Tasman Glacier

Vanmorgen ontbijten we met uitzicht op de besneeuwde bergtoppen die boven de camping uittorenen. Wat een heerlijk begin van de dag. Het is alweer een stuk warmer dan gisteravond, omdat de zon volop schijnt. Tegen half 11 hebben we al onze spulletjes weer bij elkaar gepakt en vertrekken we richting Mt. Cook Airport. Een aantal dagen geleden zouden we een heli-hike doen op Franz Jozef Glacier, maar in verband met het slechte weer was deze gecancelled. Gisteren zagen we dat er ook heli-hikes mogelijk zijn op Tasman Glacier. Toevallig was er voor vandaag nog een plekje vrij, dus mogen we alsnog dit avontuur meemaken. We zijn heel benieuwd en ook wel een beetje zenuwachtig. Als we op het vliegveld aankomen moeten we nog even wachten voordat we in kunnen checken. Vervolgens krijgen we een paar stevige sneeuwschoenen met dikke sokken die we er onder aan kunnen doen. We worden voorgesteld aan onze guide Eddy, die met ons meegaat de gletsjer op. Hij geeft een safety briefing en legt uit wat er straks allemaal gaat gebeuren. Hierna lopen we met z’n allen naar het platform toe waar de helikopters landen. Als we staan te wachten komt onze helikopter aangevlogen en kunnen we instappen. Terwijl we dichterbij komen voelen we de harde wind die ons bijna wegblaast, maar even later zitten we. De koptelefoons die we dragen zorgen ervoor dat we de piloot goed kunnen horen. Dan stijgen we op en vliegen we binnen no time dwars tussen

de enorme bergen door. De piloot vertelt ons wat we allemaal zien, maar ondertussen kijken we alleen maar onze ogen uit, want het is zo prachtig om dit landschap van boven te zien. We vliegen tussen de bergen door, over de rivieren en de gletsjermeren, langs nog veel meer kleine gletsjers. Na ongeveer 10 minuten komen we aan op Tasman Glacier en worden we midden op het ijs gedropt. Wow, nu zien we pas hoe breed deze gletsjer eigenlijk is. Dit is dan ook de grootste gletsjer die in Nieuw Zeeland te vinden is. Als we op het ijs staan is het tijd om onze spikes onder te binden. Daarna lopen we achter Eddy aan over de gletsjer heen. We hadden verwacht dat het hier heel koud zou zijn, maar dat valt reuze mee. Het zonnetje schijnt en we zijn goed in beweging, dus we hebben het lekker warm. We lopen een stuk en moeten goed oppassen dat we niet in de grote barsten tussen het ijs vallen.

Op een gegeven moment zegt Eddy dat we even moeten wachten, omdat hij gaat kijken of hij ons iets moois kan laten zien. Hij rent over het ijs en verdwijnt dan uit ons zicht. Als hij terugkomt zegt hij dat we mee kunnen komen en dat de kust veilig is om verder te lopen. De gletsjer is constant in beweging, dus iedere dag ziet deze er weer anders uit. Wat we nu te zien krijgen is echt indrukwekkend. We klimmen door de smalle scheuren in de gletsjer een stuk naar beneden en als we om het hoekje kunnen kijken zien we een enorme holle ruimte waar we in kunnen lopen. We staan nu letterlijk in de gletsjer en wat we om ons heen zien is prachtig. Het ijs is felblauw en er zitten allemaal holletjes in door de wind die hier doorheen schuurt. Dit blijkt ook nog eens de laatste dag te zijn dat de ingang van de ruimte toegankelijk is, want morgen is er slecht weer op komst. Wat een geluk voor ons. Als iedereen genoeg foto’s heeft gemaakt klauteren we weer naar boven en lopen we verder het ijs over. Ik kijk omhoog en zie ineens een grote cirkel om de zon heen, het lijkt net een regenboog. We hebben geen idee wat het is en ook onze gids heeft dit niet eerder gezien. Als we dit later opzoeken blijkt het een Halo te zijn die ontstaat doordat de zon door een nevel van ijskristallen schijnt. Een stukje verderop zien we dat een soort tunnel in het ijs is ontstaan. Eddy pakt z’n gereedschap en spant een touw door de tunnel, zodat we hier van beneden naar boven doorheen kunnen klimmen. Het is nog best een smal stukje, maar erg grappig om te doen. We lopen nog een stuk door en komen aan bij een grote waterval met smeltwater die van een andere gletsjer naar beneden stort. En veel te snel is het alweer tijd om terug te lopen naar de plek waar de helikopter ons ophaalt. We hadden veel verwacht van deze

trip, maar dit zeker niet. Wat een fantastische ervaring. Ook als we terugvliegen naar het vliegveldje kijken we weer onze ogen uit en zien we de gletsjer in de verte verdwijnen. Als we weer met de voeten aan de grond staan bedanken we Eddy voor al het moois dat hij ons heeft laten zien. Dan rijden we Mt. Cook NP weer uit en gaan we terug naar Lake Tekapo. We gaan weer naar dezelfde camping als twee dagen geleden en krijgen ook bijna weer hetzelfde plaatsje. Naast ons staat een

Nederlands stel waar we een praatje mee maken en dan gaan we nog even lekker in het zonnetje zitten om bij te komen van ons avontuur. Eddy heeft ons ’s middags verteld dat we zeker sushi moeten gaan eten als we in Lake Tekapo zijn, dus tegen de avond lopen we het dorp in op weg naar de sushi tent. Hier aangekomen blijkt alles vol te zitten, dus lopen we verder op zoek naar een ander restaurantje. Nadat we een paar tentjes voorbij zijn gelopen komen we langs Blue Lake. Dit ziet er leuk uit, dus hier gaan we naar binnen. Een leuk klein restaurantje met zelfgebrouwen biertjes. Nadat we een tijdje in het Engels met onze serveerster hebben gepraat blijkt zij zelf ook Nederlands te zijn. Dat praat toch iets makkelijker. Na een heerlijke maaltijd met natuurlijk een biertje van de tap vragen we de rekening. Als ik wil betalen blijkt dat ik m’n portemonnee niet in m’n tas heb zitten. Oops, ik heb hem voor in de auto laten liggen toen ik de camping ging betalen. Simon is zo lief om hem op te halen, terwijl ik op het terras blijf zitten om op hem te wachten. Als we uiteindelijke betaald hebben lopen we samen weer terug naar de camping. We zijn weer terug gegaan naar Lake Tekapo, omdat we vanavond sterren zouden gaan kijken. Er verschijnen steeds meer wolken aan de lucht, dus we waren er al een beetje bang voor dat het opnieuw niet door zou gaan. En inderdaad, rond 9 uur word ik gebeld dat het zicht vanavond niet goed genoeg is om sterren te kunnen zien. Erg jammer, maar we kunnen niet alles hebben. We hebben ondanks dat toch een super fijne dag gehad vandaag.