Hong Kong Island & Kowloon

Gisteren ben ik begonnen met route nummer 1 van mijn boekje. Al snel kwam ik tot de conclusie dat de volgorde van de routes waarschijnlijk moet zijn opgedeeld in moeilijkheidsgraad. Geen wonder dat ik op de eerste dag met route 6 niet uitkwam Het begin van route 1 was makkelijker te volgen. Maar dat had misschien ook wel te maken met de kop koffie waar ik de dag mee begonnen was. Gisteren de hele dag hoodpijn en na de koffie verdween deze als sneeuw voor de zon (hoezo koffieverslaving?) De route begon slingerend door het park en zou mij gaan leiden door de wijken Admiralty, Central and Soho van Hong Kong Island.
Deze route bracht mij ook naar de tram die naar de 552 meter hoge Victoria Peak gaat. Hier heb ik een hele tijd in de rij staan wachten. Van buiten leek de rij nog niet zo lang maar helaas ging die binnen door. Een beetje het Efteling gevoel zeg maar. Maar ik vond het wel leuk om een keer mee te maken. De tram gaat behoorlijk stel omhoog en dat was soms best eng. Vooral aangezien ik helemaal aan de achterkant van de tram zat. Maar eenmaal boven was er wel een erg mooi uitzicht over Hong Kong Island en Kowloon.
Na een tijdje rondgelopen te hebben (ik heb de peak circle walk een klein stukje gedaan en toen maar weer terug gelopen aangezien het uitzicht toch geblokkeerd werd door bomen) ben ik weer in de rij gaan staan om naar beneden te gaan. Ook deze keer duurde de rij langer dan het tramritje zelf. Beneden was goed te merken dat er toch behoorlijk wat temperatuur verschil tussen boven en beneden was. Boven was het best fris, beneden was het weer klammig en benauwd. Via een flinke omweg (weer verkeerd gelopen) ben ik uiteindelijk uitgekomen bij Hong Kong Parc. Dit park ligt behoorlijk tegen de heuvel op en de route leidde dan ook trappen op trappen af. En niet zomaar trappen, echt flinke trappen. Hongkong is een beetje als San Fransisco, dus echt tegen een heuvel/berg opgebouwd. Dat kreeg ik toen wel goed door. Dit bleek echt een gigantisch park te zijn, compleet met grote volière en kooien met apen/schildpadden en andere dieren. Het heeft bijna een uur geduurd om het park weer uit te lopen dankzij de slingerende route die omhoog en omlaag bleef gaan. Een stuk naar beneden gelopen kwam ik in de wijk Soho. Hier was het echt behoorlijk druk met mensen die hun vrijdag middag borrel kwamen doen. Liep ik daar tussen met mijn verbrandde koppie…
Maar verstand op nul, op naar de Mid-levels escalators. Dit traject met verschillende roltrappen achter elkaar is 792 meter lang. In de ochtend gaan ze even naar beneden om de rest van de dag omhoog te gaan. De gehele track zou iets van 20 minuten duren. Ik was eindelijk blij dat ik even niet zoveel hoefde te lopen en ook eens stil kon staan. Dus ik besloot de hele track maar te volgen. Niet bij stil gestaan wat ik eenmaal boven zou treffen. Dat had ik geweten, eenmaal boven kwam ik in een stille wijk uit waar geen bushalte te bekennen was om terug naar de haven te gaan. Dus er zat niets anders op dezelfde track weer naar beneden te volgen, niet met roltrappen dit keer maar met echte trappen.
Ik voelde mijn spieren ondertussen al behoorlijk en was erg blij toen ik eindelijk een bekend winkelcentrum zag. Dit was het winkelcentrum voor de haven. 10 minuten later strompelde ik de pier op. Omdat ik geen zin had om nog naar een restaurant te gaan ben ik maar achter aan in de rij aangesloten bij de Subway voor een veggie delight (vegetarisch eten blijkt hier sowieso best lastig). Deze heb ik op het eerste het beste vrije bankje voor het wheel (reuzenrad) opgegeten. Nadat ik weer wat moed verzameld had ben ik weer met de StarFerry terug gegaan naar Kowloon, het eiland waarop mijn hostel ligt. Ik was echt zo blij dat ik eindelijk weer in mijn hokje a.k.a. mijn slaapverblijf was. De route zou volgens mijn boekje circa 8 kilometer lang zijn. Nou het zou me niet verbazen als ik minstens het dubbele had gelopen (plus dus ontelbaar veel trappen op en trappen af).
Vanmorgen besloot ik maar eens een rustig dagje te houden. Hierdoor kwam ik al snel in Kowloon Parc met mijn boek, een beker koffie (ik blijk toch echt wel een koffieverslaving te hebben) en mijn banaantjes die ik gisteren op het laatst nog bij een winkel gekocht had. Eerst een rondje gelopen (jeej ik heb een openbaar zwembad ontdekt!) en daarna geïnstalleerd op een bankje bij een van de vele fonteinen. Beetje geïnternet (overal hebben ze hier wifi), plannetjes gemaakt voor morgen en toen bedacht ik me dat het vandaag wel eens tijd werd om de slangensoep te proberen. Google leverde al snel een restaurantje uit waar ik die delicatesse kon vinden. Het bleek ook nog eens dicht bij een metro station te zijn. Eerst nog maar even verder lezen in het boek waar ik eerder die dag in begonnen was (het meisje in de trein), hoezo uitstel gedrag?? . Maar toen begon mijn maag toch best wel te knorren, dus op naar de metro. Met wederom een omweg kwam ik dan eindelijk bij het restaurant aan. Alles in het chinees beschreven en alleen maar locals te zien. Gelukkig haddem hadden ze wel ergens achter de kassa een engels menu liggen. Dus slangensoep it is. Kans om te bedenken kreeg ik niet, ik werd aan een tafeltje gezet en binnen 10 seconden stond de dampende kom voor me. Voorzichtig roerend zag het eruit als een soort heldere kippensoep met champignons erin. Maar dan een beetje slijmerig, alsof ze uitgeschoten waren met de maizena. Toen maar verstand op nul en proeven maar. De eerste hap was met name bouillon met lemongrass, veel lemongrass. Niet verkeerd dus. Maar ik moest het slangenvlees dus oo gaan eten. In gedachtte dat het gewoon maar kip was begon ik eraan. Het bleek echt te smaken naar kip, maar dan taaier, meer chewy. Maar ik was wel behoorlijk blij dat eindelijk de bodem inzicht kwam. De rest van de middag mocht ik de weeïge smaak helaas nog wel ‘opboeren’.
Ik weerstond de drang om de eerste de beste Mac of Starbucks in te rennen en ging maar eens opzoek naar leuke en mooie bezienswaardigheden in de buurt waar ik was. Ik besloot richting een begraafplaats te gaan. Tegenwoordig wordt iedere dode hier bijna verplicht gecremeerd door plaatsgebrek. Dus deze begraafplaats stond voornamelijk vol met oude graven. Wederom weer flink tegen een heuvel op (7 trappen van 22-23 treden, ja ik heb ze geteld) en eenmaal boven kwam ik tot de conclusie dat de Moslim begraafplaats wel grensde aan de Christelijke begraafplaats maar dat er toch echt geen doorgang was tussen de twee begraafplaatsen. Wel weer een ‘mooi’ uitzicht gekregen door de flinke hoogte. Aangezien ik niet zo’n held ben met dieptes deed ik er bijna langer over om weer beneden te komen dan dat ik erover had gedaan om de trappen omhoog te beklimmen.
Het bordje met 'beware of snakes' hielp ook al niet mee.

