Dag 4: Huacachina-Nazca

Na een goede nacht waarin ik Marike een beetje paniekerig wakker maakte omdat ik er zeker van was dat we ons verslapen hadden. De zon scheen immers al flink in onze kamer. Die beek later gewoon het licht van de badkamer en het was kwart over één in de nacht. Dus maar weer gaan slapen. Om half zes wakker en meteen maar gaan douchen, aangezien ik gisteren mijn hele tas over hoop had gehaald was het wel lekker om hem nu even opnieuw in te pakken. We zaten om half zeven met de hele groep aan het ontbijt. Je had de keuze uit een gebakken ei of roerei, papaja sap, ananassap, fruit mix sap, koffie of thee. Maar waar we het meest behoefte aan hadden was water!! We hadden vijf liter gehaald en dat was al weer op maar gelukkig kon je bij het hotel water kopen. Eenmaal in de bus rijden we richting Nazca. Onderweg rijden we door de woestijn, alles om je heen zand met in de verte gebergte, prachtig! Langs de kant komen op een gegeven moment boompjes te staan, het zijn fruitbomen. Deze zijn heel diep geworteld zodat ze zich kunnen voeden met het grondwater. Van de vruchten wordt siroop gemaakt. Als we verder rijden zie je

het landschap veranderen. Het wordt heuvelachtig en weer iets groener. We stoppen drie keer onderweg om foto's te maken. De eerste stop is bij een doorkijk waar je de weg in haarspeldbochten ophoog kan zien gaan. En de tweede stop is bij een rotsformatie in de vorm van een zijaanzicht van een Inca man. Echt zo mooi om te zien. De derde stop is bij een uitkijk toren waar je twee van de Nazca lijnen kan zien. Op een heel gammel stalen torentje kon je omhoog klimmen. Maar er mochten er niet meer dan tien naar boven, ik snap waarom. Aan de ene zijde zag je ‘de handen’ en aan de andere kant ‘de boom’. Dit alles lag aan de Pan-American highway. Gewoon in de middle of no where een toren en een kraampje met souvenirs. Na een korte stop door naar Nazca, naar het hotel. Het hotel ligt buiten het centrum het is een soort boerderij achting iets met een binnenplaats. We hadden precies twintig minuten de tijd om spullen te pakken voor het vliegen over de Nazca lijnen het is mooi weer dus dat gaat zeker door! Om half elf de bus in richting Nazca centrum om de gene die niet gingen vliegen daar af te zetten. En daarna vertrokken we richting vliegveld. Ik had de camera van Karen meegekregen met een mega zoomlens erop. Daar aan gekomen moesten we de paspoorten afgeven en ging Daniël wederom alles voor ons regelen. We werden één voor één gewogen dus ik werd als eerste opgeroepen. En daar stond ik op de weegschaal met de camera van Karen om mijn nek en een tas om. 63,2 kg nou das mooi toch :-) We liepen naar het vliegtuigje toe en daar kregen we een certificaat dat we mee gevlogen

hadden het was net echt. We werden voorgesteld aan de piloot en copiloot. Wat een super leuke mensen. We zaten met z'n vijven in een kleine Chesna. Marike en ik zaten achter de poloot en de copiloot. En daar gingen we dan hop de lucht in best een bumpie vlucht. Die Nazca lijnen zijn echt super maar het is wel ff zoeken. We vlogen op zich niet heel hoog maar we hadden het idee dat je over een zand vlakte zou vliegen en dan moeten die lijnen wel opvallen maar dat is niet zo. De lijnen zitten een beetje verscholen er lopen zoveel lijnen over de grond en er liggen zoveel stenen dat het echt lastig te vinden is maar daar hadden de piloten en oplossing voor. Ze draaien een grote bocht boven één van figuren. En dan keek je precies langs de vleugel naar beneden en daar zag je het figuur. Daarna de bocht de andere kant op voor zodat iedereen de lijnen kon zien. Door al die achtjes in de lucht wordt je best misselijk. Zelf zo erg dat Marike lijk wit zag, begon te zweten als een gek en met een zakje voor haar gezicht zat. Gelukkig waren we op dat moment bijna klaar. Het ging net goed alles in binnen gebleven. Eenmaal weer veilig op de grond trok het gelukkig weer snel weg. We gingen met een taxibusje terug naar het centrum waar we nog een rondje gewandeld hebben. Wat was het weer warm. Samen met Karin en Karen richting het restaurant gelopen waar we gingen eten. Maar eerst nog even langs een café waar Karin en Karen ons voor altijd hebben vereeuwigd. Zij hebben hun hand na getekend en daar onze namen en datum in geschreven. Heerlijk met z'n allen zitten lunchen bij heel leuk

restaurant. Het was een restaurant dat om een enorme cactus heen was gebouwd. En we hebben heerlijk Peruaans gegeten. Vier pizza's, Peruaanser kan het niet. Daarna nog even langs de supermarkt voor een broodje voor vanavond en we zijn uitgenodigd om bij Karin en Karen te komen eten ;-) Bepakt met liters water en wijn zijn we met z’n alle in taxi's gestapt en weer terug gereden naar het hotel. Binnen op de kamer was het echt mega warm dus meteen maar door gelopen naar buiten. Voor onze kamer is een binnenplein waar een paar bankjes staan. Daar zijn we met z'n vieren neergeploft onder het genot van een heerlijk longdrink glas vol wijn en een nootje en chips. Via de iPad een lekker muziekje er bij. Dit is vakantie. Helaas de tweede fles wijn zou Karen wel even open maken. Dus ze draait de kurkentrekker vakkundig scheef de kurk in en roept dan doe jij het maar. Tja, en dan is er geen chocola meer van te bakken. Dus de kurk gehalveerd en uiteindelijk maar door gedrukt. En dan proberen te schenken dat lukt voor drie druppels. Maar gelukkig had Karin het bestek uit het vliegtuig mee genomen dus met een lepel in de fles konden we eindelijk aan ons tweede wijntje beginnen. Morgen vertrekken we om half negen om naar de Chauchilla Cemetery te gaan waar mummies liggen het wordt dus weer vroeg. Morgen vertrekken we om half drie per openbaar vervoer richting Arequipa. En komen daar pas om twaalf uur 's nacht aan. Een lange dag dus.