Dag Nieuw Zeeland, hallo Bali

De wekker gaat vroeg vanmorgen, want we vliegen vandaag naar Bali. Als we naar het vliegtuig lopen halen we nog even een ontbijtje bij de supermarkt waar we langslopen. Op het vliegveld is het erg rustig. Waarschijnlijk een combinatie van het tijdstip en het feit dat ook hier de grenzen worden gesloten in verband met het Corona virus. Als we onze koffers hebben gedropt drinken we nog een koffie en zijn we daarna zomaar door de douane. Rond 9 uur kunnen we boarden en blijkt ons vliegtuig toch wel vol te zitten. Dan stijgen we op en kijk ik een dik uur m’n ogen uit. Ook vanuit de lucht is dit land prachtig. We vliegen eerst naar Auckland en komen onderweg veel plekken tegen waar we ook langs zijn gereden. Het blijft toch bijzonder dat we er 6 weken over hebben gedaan om naar Christchurch te rijden en vervolgens in een uur vliegen alweer terug zijn in Auckland. Hier aangekomen moeten we drie uur wachten op onze volgende vlucht naar Bali. We lezen wat en het is zomaar voorbij. Het is ongeveer 8 uur vliegen, maar met een paar uurtjes slaap, filmpjes kijken en wat lezen vliegt de tijd voorbij. We zijn benieuwd wat ons te wachten staat op Bali, in verband met het virus, maar ook dit valt reuze mee. In het vliegveld hebben we al een gezondheidsverklaring in moeten vullen en als we deze inleveren wordt er verder niet naar omgekeken en kunnen we zo doorlopen. Dit heeft er waarschijnlijk mee te maken dat we uit Nieuw Zeeland komen. We gaan naar de bagageband en zeggen tegen elkaar dat het best zo kan zijn dat we Miriam ineens zien lopen. Zij is als het goed is een half uurtje voor ons aangekomen. We hebben dit nog niet gezegd, of ze komt er ineens aangerend. Zo fijn om haar na 2,5 maand weer te zien. Misschien niet verstandig, maar er wordt gelijk flink geknuffeld. Samen wachten we op de koffers en lopen we naar de uitgang van het vliegtuig. Vanaf dat moment weten we zeker dat we in Azië zijn, want er staan ineens 100 Balinezen om ons heen die ons een taxirit en simkaarten aan willen bieden. Eerst moeten we nog pinnen en ondertussen is het ongeveer 32 graden. We kopen een

simkaartje en gaan dan op zoek naar een locker voor één van onze koffers. Alle truien en lange broeken hebben we niet nodig, dus die hebben we in één koffer gedaan zodat we niet meer met twee koffers hoeven te slepen. Daarna nemen we een taxi naar het hotel waar we rond kwart over 8 aankomen. Het ziet er allemaal prachtig uit en omdat het zwembad om 9 uur sluit nemen we eerst snel een duik. Even afkoelen in deze warmte. We eten wat in het restaurant en kletsen lekker bij. Daarna gaan we naar onze kamer met de enorme bedden, waar we heerlijk in liggen na 6 weken in een hard bedje in de camper. Na nog meer bijkletsen vallen we rond 11 uur in slaap.