Uluru

Vanmorgen gaat om 5 uur de wekker. We gaan de base walk van 10,6 km om Uluru heen lopen en omdat de temperaturen hier al vroeg oplopen tot over de 40 graden moeten we vroeg beginnen. Op de heenweg pakken we nog een mooie zonsopgang mee en om kwart over 6 beginnen we aan de hike. Nu we zo dichtbij staan zien we pas hoe enorm deze rots eigenlijk is en zelfs Simon geeft toe wel een beetje onder de indruk te zijn van het bultje zand. We vinden de wandeling prachtig en verbazen over de steeds wisselende formaties. Daarnaast is het bewolkt, waardoor de zon mooie kleuren laat zien in de wolken. Nog een voordeel van de bewolking is dat

het nog meevalt met de temperatuur. We genieten van de wandeling en komen na ruim twee uur lopen weer aan bij de auto. Dat valt ons mee, er stond 3,5 uur voor deze hike. We rijden terug via het Culture Centre vlakbij Uluru en lezen hier over de cultuur van de Aboriginals. Rond half 10 komen we weer thuis en gaan we ‘even’ op bed liggen, om vervolgens om half 2 ‘s middags wakker te schrikken. We hebben een paar korte nachtjes gehad, dus de extra slaap zullen we wel nodig hebben gehad. Buiten is het inmiddels weer bloedheet geworden, zo’n 36 graden. Na een bakje koffie en even wakker worden rijden we naar de winkel voor een boodschap en gaan we daarna naar het zwembad. Na het avondeten zoeken we naar een nieuwe spot voor de zonsondergang. We rijden nu naar Kata Tjuta, een andere rotsformatie in het park. Onderweg begint het ineens keihard te regenen, terwijl voor

ons nog steeds fel de zon schijnt. Als we bij het uitkijkpunt aankomen zien we opnieuw de zon verdwijnen achter een dikke laag wolken. Dus ook vandaag geen zonsondergang voor ons. We rijden nog terug via een ander uitkijkpunt, maar inmiddels is het te donker geworden om nog iets te kunnen zien. Ondanks dat we geen zon onder hebben zien gaan, hebben we weer prachtige plaatjes gezien. Daarnaast schijnt het erg bijzonder te zijn dat we hier een regenbui hebben meegemaakt, want dat schijnt amper voor te komen in dit gebied.