Christmas in Queensland

Cairns/Townsville, 27.12.2017

Merry Christmas! En wat voor één. Dat waren een paar vreemde dagen! Waar we normaal gesproken natuurlijk toch wel de kou (en/of regen) van ons kikkerlandje gewend zijn rond de feestdagen, was dat nu wel even anders. Kerst in een zomerjurkje, met 30 graden op een camping of zelfs op het strand – dat was wel even een bijzondere ervaring.

Op vrijdagmiddag kwamen we in Cairns aan, waar het ontzettend benauwd en maar liefst 35 graden was. Hier pikten we onze camper op, wat nog best wel even duurde. En wat een gigantisch ding bleek te zijn! In het gevaarte van maar liefst 8 meter lang en 3,5 meter hoog stapte pap achter het stuur en manoeuvreerde hij ons door de straten van het hete Cairns. Na wat boodschappen gedaan te hebben, kwamen we op de camping aan, waar de kerstsfeer al heerste: de ene na de andere camper was versierd met de meest kitscherige lampjes, en hier en daar zagen we al wat kerstmutsen en rendieroortjes voorbij komen. Na de camping verkend te hebben (dat duurde niet lang – het was maar een kleine camping waar wij met onze gigantische camper nogal opvielen tussen de kleinere varianten), aten we een pasta à la mama: dat was alweer zo lang geleden voor mij!

De dag erna, op zaterdag, ging de wekker alweer vroeg. We gingen namelijk naar het vliegveld om Kim op te halen! Na een vlucht van zo’n 30 uur zou zij landen in Cairns. Vol ongeduld stonden we te wachten op het kleine vliegveld en zagen we de ene na de andere Chinees voorbij komen voordat Kim eindelijk door de deuren kwam lopen. Na 7 maanden zagen we elkaar weer, aan de andere kant van de wereld!! De eerste vijf minuten bestonden uit veel knuffels, maar al gauw daarna was het net alsof we elkaar gisteren nog voor het laatst hadden gezien.

Veel tijd om bij te kletsen was er echter niet, want we moesten snel door. We zouden naar het rainforest gaan! Met een gondeltje gingen we naar boven, van waaruit we uitzicht hadden over het gigantische woud beneden ons. Af en toe konden we uitstappen voor een kleine wandeling door het regenwoud en wat lookout points die ons een uitzicht boden over de gigantische bergen en watervallen. Waar ik eerst nogal twijfelde over dit ritje (ik had gehoopt dat we naar Cape Tribulation zouden gaan, waar het Daintree rainforest samenkomt met het Great Barrier Reef), werd ik toch steeds enthousiaster naarmate we hoger en hoger kwamen. Uiteindelijk stapten we uit in Kuranda, een klein Aboriginal/extreem toeristisch dorpje met een heleboel winkeltjes. We liepen hier even rond, maar hielden het al gauw voor gezien. Het was niet helemaal wat we hadden verwacht toen we lazen over de Kuranda Markets, die heel leuk schenen te zijn. In plaats van de rest van alle winkels met kitschy souvenirs, Aboriginal paintings en typisch Australische hoeden (die pap maar al te graag één voor één paste), besloten we het rainforest verder te gaan verkennen. We liepen een route die dwars door het woud ging en spotten insecten, vlinders en vogels hoog in de bomen. Het was best een eindje lopen en we werden verrast door de ene na de andere regenbui, maar daar is het dan natuurlijk ook een regenwoud voor. En wie kan er nou zeggen dat ie in een regenwoud is geweest, zonder in de regen rondgelopen te hebben? Toen we weer terug waren in de iets meer bewoonde wereld, zagen we een bordje staan met “Kuranda Markets”.

Dat bordje volgden we, in de verwachting dat we weer terug zouden komen bij de winkeltjes waar we onze route gestart waren. We liepen wat kleine paadjes door en kwamen tot onze verrassing opeens uit bij een aantal kleine hippie kraampjes. En dat leken niet de enige te zijn! Dit waren dus de marktkraampjes waar over gesproken werd, en het waren er een heleboel met allerlei leuke, nét iets minder kitscherige spulletjes. Daarnaast waren er hier ook nog een aantal restaurantjes die heel wat leuker bleken te zijn dan die in het centrum, en hier genoten we dan ook van onze verlate lunch, waarna we weer terug naar het beginpunt moesten. De terugweg zouden we niet per gondel doen, maar met een scenic treintje door de bergen. Het treintje hobbelde zo’n 1,5 uur door het woud en de bergpaadjes die we voorheen vanuit de gondel al hadden bekeken. Met een slapende Kim, bij wie de jetlag toch wel erin begon te hakken, kwam we uiteindelijk weer in Cairns aan, waar we ’s avonds op de camping onze eerste echte Aussie BBQ samen hielden!

