Tijd voor een nieuwe traditie

Fish River Canyon - Sesriem, 03.15.2017

05:30, de wekker gaat. Het was een heerlijke nacht. Omdat we nu midden in de woestijn zijn koelt het in de nacht goed af en heb ik heerlijk in mijn slaapzak kunnen slapen. Wanneer de wekker gaat slaap ik nog heel erg diep, vandaag kost het me wel wat moeite om wakker te worden. Uiteindelijk sleep ik mezelf uit mijn slaapzak. In het donker pakken we al onze spullen, breken we de tent af en stoppen we alles in de truck. Om 06:30 kunnen we gaan ontbijten. Naast al het lekkers wat er gister ook stond heeft Tara vandaag een pan havermout gemaakt. Niet mijn meest favoriete ontbijt maar ik ga het toch een beetje nemen want het ruikt wel heel erg lekker. Havermout met appel, rozijnen en kaneel...zo is het eigenlijk best lekker. Om 07:00 uur vertrekt de truck, we hebben vandaag weer een lange reisdag voor de boeg.

De tocht gaat vandaag de hele dag door de Namib, de oudste woestijn ter wereld. Het is nog koud als we vertrekken. Voor het eerst heb ik mijn fleecevest aan in de truck. Al vrij snel

stoppen we voor een kop koffie. Na de koffiestop zien we heel veel wild op de weg en langs de kant van de weg. Zebra's, gemsbokken, springbokken en struisvogels, het loopt hier allemaal gewoon rond. Het blijft een bizar gezicht, ik heb nog steeds het gevoel dat we door een dierentuin rijden. Bij de eerste dag in de truck had Tara gezegd dat we moesten rouleren qua plekken in de truck, aangezien ik de eerste paar dagen redelijk voorin de truck heb gezeten zit ik vandaag achterin. De african massage is hier achter net wat heftiger dan gister. Het is weer een hele dag offroad rijden, dat belooft een hoop door elkaar geschud te worden. De omgeving is groots, machtig. De opkomende zon geeft alles een mooie oranje gloed.

In de truck zit de sfeer er gelijk al goed in. We spelen spelletjes en doen raadseltjes. Samen met Maarten, Eva en Tiny maken we een lijstje met mogelijke koppels die kunnen ontstaan tijdens de reis.

Mega kinderachtig maar wel heel grappig. Tussen de middag lunchen we bij een ranch, langs de kant van de weg. Op het menu: Bratwurst! Ik blijf het een vreemde gewaarwording vinden, al die Duitse invloeden in Namibië.
Na de lunch moeten we nog een flink stuk rijden. We rijden midden door de woestijn maar zo voelt het helemaal niet! Doordat het de afgelopen weken heel veel geregend heeft is alles helemaal groen. Overal is een laag gras. Zelfs Frank en Tara hebben Namibië nog nooit zo groen gezien. En aangezien het woestijngras is, zijn al deze begroeiingen ook binnen 2 weken weer helemaal weg. Dat we de woestijn in deze staat zien is dus heel bijzonder. In de bosjes zien we twee evenzwijntjes rennen, twee kleine pumba's! Ook heel opvallend zijn de enorme vogelnesten die je overal in de bomen ziet hangen. Één van de tussenstops hebben we dan ook bij zo'n nest zodat Tara ons er wat over kan vertellen. Toevallig is dit nest helaas verlaten maar die nesten worden doorgaans door 300 tot 400 vogels

bewoond, ze wonen met hele familie's in die nesten, generaties lang.
Naarmate de dag vordert wordt het al bijna normaal dat er struisvogels en gemsbokken de weg oversteken. We stoppen al lang niet meer bij ieder dier om foto's te maken, het zijn er zo veel dat we dan nooit op onze bestemming aankomen.
Het is de derde dag op rij dat de temperatuur tot boven de 40 graden oploopt en het begint te wennen. Alleen begint het steeds zanderiger en droger te worden buiten. Aangezien alle ramen van de truck openstaan begint het ook steeds zanderiger in de truck te worden, het is een grote zandwolk geworden. Het ademhalen wordt steeds moeilijker en iedereen zien grauw van het zand dus we besluiten om de ramen toch maar te sluiten, ondanks de hitte.

Bij de camping aangekomen ligt er een laag zand in de bus, zelfs uit de lockers komt een stroompje zand gelopen wanneer we ze opendoen. De jongens hebben de taak op zich genomen om de bus te gaan vegen, Tara gaat de jug schoonmaken en opnieuw met ijs vullen en wij zetten ondertussen snel te tenten op. We staan midden in de woestijn aan het einde van de camping. Rondom ons is helemaal niks, geen bewoonde wereld, wat een prachtige omgeving!
Als alle tenten staan is er nog kort tijd om even een duik te nemen in het zwembad, even al het zand en stof van ons afspoelen! Paul en Tara doen een wedstrijdje wie het beste een bommetje kan maken. We zijn druk en luidruchtig bij het zwembad, de andere gasten kijken enigszins geïrriteerd maar wij hebben lol!
Na de duik even de spullen in de tent leggen, kleren aan doen en dan gaan we een hapje eten bij het restaurant van de camping. Eerder op de dag hebben we in de truck bedacht om iedere avond iemand uit de groep te laten speechen en Roos is degene die deze traditie begint. Het diner wordt geopend met de speech van Roos. Een speech om te bedanken voor de groep, voor al het moois wat we zien en natuurlijk voor Tara en Frank. Onder het genot van een rode wijn, uitzicht op de ondergaande zon in de woestijn en later de meest imposante sterrenhemel eet bijna de hele groep de game steak, de eerste keer dat we game eten!! Game is het vlees van het wild dat die dag geschoten is, vandaag is dat gemsbok. Jammie!!
Eigenlijk zouden we na het eten naar bed moeten gaan, aangezien we morgen om 5 uur op moeten staan, maar het is veel te gezellig. Bij het camp gaan we met een groot deel van de groep (inclusief Tara en Frank) biertjes drinken en het spelletje Frank's Zoo spelen. Aangezien we het spel eigenlijk niet met zoveel spelers kunnen doen maken we teams. Ik zit samen met Tara in een team. Ondertussen leert zij mij woordjes in het Zuid Afrikaans, een van de leukste woordjes is toch wel krimpvarkie (egel)! Het is nu half 12, tijd om snel te gaan slapen dus!!

Deze persoon is op reis met Shoestring. Wil je ook zo’n toffe reis maken,klik dan hier >

Get started right away!

What are you waiting for? Capture your adventures in a digital diary that you can share with friends and family. You can switch between any of your devices anytime. Get started in our online web application.