van de rivier.

Een Duitser waarschuwde ons dat we veel te veel betaalden; de prijs van een ritje was 1 CUP en niet 1 CUC. Maar goed, dit bleef voor ons nog steeds goedkoop. De locals deden natuurlijk alsof hun neus bloedde en wij zaten er verder niet mee.

We gingen terug naar huis om af te koelen en Dennis viel weer in slaap. Alfa en ik zijn gaan lunchen in een loungebar boven het plein. We hebben een heerlijk ananasdrankje gedronken en hebben tegelijkertijd naar de mensen beneden gekeken.

Dennis kwam zijn bed weer uit, en omdat de zonnebrand in mijn hoofd bleef spoken, zijn we naar Jose gegaan voor advies. Hij zei dat hij het ooit had gezien in hotel Savilla, dus dit werd onze volgende missie. De jongen van de fietstaxi bleef ons achterna jagen en vandaag gaven we toe. Het was een heel leuke gast die enthousiast zijn werk deed.

Hotel Savilla was voor de rijkere toeristen. We konden inderdaad ergens beneden achterin zonnebrand verkrijgen. De zonnebrand stond niet in de winkel zelf, maar werd van achteren naar ons gebracht. Het is illegaal en wordt als een luxeproduct uit Amerika gezien. De Cubanen zijn dan ook heel blij als ze van iemand zonnebrand mogen krijgen (voor zichzelf, of om door te verkopen). Anyway, missie geslaagd!



Eenmaal weer buiten zijn we de boulevard afgelopen en hebben we kunst bekeken. Dennis en ik hebben een klein schilderijtje gekocht voor thuis. Bij de kust kwam Dennis weer nieuwe vissers tegen. Deze waren echt bezig als een team en stonden heel vlak bij elkaar. Er was ook een jongetje bezig en hij vond de hengel en de spullen van Dennis enorm interessant. Hij prepareerde de hengel steeds voor hem en deed dit ook voor mij. Hij vond het namelijk leuk als ik het ook probeerde. Het jongetje gebruikte zelf piepschuim als dobber.

We raakten in gesprek met een man en Dennis mocht zijn aas gebruiken. Dennis deelde op zijn beurt weer gekleurde plugjes uit. De locals kenden dit niet en waren heel blij en geboeid. Dennis ving een prachtig blauw, klein visje en gaf dit als geschenk aan de man. Deze gooide het visje voor zich neer op de grond; het visje zou later gebruikt worden als aas (uiteindelijk was hij het visje vergeten en was hij erop gaan staan…geen leuk gezicht). Ik moest echt wennen aan hun manier van met dieren omgaan. Een van de Cubanen ving drie grotere vissen die happend naar adem stierven op de kant. Deze Cubaan had weer eten of inkomsten.

Omdat de zon heel hard scheen zijn we teruggegaan naar hotel Savilla om af te koelen. Daar hebben we meteen gegeten. We zijn naar ons eigen hotel teruggegaan met een Cadillac taxi, die ook nog zo’n oude toeter had. Heel leuk! De chauffeur bracht ons alleen naar het verkeerde plein, dus per toeval hebben we nog een goede band kunnen zien spelen. Rustig aan zijn we terug naar huis gelopen om te gaan slapen. De volgende dag moesten we weer vroeg de bus hebben.