Ook op zondag ging de wekker weer vroeg. Vandaag gingen we namelijk het Great Barrier Reef op!!! Met een boot met zo’n 100 anderen voeren we ver de zee op. De dag begon al goed met een ontbijtje met spek en ei (wat overigens net iets minder goed viel bij Kim, tot groot verdriet van één van de medewerkers op de boot, wiens hoofd de restanten van het broodje mocht opvangen), en werd alleen maar beter naarmate we verder de zee op kwamen en het vasteland achter ons lieten. Aangekomen in een deel van het Outer Reef, waar het koraalrif nog redelijk in tact is gebleven, trokken we onze wetsuits en flippers aan en sprongen we met onze snorkels de zee in. Hier kwam ik er wederom achter dat ‘Ooh’ en ‘Aah’ roepen nét iets lastiger is door een snorkel heen, maar ik kon me maar moeilijk inhouden bij het zien van het prachtige rif beneden me. Vissen in alle mogelijke kleuren en maten met de prachtigste patronen zwommen om ons heen. Van blauw met groen tot zwart-wit en van gestreept tot geel gevlekt, je kon het je zo gek nog niet bedenken of het zwom in dit geweldige rif. We kregen de mogelijkheid om twee verschillende riffen te verkennen, en het tweede was nog mooier dan het eerste. Op veel plekken is het rif al dood en dat valt op door het contrast tussen de felgekleurde stukken rif en de stukken die nauwelijks meer kleur hebben: hier is het koraal volledig gebleekt en bedekt met algen. Dit sterven van het rif komt puur door global warming: wanneer de temperatuur van het water stijgt, wordt het koraal ‘ziek’, en wanneer het water niet snel afkoelt, sterft het. En dat is wat ondertussen al in 90% van het gigantische Great Barrier Reef is gebeurd. Gelukkig kregen wij de kans om nog een deel van het prachtige levende en levendige rif te zien!

Toen we ’s avonds weer terug op de camping waren, was het aantal kerstmutsen aanzienlijk verhoogd. Kerstavond! Behoorlijk raar om de hele dag op het water en in de zee te zijn geweest, terwijl het eind december en zelfs Kerst is. Waar wij nogal moeite hadden met het idee dat we Kerst in de hitte vierden en dan ook totaal niet de feest-feeling hadden, hoorden we om ons heen overal “Merry Christmas”. Zelf deden we dan ook maar even mee: we versierden een boomstam met lampjes en ik liep rond met het enige kersthoedje dat verkrijgbaar leek te zijn in heel Cairns. Een vreemde Kerstavond, maar aan ons campingtafeltje met een bord pasta en wat spelletjes voor onze neus hebben we er zeker wat leuks van gemaakt!


Eerste Kerstdag begonnen we met een camping-kerstontbijtje, waarna we van Cairns naar Townsville reden. Onderweg stopten we bij Mission Beach, waar Kim en ik onze Kerst toch echt uniek maakten door de (ontzettend warme) zee in te rennen. Zo aan dit witte strand hadden we een heel ander soort witte Kerst! Met ons kersthoedje op wilden we dit toch even vastleggen, en we bleken niet de enigen te zijn. Er waren niet veel mensen aan het strand, maar diegene die er waren, droegen een kerstmuts. Dat blijft gek: een kerstmuts en opblaassneeuwpoppen en -kerstmannen in combinatie met bikini’s en palmbomen. Hoewel het niet als Kerst voelde, was het toch een prima combi. We reden door naar Townsville, waar we eenmaal op de camping aangekomen ons volgende kerstmaal verorberden: zoals alle Aussies doen met Kerst, barbecueën

Op Tweede Kerstdag namen we de ferry naar Magnetic Island, wat zo’n 20 minuutjes van Townsville vandaan was. We hadden al wat plannetjes gemaakt om te doen, maar toen we eenmaal op de plek van bestemming waren, bleek het wel erg heet te zijn. Toch besloten we de Forts-wandeling te maken, waarbij je door de bossen liep (waar je koala’s scheen te kunnen spotten) en een aantal uitzichtpunten over de prachtige kustlijn zou hebben. We tuurden ons wat af en inspecteerden boom na boom, maar koala’s zagen we niet. Tot we twee meiden zagen die wat selfies hoog in een boom zaten te maken. En ja hoor: een koala! Niet ver daar vanaf bleek nummer twee te zitten. We waren al helemaal happy dat we wat gespot hadden, maar toen bleek dat dit een baby koala was, kon mijn dag al helemaal niet meer stuk. Toen we de beestjes eenmaal vastgelegd hadden op onze camera’s (maar liefst 3 stuks en 4 telefoons, dat zou genoeg moeten zijn, toch?), liepen we verder de hitte in. Mam lieten we achter op een rots met een prima uitzichtje, en pap, Kim en ik klommen omhoog richting een punt met uitzicht over het eiland. Het kostte nogal wat moeite en zweet, maar het was absoluut de moeite waard! Na deze wandeling waren we allemaal redelijk gesloopt en vonden we dat we wel een lunch en een ijskoud

drankje verdiend hadden. Aan Horseshoe Bay installeerden we ons dan ook. Daarna besloten we een stukje over het strand te lopen, waar we een heleboel papegaaien in de bomen spotten. Grote zwarte met rood onder de vleugels, en de kleintjes met al hun verschillende kleuren. Ook deze moesten natuurlijk breeduit gefotografeerd worden, en toen onze camera’s zo’n beetje leeg waren, vonden we het wel tijd om nog even van het zonnetje aan het strand te genieten. Aan het eind van de middag dronken we nog wat aan Picnic Bay, waarna we de ferry terug naar het vasteland namen. En wat een timing: precies met zonsondergang!

En nu is het woensdagavond en zitten we voor onze camper in Airlie Beach, waar we vandaag naartoe gereden zijn. Morgen en overmorgen hebben we een boottocht op de Whitsundays! Hier zeilen we rond en overnachten we ook. Ik heb al een heleboel prachtige foto’s van anderen gezien en verhalen gehoord, en ook het uitzicht dat we vanmiddag vanuit het dorpje kregen was veelbelovend. Vanaf morgenochtend zal het zwaar vertoeven worden op de zeilboot in de helderblauwe zee tussen de 74 witte eilandjes. Wij gaan dus even offline, doei!

Get started right away!

What are you waiting for? Capture your adventures in a digital diary that you can share with friends and family. You can switch between any of your devices anytime. Get started in our online web application.