Rotorua

Lake Okaro, 04.02.2020

Ik word vanmorgen al om 6 uur wakker van de vogeltjes buiten. Als ik de gordijnen open doe zie ik een fel oranje lucht waar ik natuurlijk naartoe wil met mijn camera. Simon is inmiddels ook wakker, dus we rollen ons bed uit en lopen een stukje richting het meer. Hier zien we een prachtige zonsopgang. Er staan maar een paar campertjes om ons heen, maar er is verder nog niemand wakker dus we genieten van de stilte. We drinken koffie als ik tegen Simon zeg dat ik een duik ga nemen in het meer. Simon denkt dat ik een grapje maak, maar aangezien er geen douche is op deze kampeerplaats wil ik me toch graag even opfrissen. Het is nog niet zo warm buiten, maar als ik het

water inloop blijkt dit heerlijk te zijn. Dan komt Simon toch ook maar het water in en dobberen we hier even lekker rond. Daarna pakken we onze spullen bij elkaar en gaan we op pad. We rijden eerst terug naar Rotorua, waar we de geothermische velden bezoeken. We kijken onze ogen uit en zien veel overeenkomsten, maar ook veel verschillen met Yellowstone, waar we een aantal jaren geleden naartoe zijn geweest. Eerst lopen we naar de grootste geiser in dit gebied, die elk uur twee keer schijnt uit de barsten. Als we aankomen is hij al aan het pruttelen en inderdaad na een kwartiertje spuit hij metershoog water de lucht in. Het blijft een bijzonder verschijnsel. We lopen hierna door via allemaal modderpoelen naar een opvang voor Kiwi’s hier op het park. Deze hadden we even niet aan zien komen, maar als we het gebouw inlopen zien we twee van deze loopvogels rondlopen. We

hadden verwacht dat ze veel kleiner waren en we zien ze achter elkaar aanlopen, vlak voor het raam langs waar ze achter zitten. Als deze vogels weer gezond zijn worden ze uitgezet in een natuurgebied in Nieuw Zeeland. Na deze leuke ervaring lopen we het stomende park verder door. We zien veel modder poelen en geisers en de zwavellucht blijft in onze neus zitten. Als we uitgekeken zijn stappen we weer in de camper en rijden we door naar Te Ureware National Park. Na heel veel haarspeldbochten en een paar kilometer gravelroad komen we aan bij het beginpunt van een hike in dit mooie gebied. We maken de prachtige wandeling van 11 kilometer langs een rivier met op het einde en waterval. Als we bij de waterval aankomen blijkt dat we hier niet zoveel van kunnen zien, omdat het zicht wordt beperkt door alle begroeiing hier.

Dat maakt de wandeling gelukkig niet minder mooi. Na bijna drie uur lopen komen we weer aan bij de camper. Ondanks dat we de hele trail in de schaduw hebben gelopen, hebben we het toch behoorlijk warm gekregen. We lopen daarom nog even naar het riviertje toe om af te koelen. En dat lukt, want het water in het stromende beekje is ongeveer -30 graden. Hierna rammelen we weer terug het park uit en gaan we op zoek naar een camping hier in de buurt. Het meertje van gisteren beviel ons wel, dus daar selecteren we op. Opnieuw vinden we een prachtig plekje, waar we de camper deze keer vlak voor het meer kunnen parkeren. We klappen onze stoeltjes en tafeltje uit en genieten van het uitzicht. Na het eten tik ik nog even in m’n blog en daarna vallen onze oogjes dicht.

Get started right away!

What are you waiting for? Capture your adventures in a digital diary that you can share with friends and family. You can switch between any of your devices anytime. Get started in our online web application.