Mt. Cook NP

Dat rustige dagje van gisteren is ons wel bevallen, dus trekken we vandaag lekker door. Het is net warm genoeg om buiten te ontbijten (met dikke trui aan) en daar genieten we lekker van. Nadat we de afvaltank hebben geleegd laten we dit leuke dorpje achter ons en rijden we verder de bergen in. Heerlijk om hier weer rond te rijden na de afgelopen weken aan zee. Ik heb een leuke korte hike gevonden waar we de dag mee beginnen. Het eerste stukje is een beetje saai, want het loopt door een dennenbos met veel dorre takken. Vanaf het begin klimmen we behoorlijk steil omhoog wat ervoor zorgt dat we al na een kwartiertje lopen een mooi voorproefje krijgen op het uitzicht wat er straks gaat komen. Als we nog een stuk verder klimmen en op de helft zijn van de tocht worden we beloond met een spectaculair uitzicht over Lake Benmore en de verschillende eilandjes die hierin liggen. En wat nog leuker is, er staat hier een bankje. Dit we nemen uitgebreid de tijd om van het uitzicht en van het heerlijke weer te genieten. Via een andere route lopen we weer terug naar beneden, wat natuurlijk een stuk sneller gaat. Al met al een prachtige wandeling waar we ongeveer anderhalf uur over hebben gedaan. We rijden langs een aantal enorme dammen in het meer en als we de autoweg weer op willen gaan zien we een koffiewagentje langs de weg. Het ziet er zo leuk uit, dat we toch maar even stoppen. Na een lekker bakje koffie met natuurlijk een taartje rijden we door naar Omarama. Net voorbij dit dorp zijn enorme Clay Cliffs te vinden die we gaan bezoeken. We rijden al een

tijdje op een gravelroad als we bij een hek aankomen. Aangezien we private land betreden moeten we 5 dollar betalen om verder te mogen rijden. Vanaf dat moment zit de weg vol met hobbels en gaten en stuiteren we 4 kilometer lang over deze weg heen tot we ongeveer 20 minuten later bij de kliffen aankomen. Ook vandaag heeft Simon niet zoveel zin in nog meer stenen, dus loop ik in m’n eentje naar de kliffen toe. Het is indrukwekkend om te zien. Ik kan een stuk naar boven klimmen om dwars door de kliffen heen te lopen en voel me ineens een heel klein mensje. De gigantische kliffen torenen tientallen meters boven me uit en ik heb een spectaculair uitzicht over de vallei. Na een uurtje kom ik weer aan bij Simon en moeten we het leuke weggetje ook weer terug rijden. We zijn in een gebied waar we een paar weken geleden ook al zijn geweest, alleen rijden we nu de andere kant op. Bij Lake Pukaki hebben we een freedom camping gevonden die er op de plaatjes erg mooi uitziet. Als we hier naartoe rijden zien we in de verte een oude bekende. Het is Mount Cook die boven het meer uittorent. Eenmaal bij de camping aangekomen blijkt deze nog veel mooier dan op de plaatjes. Het is even zoeken naar een recht plekje, maar als we die eenmaal hebben gevonden zetten we onze stoeltjes neer en genieten we van het prachtige uitzicht. We kunnen nog best lang buiten blijven zitten tot het op een gegeven moment de koud wordt. Dan doen we binnen nog een spelletje en gaan we niet te laat naar bed. Als we hier liggen worden we eerst nog wakker gehouden door waarschijnlijk de vogels die op ons dak bezig zijn. Even later vallen we toch in slaap.