Perth, Fremantle en Margaret River

We vliegen dit keer met Jetstar van Adelaide naar Perth en omdat we het jammer vinden om veel te moeten weggooien als we met alleen handbagage reizen, hebben we 1 stuk bagage ingekocht van 20 kg.
John heeft op straat gezocht naar een ideale doos, maar omdat hij die niet gevonden heeft, knutselt hij er eentje van twee.
Daarin gaat onze koelbox gevuld met shampoo conditioner etc. Een wokpan (3€ bij de Aldi) en alles wat zwaar is.
Op het vliegveld weegt John alle bagage en zorgt ervoor dat zijn weekendtas 7kg weegt door toch nog wat te wisselen. Daarna tapet hij de doos dicht en doet er twee spanbanden om.
Gelukkig maar dat hij dat doet, want voor het eerst wordt alle bagage, ook handbagage, bij het inchecken gewogen. Mijn rugzak was al precies 7 kg, dus geen probleem, maar wel iets om te onthouden dat Jetstar zo streng is!

In Perth aangekomen lopen we naar de balie van Europcar. Heel vreemd, er loopt niemand mee naar onze Kia Rio en zo lopen wij even later weer terug om te melden aan de hand van foto's, dat er wel degelijk beschadigingen zijn, waar wij niet voor willen opdraaien.
Verder is het een nieuw model, beter dan de wat gare Fiat van Jucy.
Het motel is snel gevonden en ligt gunstig, naast een Fish and chips zaak, waar ook wijn en bier wordt verkocht en vlakbij een supermarkt en de bushalte van de gratis bus.

Wij wandelen de volgende dag door Perth, na de rode gratis Catbus te hebben genomen naar het centrum.
Geen mooie stad vinden wij: een beetje rommelig geheel met oude en nieuwe gebouwen door elkaar. Torenhoge kantoren met die ondoorzichtige ramen, niet bepaald sfeervol.
De haven is wel aardig omdat er een aparte brug is gebouwd en je een goed uitzicht hebt over de skyline en de rivier.
Het gratis transport is wel beter geregeld en aangegeven dan in de andere steden. Duidelijke borden met verschillend gekleurde bussen en een makkelijke plattegrond met alle haltes erop vermeld.

We zien wel iets vreemds wat wij in ons Nederland niet gauw zullen zien.
Twee vermeende winkeldievegges, jonge meiden, worden door uiteindelijk wel 9 agenten, voor het oog van iedereen, in de handboeien geslagen, gefouilleerd en nogal ruw aangepakt. Dit duurt zeker wel een half uur, wij kijken net als vele anderen toe op een bankje dichtbij.
Dan blijkt dat eentje netjes betaald heeft en die mag weg, terwijl de andere op kousenvoeten in een arrestatie wagen zonder ramen wordt afgevoerd. Twee agenten op de fiets gaan ook met wat kleding weg. Raar hoor! Dat dit zo kan in het openbaar.

De volgende dag rijden we eerst naar Fremantle voor we naar het zuiden gaan.
Fremantle is voor Perth als een soort Scheveningen ten opzichte van Den Haag. Een stuk gezelliger dan Perth, met fraaie oude gebouwen, geen hoogbouw en heerlijk om op de "boardwalk" langs de haven en zee te wandelen.
Wij komen weer een "Goal" (gevangenis) tegen, heel mooi gelegen boven een tunnel.
Het waait heel hard, maar door de felle zon is het toch aangenaam warm.
Daarna rijden we naar Bunbury via de South Western Hway, de dorpjes waar we doorheen rijden zijn klein en nietszeggend.
Het Holidaypark Koombana Beach ligt mooi en onze cabin is weer eens totaal anders. De privé douche en toilet zijn in een apart huisje vlak naast de cabin. Dat wordt dus

aankleden als je 'snachts nodig moet, gelukkig is het niet koud.

We maken twee wandelingen, doen een wasje dat snel droogt, want het waait hier blijkbaar overal veel. Ik maak de 1e dag heerlijke Chili sin carne en de tweede dag gebakken aardappel/bloemkool schotel met veel knoflook en ui. Het koken moet in een soort elektrische hapjespan, gelukkig wel groot en snel goed heet.
Als we om 4 uur in de nacht even wakker zijn, checken we de exitpoll van de verkiezingen. Het Turkije effect is duidelijk zichtbaar, rechts wint, nou ja, we moeten het ermee doen..... We zijn wel tevreden dat Nederland blijkbaar toch geen Trumpland is. Hoewel toch nog te veel bange en ontevreden mensen helaas....

Het is weer een stralend mooie dag zonder wind dit keer en wij vertrekken richting Margaret River.
In Busselton lopen wij de 2 km lange pier op die eindigt in een " Undersea water World". Wij slaan dat altijd over, omdat wij in het echt zulke mooie vissen en koralen gezien hebben, tijdens het snorkelen in Indonesië, rond de Komodo eilanden. Daar kan niets tegenop. En kost trouwens 33$ pp voor 40 minuten. Tsssss....
Ook dit is weer een prachtig strandgebied, net als later bij het plaatsje Dunsbourough. Daar zien we de supermooie branding waarin gesurfd wordt door kleine zwarte stippen in de verte. De blauwe zee steekt zo mooi af tegen de donkere rotsen.
Een ding moet gezegd, de overheid in Australië onderhoudt de wegen, parken en wandelgebieden uitstekend. Opvallend ook is het aantal speel paradijzen, uitgebreid en goed verzorgd en helemaal gratis. En zo rustig, met maar een paar kinderen meestal.

Wij hebben moeite om In dit toeristische gebied betaalbare accommodatie te vinden en belanden op een soort boerderij Big 4 park, 15 minuten voor Margaret River, aan de prijs, maar net haalbaar wegens ons lidmaatschap.
De cabin is vrijstaand, erg ruim en alleen de Wifi is weer minimaal. Dat zouden ze echt moeten veranderen voor deze prijzen. (Bijna 100€ per nacht is onze afgeprijsd bedrag!) Wel 4 persoons, maar wat hebben wij daar nou aan?!?

We rijden de volgende dag langs alle mooie kustplaatsen. We zien een monument voor 9 mensen die in 1997 tijdens een surfwedstrijd voor scholieren dodelijk zijn verongelukt door afbrokkelende limestone rotsen.
Dus ook veel waarschuwingen om op het pad te blijven.
Wat me wel verbaast is dat ondanks de Shark waarschuwingen en een gedenkteken voor een haaien slachtoffer er toch nog mensen durven te zwemmen.
We gaan tot Augusta, het uiterste puntje met de mooie witte vuurtoren. Daar veel waarschuwingen over gevaarlijke slangen.
Het land zit vol enge beesten, dat wisten we al, maar nu zie je dat het allemaal echt waar is.