South Australia

Victor Harbor, 06.03.2017

Mount Gambier
Een donker figuur staat midden op de weg, wij minderen vaart. De donkergrijze kangoeroe blijft stokstijf en kijkt ons aan. Pas als wij op een paar meter afstand zijn, springt hij/zij vrolijk de bosjes in. Wij zien er zo vaak een paar springen of staan kijken, dat wij het al heel normaal vinden. De borden met een kangoeroe waarschuwing doen ons niets meer, al lijkt me er eentje aanrijden een verschrikking.
We hebben afscheid genomen van Halls Gap en zijn op weg naar Mount Gambier aan de kust.
"Heh wat raar, we zouden toch om half twee aankomen heb ik op TomTom gezien. En nu staat er 13:00 uur."
O ja, bedenk ik, we zijn de grens over gegaan van Victoria naar South Australia en daarom is er een tijdsverschil van een half uur.
Tom Tom heeft een mooie weg uitgezocht en vlak voor het Holiday park zien we het Blauwe Meer waar het stadje Mount Gambier om bekend staat. Dit gebied is een vulkanisch gebied, vandaar dit mooie donkerblauwe kratermeer. De camping ligt er om de hoek en dit keer hebben we een cabin zoals ik verwacht. Een beetje gedateerd, maar praktisch, heel schoon en er is zelfs een gasoven.

Behalve het meer bezoeken we ook een conservation Park, met veel vogels en kangoeroes.
Maar waar John helemaal weg van is, is het Umpherston Sinkhole. Door erosie van de limestone bodem is er rond 1880 een enorm rond gat ontstaan. In de loop van de tijd is het bodemwater waar je eerst nog met een bootje kon varen verdwenen en de bodem en zijkanten zijn begroeid met o.a. klimop en hortensia's. Een heel apart geheel.

Verder vind ik het maar een saai stadje met geen leuk centrum en omdat het steeds harder begint te waaien en het zelfs koud wordt, zien we af van de avond lasershow in the caves, de grotten midden in de stad. Ik ga aan de slag en maak een heerlijke pittige pompensoep, met verse gember, koriander en rode peper. Lekker met knapperig zuurdesembrood.

Robe
Na 1 nacht rijden we verder naar het westen, een saaie weg naar het kustplaatsje Robe. Dit is een soort Noordwijk, kapitale villa's en zomerhuizen liggen ruim verspreid in het duinlandschap. John vindt het 3x niks, want er valt niet veel te wandelen, maar ik vind de grote stille stranden en de prachtige blauw/groene zee heerlijk. Onze camping ligt erg mooi. We hoeven de weg maar over te steken om via een kort duinpad op een enorm wit strand te geraken.
We maken een zonnige strandwandeling waar we dagjesmensen, het is zaterdag, naast hun auto's op het strand zien recreëren, ik geniet er ontzettend van.
De boete om je hond los te laten lopen is 700€, toch zien we er wel een paar op het strand. Misschien geldt het alleen in de duinen?
Het zeewier heeft een aparte rode kleur en ik zie iets heel vreemds liggen op het strand. Het geeft een rare associatie, want lijkt op een mannelijk geslachtsdeel, maar is toch zeewier, of niet?

Ik maak couscous met veel groenten en de tweede dag pastasalade met aubergine gebakken in paneermeel met Parmezaanse kaas. Ik ga de restjes opmaken, want nog 2 dagen en dan zijn we in Adelaide, waar we 5 nachten in een studio slapen met een magnetron. Niks te koken denk ik.

Victor Harbor
Na de zonnige dag rijden we de langste rit tot nu toe naar Victor Harbor, een 1,5 uur rijden van Adelaide. Het viel niet mee om een plekje te vinden, alles van onze zin en budget zat vol. Dus komen we na een lange merendeels saaie rit van 320 km bij het Beach Front Holiday Park, waar we een studio zonder keuken hebben.
Onze studio valt reuze mee, alles aanwezig alleen geen kookplaat of oven. Maar vlakbij is de gemeenschappelijke keuken en ik heb gisteren en eergisteren voor een weeshuis gekookt, zodat wij nog volop eten hebben.
De tweede dag:
We maken een wandeling over een brug van 600 m naar het Granieten eiland. Je kunt ook met een paardentram, maar ik vind dat zo zielig, zeker als je het arme beest met tegenzin ziet sjokken.
Dit trammetje is niet speciaal voor de toeristen gemaakt, het stamt uit het verleden, toen men dit vervoermiddel gebruikte om zaken naar de aangemeerde schepen halverwege de brug te vervoeren. Die aanlegsteiger is verdwenen.
De wandeling rondom het eiland van 1,5 km is heerlijk, de juiste temperatuur, niet te warm en we zien mooie omgevallen maar nog levende bomen, grillige rotspartijen en kijken ver uit over de blauwgroene zee.
Daarna een ijsje bij de Mc D, zodat we onze dagelijkse krant kunnen uploaden.
Tevreden rijden we naar onze studio. Morgen naar Adelaide.



Get started right away!

What are you waiting for? Capture your adventures in a digital diary that you can share with friends and family. You can switch between any of your devices anytime. Get started in our online web application.