Weer via dezelfde weg door de drukke winkelstraat (giga druk natuurlijk op zaterdag) ging ik voetje voor voetje weer terug naar het slangenrestaurant. Niet voor nog een kom dampende soep maar omdat dat mijn aanknoppingspunt was om door te lopen naar het grootste park van Hong Kong, namelijk Victoria Parc. En ondanks mijn herkenningspunt kreeg ik het toch weer voor elkaar om verkeerd te lopen. Mijn probleem hier is gewoon dat straat namen niet goed staan aangegeven (de ene keer wel, dan is er weer een straat waar ik echt geen bord kan ontdekken) en her en der staan richting aanwijzers naar bezienswaardigheden. Alleen zó zijn ze er wel en zo zijn ze er weer niet. En ik ga er van uit dat wanneer er niets staat je gewoon de weg moet volgen. Misschien werkt dat hier ook wel zo, maar het is nooit de gerichtste weg.
Door de dreigende lucht en de toenemende wind besloot ik toch maar weer een metro op te zoeken en terug te gaan naar mijn hostel.
Al met al toch best wel weer een productief dagje. Inmiddels heb ik bijna al mijn to-do dingen van Hong Kong al kunnen afstrepen. Morgen wil ik naar Lantau Island om big buddha te bezoeken en dan staat alleen de Tai Chi nog op het lijstje. Al hoewel ik al diverse Tai Chi pleintjes heb gezien en eenlingen die het beoefenen, heb ik nog niet gevonden waar en wanneer het in een groepsvorm gedaan wordt. Morgen google maar eens op los laten. Morgen wil ik echter redelijk vroeg op en dit is een behoorlijk verhaal

geworden, dus ik laat het zo maar voor vandaag.

IDA zegt:
Mooi verhaal, leuk geschreven. Je hebt al heel wat gezien! Ik kijk uit naar je volgende reisverhaal….

LOTTE zegt:
Thanks, ik ga mijn best doen weer genoeg te beleven voor het volgende verhaaltje.

ANITA zegt:
Het lijkt bijna of ik je reisgenoot ben, morgen succes met tai-chi. En ik kijk uit naar het volgende verhaal

CARLA BOGAERTS zegt:
Leuk om je belevenissen te lezen. Dapper van die slangensoep!

ELLIS zegt:
Je conditie wordt zo wel opgekrikt met al die trappen, leuk verhaal en mooie foto’s. Genieten nog maar!