Haleluja

Sunday, church day

Amen!

toegekomen in de kerk, werden we vriendelijk onthaald door verschillende mensen ,we mochten vooraan in de kerk gaan zitten. Al de mensen in de kerk waren verbaasd dat er muzungo’s in de kerk waren. Het is wel een totaal andere kerk dan bij ons thuis. In deze kerk werd er alleen maar gezongen en gedanst! Je voelde het geloof zo in de kerk hangen. Bij ons is de kerk meestal saai en altijd maar praten, praten, en nog eens praten, maar hier is het lachen, zingen, dansen, elkaar begroeten! Echt wauw, kei leuk! Ik ben nu niet echt een mens voor de kerk, maar dit is wel oké! Een beetje met je poep schudden, lachen en zingen, jups dat zie ik wel zitten! Even voor de duidelijkheid, naar de kerk gaan doe ik enkel hier en dat was ook maar eenmalig of tweemalig! Moest er plots in onze kerk gedanst, gezongen en gelach zijn, dan zie je me iedere week in de kerk ;) Maar tot heden heb ik dit nog niet gezien en ga je mij dus ook niet in de kerk vinden. Sorry de snorry!

Op een bepaald moment kwam de papa van King binnen. Hij is de bisschop van de kerk. Er kwamen allemaal jonge gasten binnen in het wit, er werden stoelen gezet, … We wisten totaal niet wat er ging gebeuren. Uiteindelijk zei er iemand dat er een huwelijk plaats vond! Wauwie, iedereen was kei enthousiast! Wel speciaal en tegelijkertijd een beetje vreemd om de trouw van een wildvreemde mee te volgen!

Maar, zoals ik al zei, iedereen was dus super blij! Op een bepaald moment kwam de bruidegom binnen. Hij had een goud pak aan, met wit. Je zag dat hij wat gestrest was, maar hij zag er redelijk gelukkig uit. Na een tijdje kwam de bruid binnen. Ze had een fel roos kleed aan. Als ze binnen kwam, zag ze er niet zo heel gelukkig uit! Marja, veel kunnen we daar niet aan doen! Na een lange preek/toespraak van de bisschop, was het tijd dat de bruid en bruidegom elkaar het ja-woord gaven! Dit gebeurde snel! Wat ze wel niet deden was elkaar kussen. Gek, want in België wacht iedereen op dat moment, want dan is het officieel :D allé zo ging het toch op de trouws dat ik al heb mogen bijwonen! Maar, hier geven ze elkaar een knuffel en dan kan iedereen aanschuiven in de rij om het gelukkige paar te feliciteren!

Normaal gezien zou je denken dat alle aandacht naar het echtpaar gaat, maar op een bepaald moment was het onze beurt! Neen, wij mochten niet iemand kiezen om mee te trouwen. We mochten wel naar voren gaan, onszelf voorstellen en dan een groot applaus van de rest ontvangen! Haha grappig om als enige nieuwe, blanke in de kerk te zijn en dan jezelf nog eens voor te stellen terwijl er een pas getrouwd koppel naast je zit te wachten.

Na een dikke 2 uur, was het tijd om terug naar huis te gaan. En wat bleek, het gelukkig getrouwde stel bleek helemaal niet te trouwen. Ze waren blijkbaar al eens gescheiden en gingen nu terug bij elkaar. Het was als het ware een hereniging. Misschien verklaar dat waarom de bruid er niet zo al te gelukkig uit zag! Hopelijk gaat het goed met hun!