dag 13

Oh weer vervelend zo’n dag, je staat op met het strand en zee in het vooruitzicht en hoort de golven rollen. In de ochtend is het altijd een beetje bewolkt, maar dat mag de pret niet drukken voor vandaag. De temperatuur is zoals de gehele vakantie heerlijk warm, hier niet drukkend, maar gewoon heerlijk als je niks bijzonders gaat doen. Later op de ochtend met het ontbijt komt de zon tevoorschijn, maar dan is het bijna tijd voor mijn massage.

Echt wat is dat toch heerlijk en jammer dat ik haar niet mee kan nemen naar Nederland om elke dag een massage te krijgen. Mijn knieën doen niet meer zo zeer, maar ze gaat ze toch nog ff goed behandelen en smeert er voldoende balsem op, dat is lekker verkoelend met de wind er steeds overheen.

Het is half 1 als ik terugkom en wil eigenlijk nog even gaan zwemmen voordat ik met een groepje van 7 totaal ga parasailen. Dus ff snel het water in en dan nog proberen een broodje te scoren. We zitten met Huib en Tiffany te wachten maar er komt niks. Na een tijdje gaat Huib vragen waar het blijft en wat blijkt… ons eten is naar een andere tafel gebracht, ook van onze groep. Maar ja wij moeten weg dus dan maar niet eten.

Eerst met de taxi naar de andere kant van het eiland, daar is een mooie grote baai waar we kunnen varen. We gaan met zijn 4-en in een boot, Huib, Tiffany, Yoska en ik, de andere 3 gaan in een andere boot. Eerst een zwemvest aan en een tuig om de benen, dit zit best

strak, maar kan de pret niet bederven. Ik word gelijk als eerste eraan gezet en moet gaan zitten en vandaar uit word ik zo de lucht in geslingerd, eerst wel wat eng, want je zit alleen aan touwen vast, maar na een tijdje echt heel leuk. Het is prachtig en je kan heel ver kijken.

Dan ineens gaat de motor zachter en voel ik dat ik zo zak en het water komt wel heel dichtbij…ja hoor daar ga ik tot mijn navel het water in en snel word ik er weer uitgehaald, pfff dat is wel ff een dingetje.

Dan maar weer genieten van het uitzicht, mijn benen beginnen wat te tintelen oftewel afgekneld dus ik ga maar wat bewegen. Ineens komt het water ook weer snel inzicht en ik verdwijn tot mijn borsten in het water en word er weer uitgehesen. Gelukkig is het bijna voorbij, ik word binnen gehaald, mijn benen kunnen niet meer. Maar wat is dit een ervaring en fantastisch om te doen.

Terug op de kant moet ik vreselijk nodig plassen en ga weer het water in en laat Tiffany een foto maken, de rest kijkt toe en denkt waarom zo een foto, maar wij weten wel beter, haha.

Terug bij de groep is iedereen belangstellend naar hoe het was en ik vertel dat. Daarna ff afkoelen in het water. Ik sta me net af te drogen als Rianne zegt, ik wil wel ff zwemmen, maar niet alleen hoor, ik ga wel weer mee. Zijn met een bal aan het gooien en hebben het over wat er gisteravond allemaal is gebeurd met het uitgaan, over Yoska en Joyce. Ik vertel over ons gesprek met Marco en we lachen wat af en kunnen niet meer ff verder kletsen als ineens Kevin erbij komt, die wil ook meedoen. Dat kunnen we niet weigeren, maar na een tijdje stoppen we en gaan richting kant en dan gaan we weer verder met de praatjes.

Na nog wat gelezen te hebben hou ik het voorgezien en ga naar mijn kamer om te douchen en wat te lezen, maar al snel vallen mijn ogen dicht en doe ff een klein kort slaapje.

Om 19 uur hebben we afgesproken om ons laatste gezamenlijke diner te nuttigen en dat word heel gezellig. Ik zit aan de hoek van de tafel naast Ronny, die ik eigenlijk nog heel weinig heb gesproken. Daar is verandering in gekomen. Wat een leuke vent is dat en dat voor een Duitser…

Na het eten en de speech voor Oleang gaan we naar dezelfde club als eergister. De muziek is beter en het is echt heel druk, zijn veel Chinezen gekomen, maar er zijn ook veel meer mensen die aan het chillen zijn. De muziek is echt veel beter dan eergisteren.

Esther is weer in de uitgelaten stemming om iedereen onder te schilderen met neonverf, ik hoef die rommel niet. Ik zie veel mensen met een heliumballon bezig en daar moet je dan volgens mij high van worden, maar zie alleen maar chagrijnige gezichten en niks geen uitgelaten stemming.

Ronny vraagt mij wat dat is en ik probeer uit te leggen wat ze doen, hij besluit dit ook te gaan proberen, hoe ouder hoe gekker met zijn 48 jaar. Ik begrijp echt niet waarom je dit wilt doen, maarja hij zegt er niks van te merken en vindt het zonde. Hahaha gewaarschuwd mens telt voor 2…

Om 12 uur gaat het licht weer aan en gaan we met een groep van 10 naar huis, morgen is de laatste dag en dan zit het er weer op, jammer!!!