Naar Auckland

Helaas is onze vakantie op het Zuidereiland vandaag afgelopen. Om 5 uur ging de wekker zodat we de tijd hadden om nog even te douchen en te ontbijten. We moesten de auto om 7 uur in leveren bij het vliegveld. Sleutel inleveren, klaar! Geen inspectie, geen km- stand niet zeggen waar we hem hadden geparkeerd, gewoon thanks en bye! We hebben trouwens nog wel even foto's gemaakt van de auto toen we hem parkeerden, geen schade.
Om 10.20 uur hadden we onze vlucht naar Auckland maar we moesten er 2 uur van te voren zijn. Hier geen paspoortcontrole omdat het een binnenlandse vlucht was. Dat scheelt veel tijd.

Via een trap gingen we het vliegtuig in. Het eerste deel van de vlucht was erg mooi, we vlogen niet zo hoog en het uitzicht was geweldig. Helaas was het bij Auckland niet al te best weer.
Siebe kwam ons ophalen en daarna gingen we bij de Skytower lunchen, samen met Hannah. Zij komt uit Engeland en gaat samen met Siebe 2 maanden rondreizen door NZ. Zij spreekt geen nederlands dus de conversatie ging in het engels, tenminste dat probeerde ik. Het is alleen erg vreemd om tegen je eigen zoon in ene engels te moeten gaan spreken. Gelukkig begreep zij dat wel, ik sprak dan nederlands tegen Siebe en hij sprak wel engels terug. Het eten was erg goed. Het uitzicht had beter gekund. Het restaurant draait rond en binnen een uur heb je de hele stad bekeken maar door de lage bewolking konden we niet ver weg kijken. Af en toe kwam er een sky-diver voorbij het raam schieten, dat kon daar namelijk ook. Ik snap niet wat de kick daar van is.
Na het eten nog een verdieping hoger gegaan op de toren om nog beter van het uitzicht te kunnen genieten, het weer was ondertussen iets helderder geworden. In de lift was een glazen vloer, en ook een wand van glas. Toen we weer naar buiten gingen miezerde het, niet lekker om nog een stuk door de stad te lopen. We zijn toen gaan bowlen en daarna nog een potje snookeren. Hannah en ik waren een goed team, dat wil zeggen dat zij mij vertelde wat ik doen moest , ik dat heel braaf uitvoerde en toen wonnen wij.
Hierna namen we weer afscheid van Hannah en bracht Siebe ons naar het vliegveld. Hij

maakte echter een foutje en zette ons op de verkeerde plek af, zodat we nog ongeveer 1km moesten wandelen naar de goede terminal. Maar we waren op tijd. Ook deze keer hadden we weer problemen met de boardingpassen. Naar Shanghai ging goed maar de boardingpas van Shanghai naar Amsterdam kon voor mij wel worden geprint maar om onduidelijke redenen niet voor Ben. Dat moesten we dan maar even in Shanghai regelen. Leuk dat vooruitzicht!