Rondom Byron Bay en Mount Warning

"Hoepel op! " Ik sluit snel de zijdeur van Jucy. De gluiperige kalkoen heeft mijn leesbril uit de camper buiten op de grond gegooid en rent weg zijn gele lebberende halsvel heftig slingerend.
Wij hebben in Rotterdam Vroesenpark onze irritante meeuwen, Corsica heeft zijn zwerfkatten, in Thailand zijn apen en ratten talrijk en opdringerig, maar hier in Ozzie zijn het de vogels.
We zien prachtig gekleurde kwetterende exemplaren: papegaaiachtige geheel wit, bont gekleurd of prachtig grijs met een roze borst. Deze vliegen allemaal netjes van boom tot boom zoals het hoort en vallen ons niet lastig.
Maar al op de eerste camping zien we ook brutale grote wit met zwart Ibis vogels, die met hun enge enorme en kromme snavels slecht opgeruimde vuilniszakken agressief openscheuren. In de ochtend marcheren ze hongerig naar binnen glurend dicht langs de open achterklep van de Jucy.
En nu op Broken Head Holiday camping aan het strand, ervaren we waar de Bush Turkey's (kalkoenen) toe in staat zijn, ze springen zelfs in de camper!!! De Jucy gaat van nu af aan potdicht als wij er meer dan twee meter vandaan zijn. Wat een brutale krengen!

Eerder die dag:
De weg van Tenterfield richting Byron Bay is prachtig, we rijden door mooie natuur via een slingerende bergweg.
Onze eigen spiksplinternieuwe TomTom 6100 met wereldkaart weet aardig de weg hier, maar leidt ons soms over mooie toeristische omwegen, waar we op dat moment eigenlijk geen trek in hebben.
John laat zich ook nu weer misleiden en volgt de Tomtom, maar na voor de tweede keer een omweg waar we geen km mee opschieten, vind ik het welletjes want ik wil een mooie plek op de volgende camping.
"Volgende keer gaan we op mijn intuïtie af!" zeg ik gedecideerd, maar of ik dat kan waarmaken als bijrijder???

Een dag toeren:
Byron Bay op 4 km van onze camping aan het strand, is precies zoals ik hoopte. Veel jonge mensen, trendy café 's met volle terrassen en dure en goedkope kledingshops.
Hier wel betaald parkeren, max 2 uur en 3$ per uur, valt mee dus.
Ik geniet van de winkels en de mensen en ontbijt met een getoast Turks brood met spinazie en feta. Bedelmuzikanten, handlezers en apart uitgedoste mensen van alle leeftijden zitten, hangen of flaneren.
Het is bewolkt en dat is ideaal wandelweer: zodra de zon in dit land doorkomt brandt hij onaangenaam en moet je constant een hoed of pet op.
Omdat ik zo stom ben geweest om met 1 van mijn twee broeken aan de zijdeur van de camper te blijven hangen, hetgeen een ventilatiegat van 10cm opleverde, koop ik 2 leuke comfortabele broeken, geen hippie harem gevallen met laaghangend kruis hoor!

Via Bangalow, met o.a. veel Vintage winkels en markten, rijden we naar Ballina. Daar gaan we in een lux hotel aan de baai in de gezellige lounge internetten, onder het genot van een lokaal tapbiertje (Cathy) en een grote cappuccino (John)
Wanneer we op de camping terug komen, gaan we op de bbq plakjes aardappels met kaas in folie en groene asperges roosteren. Dit gaat prima en vanaf nu ga ik meer experimenteren met dit in Australië alom vertegenwoordigd fenomeen: De elektrische plaat bbq's, op elke camping en menige picknick plaats gratis aanwezig.
Ligt niet zo voor de hand als je voornamelijk vegetarisch eet, maar wel weer een uitdaging voor mij.

Na twee nachten aan het strand verlaten we Broken Head en rijden we via Murwillumbah (O wat een moeilijke naam voor een gezellig stadje) naar Mount Warning, een oud vulkaangebied in het Hinterland, waar we op een super mooi gelegen Rainforest camping met zwembad belanden, midden in de Hippie scenery.
Eindelijk veel leuke vriendelijke vrolijke en actieve mensen, die je bij het passeren gedag zeggen en een praatje met je maken. De "Grey Nomads" zijn erg op zichzelf en een groet kon er nauwelijks vanaf bij de meesten.
Je kunt veel zeggen over de Fransen en Corsicanen, maar daar hoor je wel de hele dag "Bonjour" en Ça vas? Hoewel we elke dag dat gekus als je ze ergens tegenkomt ook weer wat overdreven vinden als nuchtere Noorderlingen.
Toch was het leuk om weer even Frans te kleppen met een 8 man/vrouw tellend gezelschap op de vorige camping. Zij waren daar onze buren met twee enorme alkoof campers. Hun grappige Engels is onmiskenbaar: Ziednieje (Sydney) en Briezbaane (Brisbane)
Een Australische vroeg trouwens of wij in Australië wonen, zou ik nu ook al hun typische accent hebben overgenomen?