Ubud

We staan vroeg op vanmorgen, want terwijl Simon zich nog een keertje omdraait gaan Mir en ik om 7 uur naar Yoga class op het dakterras van het hotel. De zon is net op en het is heerlijk om de dag zo te beginnen. Helemaal zen komen we anderhalf uur later terug en dan staat er al een lekker ontbijtje voor ons klaar. We doen het allemaal lekker rustig aan vandaag, omdat het zo warm en vochtig is. Tegen 11 uur huren we twee brommertjes en gaan we op pad. Normaal gesproken is het hier in Ubud erg druk, maar omdat de meeste toeristen Bali hebben verlaten of op het vliegveld in de rij liggen voor een kantoortje zijn hier weinig mensen over. Dat is voor ons ook de reden dat we er toch maar even uit gaan, omdat er genoeg ruimte is om afstand te houden van andere mensen. We gaan eerste de Tegalalang rijstterrassen bezoeken, waar we onze ogen uitkijken. In meerdere artikelen

heb ik gelezen dat het hier normaal ook overladen is met mensen, maar er lopen nu ongeveer 10 toeristen rond, wat het erg bijzonder maakt. Wat een prachtige omgeving is dit zeg. En doordat we Bali in het regenseizoen bezoeken zien de rijstvelden er ook nog eens super mooi uit. Het is een flinke wandeling in de warmte, want we moeten eerst een groot stuk naar beneden lopen om vervolgens aan de andere kant weer omhoog te klimmen. Lekker zweten dus. Als we een uurtje hebben rondgelopen gaan we weer omhoog voor lunch. Daarna stappen we op de brommer en rijden we door naar Bali Pulina koffieplantage. We krijgen hier een rondleiding door de plantage en doen daarna een proeverij van alle koffie en thee die hier wordt verbouwd. De meesten zijn mierzoet, dus niet echt ons ding, maar de zwarte koffie en de pure cacao smaken heerlijk. We hebben vanaf de plantage prachtig uitzicht over de rijstvelden die hierachter liggen. Als we uitgekeken zijn rijden we verder door de straatjes van Ubud naar Gunung Kawi tempel. We worden bijna van de brommer afgetrokken door een paar vrouwtjes die ons sarongs willen verkopen. Ik heb zelf een sarong bij me, maar Simon en Miriam niet, dus kopen zij er één. Daarnaast wordt ons nog een soort band aangesmeerd voor eroverheen. We hadden het bloedheet en ondertussen staan er 4 vrouwen te roepen dat we dit nodig hebben om binnen te kunnen komen. Pff, daar worden we wel een beetje gek van. Helemaal als iets verderop blijkt dat er sarongs kunnen worden geleend bij de ingang van de tempel. Nouja, we vergeten het gelukkig snel als we zien hoe prachtig het hier is. We lopen een rondje en maken foto’s. Dan moeten we via een heeeeele lange trap weer omhoog. Miriam en Simon hebben zelfs nog de energie om een wedstrijdje te doen wie het eerst boven is. Terwijl zij omhoog rennen hobbel ik er lekker rustig achteraan. Weer boven aangekomen hebben we het gehad voor vandaag en rijden we op het brommertje terug naar de villa. Hier duiken we gelijk in het zwembad. De rest van de dag doen we niet zoveel meer. Zwemmen, eten, spelletjes doen… Ondertussen hebben we steeds in de gaten gehouden of we ergens tickets kunnen boeken om eerder naar huis te gaan. Het is al tegen twaalven als Mir ineens roept dat ze een vlucht heeft gevonden voor 25 maart waar nog drie stoelen beschikbaar zijn. Dan gaat alles ineens heel snel. Terwijl Miriam alle gegevens invult zoekt Simon contact met de bank om ervoor te zorgen dat hij het limiet van zijn creditcard kan ophogen. Gelukkig is dit binnen een paar minuten geregeld en vullen we de laatste gegevens in. Na tien zenuwslopende minuten komt er in beeld te staan dat de boeking is bevestigd. WoW, we zijn echt heel blij dat dit gelukt is en blijven hopen dat deze vlucht niet gecanceld wordt. Van de opwinding kunnen we maar moeilijk in slaap komen, maar uiteindelijk lukt dat gelukkig toch.