Lake Matheson

Vanmorgen is het strakblauw als we wakker worden. Het is wel erg koud, dus het voelt een beetje als wintersport weer. We zitten ook tussen de besneeuwde bergtoppen, dus dat past helemaal in het plaatje. We ontbijten en rijden dan naar Lake Matheson. Als we hierheen rijden zien we ineens Mt. Cook weer opdoemen. Met een grote omweg zijn we om de enorme berg heengereden en nu zien we hem van de andere kant. Bij het meer aangekomen maken we een wandeling die om het meer heen loopt. Het bijzondere aan dit meer is dat het zo glad is dat je een heldere weerspiegeling van de bergen in het meer ziet. We treffen het erg met het weer, want we hebben echt prachtig zicht. De weerspiegeling is bijna niet van het echt te onderscheiden. Langs het pad zijn nog meer uitkijkpunten en hoe verder we komen, hoe mooier het zicht wordt. Na een dik uur lopen en de nodige foto’s komen we weer aan bij het beginpunt. Hier halen we een kopje koffie om vervolgens weer verder te rijden en het dorpje Fox Glacier achter ons te laten. We rijden terug langs dezelfde route die we gisteren ook hebben gereden. Deze keer hebben we nog veel mooier uitzicht onderweg, omdat er minder wolken en mist hangen. We stoppen nog even bij het strand en rijden dan door naar het startpunt van onze volgende hike. We lopen The Monro Beach Walk. Een prachtig pad, opnieuw dwars door het regenwoud. Onderweg zien en horen we veel vogeltjes en als we halverwege zijn ligt er ineens een groot boom over het pad heen. We kunnen ons er net doorheen wringen, dus lopen

weer verder. Aan het einde van het pad komen we uit op het strand. Super mooi, maar vanaf de eerste seconde dat we op het zand staan worden we aangevallen door honderden zandvliegen. We zijn eindelijk een beetje van de jeukbulten af, dus laten ons niet weer lekprikken. Binnen 5 minuten zijn we dus alweer terug op het pad. Gelukkig was de route zelf net zo mooi als het uitzicht op het einde, dus zijn we blij dat we de hike toch gemaakt hebben. Als we weer terugkomen bij Harry rijden we via Haast Pass weer verder naar het binnenland. De pas ziet er ineens heel anders uit dan gisteren. De vele watervallen die we toen uit de bergen zagen storten zijn inmiddels verdwenen, omdat het droog is. Toch is ook dit zicht weer erg mooi, omdat we de blauwe lucht mooi afsteekt tegen al het groen in de bergen. Twee uurtjes later komen we aan bij het gravelpad dat naar de camping leidt die ik voor vanavond heb uitgezocht. Het is nog even 10 minuten stuiteren, maar dan komen we aan bij een prachtig plekje aan Lake Hawea. Als we staan nemen we eerst een duik in het ijskoude water. We moeten er even door, maar daarna is het heerlijk. Het zonnetje is sterk en nog lekker warm, dus we kunnen buiten eten. Daarna lopen we weer naar het strandje om naar de zonsondergang te kijken. Aan de hemel verschijnen opnieuw prachtige kleuren, net zoals we al zoveel hebben gezien. Het went nooit, die prachtige natuur en de mooie zonsondergangen hier. Zodra de zon onder is wordt het gelijk 10 graden kouder, dus gaan we lekker naar binnen. Nadat we een spelletje hebben gedaan lopen we nog even naar buiten om naar de sterren te kijken. We zien weer een super heldere melkweg aan de hemel. Ook dit went niet, wat een mooie lucht en wat hebben we weer een lekker dagje gehad.