Uluru

De wekker gaat vroeg vanmorgen, want onze vlucht vertrekt om 6.00 uur. Als we hebben uitgecheckt lopen we naar het vliegveld, waar we binnen no time onze koffers hebben gedropt en door de douane zijn. We vroegen ons nog af of we niet wat eerder aanwezig moesten zijn, maar het vliegveld is erg klein, dus we hadden zelfs nog wel een half uurtje langer kunnen slapen. We vliegen vandaag via Sydney naar Uluru. Erg onlogisch om helemaal via Sydney te vliegen, maar de enige optie, omdat er geen rechtstreekse vluchten gaan. Rond 8 uur komen we aan in Sydney, waar we vanuit het vliegtuig over de haven van de stad uit kunnen kijken. Na anderhalf uur

wachten op het vliegveld stappen we in een vliegtuig vol met Japanners. Bijna deze hele vlucht slapen we beiden. Het laatste stuk kijk ik uit het raam en vliegen we over een grote rode vlakte. Op het laatst zie ik ook Uluru vanuit het vliegtuig liggen. De enorme rotsformatie, of het bultje zand zoals Simon het noemt, die we de komende dagen gaan bezoeken. We zijn nog maar amper geland als de Japanners alvast opstaan en hun handbagage uit de rekken proberen te pakken. Bijna alle stewardessen moeten eraan te pas komen om ervoor te zorgen dat ze op hun plek blijven zitten. Ook als we het vliegtuig kunnen verlaten is er paniek. Waarschijnlijk zijn ze bang om elkaar kwijt te raken, want ze lopen dwars door iedereen heen om als eerst het vliegtuig uit te kunnen. Als we het vliegtuig uitstappen krijgen we gelijk een klap, want het is hier 40 graden. Onze koffers komen als één van de eersten de

band op rollen en ook de sleutel van de auto die we huren hebben we binnen no time opgehaald. Het zit wel heel erg mee. Dat hadden we natuurlijk niet moeten denken, want als we de parkeerplaats op lopen waar de auto geparkeerd staat breekt er een wieltje van m’n koffer af, oops. Toch maar op zoek naar een nieuwe als we weer terug gaan naar Sydney. Voor me zie ik Simon breedgrijnzend voor een enorme auto staan. Gelukkig zijn we inmiddels een beetje gewend aan het rijden in een grote auto, want de auto die we aantreffen op de parkeerplaats is nog een stuk groter dan de vorige. We rijden naar de camping waar we de komende nachten verblijven en installeren ons in de cabin die we hebben gehuurd. Nadat we een boodschapje hebben gehaald loop ik een rondje over de camping en zie ik weer de meest mooie vogeltjes voorbij vliegen. Het is inmiddels nog een paar graden warmer

geworden, dus we liggen de rest van de middag in het zwembad. Na het eten rijden we richting Uluru om daar de zonsondergang te bekijken. Onderweg naar een uitzichtpunt zien we in de verte dikke regenbuien aankomen. Helaas komen er steeds meer wolken tevoorschijn, waardoor we niet veel meekrijgen van de zonsondergang. We hebben in ieder geval wel mooi uitzicht op de enorme rots voor ons. ’s Middags hebben we netjes gehaald die we over ons hoofd kunnen doen tegen de vliegen en dit blijkt geen overbodige luxe. De vliegen zitten werkelijk overal en ze willen vooral erg graag in je neus en je oren gaan zitten. We rijden weer terug naar onze cabin en door het korte nachtje dat we achter de rug hebben vallen we al vroeg in slaap.