Aangekomen in Zuid-Afrika

Mijn koffer en ik zijn afgelopen vrijdagmiddag eindelijk, 24 uur later dan gepland, aangekomen in Zuid-Afrika! Nadat ik op Schiphol Jorrit, mijn ouders, Debora, Suzanne en Sigrid heb uitgezwaaid. Mijn avontuur is officieel in München begonnen. Het vliegtuig naar Johannesburg was kapot en daardoor moest ik precies 24 uur wachten op een nieuw vliegtuig uit Zuid-Afrika. Daar stond ik dan helemaal alleen en er werd geen hotel voor ons geregeld. Precies toen ik dacht hoe ik dit nou weer alleen zou gaan oplossen, stond er een heel lief onbekend Nederlands gezin voor mij klaar! De ouders hadden 2 dochters en een zoon van mijn leeftijd en gingen zelf een hotelkamer boeken. Er was een bed over en ik mocht daarbij! De koffers moesten op het vliegveld blijven. Dus ik was erg gelukkig met mijn goede voorbereiding. Een pyjama, tandenborstel, onderbroek en make-up had ik allemaal in m'n handbagage. 3 dagen in dezelfde kleding slapen en lopen leek mij geen feestje. Met het gezin heb ik precies een nacht en een dag samen doorgebracht. Ik sliep bij een van de dochters in bed en ik hobbelde mee met de gewoontes van het gezin. Zo hebben we genoten van het bier in Duitsland, samen

ontbeten, geluncht, avond gegeten en kleding geshopt voor het gezin die niets bij zich had. Ze lieten mij ook de belangrijkste hoogtepunten van München zien en zo was het toch nog een ongeplande minivakantie in Duitsland. Ik voelde mij helemaal thuis bij het gezin, omdat ze nu al bijna 20 jaar bij het voor mij bekende Gardameer wonen. Daardoor spraken ze ook regelmatig Italiaans met elkaar. Zelf liep de vader van het gezin in z'n jeugd ook 5 maanden stage in Zuid-Afrika. Ze waren al regelmatig in Zuid-Afrika geweest en daardoor had ik alvast een hoop over de cultuur van ze geleerd. Daarnaast zagen ze aan mijn ketting dat ik net als het gezin protestants ben en daardoor geloof ik niet dat dit gezin "zomaar" op m'n pad is gekomen. Ik ben ze ontzettend dankbaar!
Vrijdagmiddag kwam ik na 3 dagen reizen dan eindelijk aan in Port Elizabeth! Ondanks dat er geen tijdsverschil met Nederland is had ik dus toch een behoorlijke jetlag. Daarnaast is het hier winter en dat is

te merken. Ik kwam in een koud en regenachtig land aan. Later hoorde ik dat dit juist een gezegende binnenkomst betekent. Het regent hier namelijk vrijwel nooit. In Nederland zeggen we dit juist als je de "zon hebt meegenomen". Ik werd op het vliegveld opgehaald door Avril (van de organisatie Ready4Life) en ze bracht mij naar mijn huis. Het is een groot en schoon huis. Op dit moment woon ik hier met een Zuid-Afrikaanse vrouw (Lulu) en ze is de "huismeester". Ook heeft ze 2 jongetjes van 5 en 8 jaar. Daarnaast wonen er 2 Duitse meisjes die van een andere organisatie zijn. Ook lopen er in mijn tuin 2 honden. Op dit moment woon ik vooral samen met Matthijs en Charissa. Uiteindelijk zijn we aan het einde van deze maand een groep van 12 Nederlanders. Het Afrikaanse gezin en de Duitse meisjes gaan dan ergens anders wonen. Matthijs woont hier al 8 maanden en Charissa is net gisteren aangekomen. Echt alles is voor mij nieuw en ik ben bezig om overal me draai in te vinden. Ik verbaas mij dat ik mij zo snel aanpas aan de Afrikaanse gewoontes. Zo begin ik er al aan te wennen dat iedereen hier links rijdt, je in een supermarkt stroom moet kopen, er geiten op de weg lopen, er salamanders in huis zijn en ik huisgenoten heb waar je echt alles mee moet delen. Zelfs mijn kamer deel ik nu met Charissa. Dit kan veranderen als het Zuid-Afrikaanse gezin uit het huis gaat. Ik vind het vooral nog wel wennen dat ik niet vrij op straat mag rondlopen en

afhankelijk ben van de auto. Maar alles went uiteindelijk! Morgen begint de introductie van mijn stage. Charissa en ik worden om 10.oo uur opgehaald door Avril. In Zuid-Afrika werkt een introductie heel anders dan we in Nederland gewend zijn. Het zijn namelijk niet maar enkele uurtjes introductie, maar precies 2 weken! Het begint met een rondleiding door de townships, samen het centrum van Port Elizabeth bekijken en zo zal ik elke dag mee maken wat de introductie inhoudt. Ik geloof dat er nog geen planning voor is opgesteld, maar het lijkt erop dat hier meer tijd is dan in Nederland. Alles rustig aan, relaxt, geen antwoorden op de meeste vragen en we kijken per dag! Precies zoals ik in Nederland ook ben toch? Het gaat goed met mij en ik ben heel benieuwd wat mij allemaal te wachten staat.