Kijk uit waar je loopt in Delhi

15-17 januari 2017, 15.01.2017

Vroeg in de ochtend komen we aan in het Crest-inn hotel in Delhi. Het is gelegen in het oude stadsdeel en vlakbij zijn er veel activiteiten te zien. In de ochtend maak ik een wandeling door de omliggende straten om van het opkomende licht te genieten. Al snel valt op dat er overal om geld wordt gevraagd, maar dat het afval ook her en der blijft slingeren. Ondertussen een beetje gewend aan de grote aantallen honden valt een toom varkens op die door de straten scharrelt. Dat kan hier zomaar gebeuren tussen alle bedrijvigheid door.

Dehli is een gebied dat bestuurd wordt door een federale regering en bestaat uit twee delen New Dehli en Old Delhi. Het oude gedeelte is grotendeels gebouwd door de Moghuls en het nieuwe deel vindt zijn oorsprong in het Britse keizersrijk.

Deze stad staat voor twee dagen op het programma. Overal waar je kijkt is het druk en het krioelt van de activiteiten. Enthousiasme kun je overal ontmoeten o ook in deze stad. In de ochtend zoeken naar beelden in de straten achter het hotel, wanneer we daar later op de middag opnieuw komen worden we vriendelijk begroet en welkom geheten in India. Zoals het bij hun religie past doen ze dat door ons in hun huis uit te nodigen en een bloemenslinger om te hangen. In de achterafstraatjes hebben we mooie ontmoetingen maar we verstaan niet wat echt bedoeld wordt.

Welke highlights bezochten we deze twee dagen:

Qutab Minar
Dit complex is een van de beste voorbeelden van de islamitische architectuur in India. De toren bevindt zich in de stad Delhi en is daar een van de belangrijkste toeristische trekpleisters. De toren is 72,5 m hoog en de hoogste stenen toren van India.
De bouw van de toren begon in 1193 onder Qutb-ud-din Aybak, de eerste islamitische heerser over Delhi. De toren werd uiteindelijk pas in 1368 voltooid. De verschillen in architectonische stijl zijn duidelijk te zien.
Door UNESCO werden de toren en de erbij behorende monumenten in 1993 tot werelderfgoed verklaard.

Jama Masjid
De Vrijdagmoskee van Delhi of de Masjid-i-Jahan Numa is de belangrijkste moskee van Delhi in India. De moskee werd gebouwd door de Mogel Sjah Jahan. De bouw was in 1656 gereed. Het is een van de grootste en bekendste moskeeën van India.
Er gelden kledingvoorschriften en de meegereisde vrouwen worden gehuld in kleurrijke gewaden. Het gehele terrein wordt niet met bezems maar met doeken aangeveegd.
Rondom deze moskee is het heerlijk dwalen door de smalle straatjes waar de kooplui hun waren aanprijzen.

Raj Gath
Op deze plaats heeft de crematie van Mahatma Gandhi, de “Father of Nation" plaatsgevonden, het is nu gelegen in een monumentaal park. Zijn laatste woorden waren "He Ram" (Leve God), daarna werd hij vermoordt door een hindoe. Dagelijks komen vele inwoners van India hun leider de laatste eer bewijzen. De bomen in het park zijn allemaal voorzien van nummers en mogen niet worden gekapt.
Een groene oase in deze drukke metropool.

India Gate
Deze plek zien we alleen door er langs te rijden. Het is een triomfpoort ter nagedachtenis aan de meer dan 90.000 gevallen militairen in WOI. Er wordt een vlam brand gehouden voor de onbekende soldaat. Duidelijk is te zien dat het zijn inspiratie in Parijs vindt.

Humayuns tombe
Dit is een grootschalig grafmonument in Delhi dat tussen 1562 en 1571 werd gebouwd als laatste rustplaats voor de tweede heerser van het Mogolrijk, Humayun († 1556). De in rood zandsteen opgetrokken tombe ligt in het midden van een tuin, aangelegd volgens het Perzische chahar bagh-patroon. Het complex werd in 1993 door UNESCO op de Werelderfgoedlijst geplaatst.

Opdrachtgever voor de bouw van het complex was Humayuns zoon en opvolger Akbar. Hij liet het toezicht op de werkzaamheden over aan zijn moeder, Humayuns weduwe Hamida Banu Begum. Het was het eerste grote bouwproject van Akbar.
Het zijn niet alleen de monumenten die het bezoek waard zijn ook de vele bezoekers dragen een steentje bij.

Gurudwara Bangla Sahib.
De belangrijkste Sikh tempel van de stad. Deze is opgebouwd uit marmer en is keurig wit. Bij het betreden laten we onze schoenen achter en krijgen we een hoofddoek op. Een voortdurende stroom van bezoekers loopt door de tempel. Er is een enorme keuken de wordt gerund door vrijwilligers die eten verzorgd voor zo'n 2500 pelgrims per dag. Er wordt gegeten in lange rijen waarbij de bezoekers op de grond zitten. Voor de tempel ligt een vijver met water waaraan goede krachten worden toegeschreven. Velen drinken er uit of zegenen zichzelf of hun familieleden met dit water. Wij krijgen de mogelijkheid om door de grote keukens van het complex te lopen.


Lotus Tempel.
Een zogenaamd Bahá'í Huis van Aanbidding, is een tempel in de vorm van een lotusbloem die vanwege de architectuur en het ontwerp meerdere malen is bekroond. Er zijn wereldwijd slechts zeven bahá'í-tempels, waaronder deze. De tempel werd in 1986 voor publiek geopend en verwelkomt dagelijks tot wel 10.000 bezoekers. Alles aan de tempel stond in het teken van de 9, het heilige getal van India. 3 x 9 bladeren van de Lotus, 9 baden en 9 deuren die toegang geven tot de enorme bid ruimte. Het viel nog niet mee om het gebouw goed te fotograferen. Niet alleen vanwege het weer maar de mooiste standpunten waren verboden terrein of er staat direct een suppoost bij je om je verder of weg te sturen. Net als later zal blijken is het niet toegestaan om interieurs te fotograferen. Ze zijn daar erg streng op en het kost je dan 500 rp.



Na de tempel gaan we de stad uit. De gebruiken op de Indiase (snel)wegen zijn toch wel iets anders dan we in Nederland gewend zijn. Het verkeer rijdt kris-kras door elkaar en bij het passeren van de landgrens binnen India, naar deelstaat Rajasthan, wordt plots tegen de middenberm gestopt en steekt de chauffeur tussen het voorbijrazende verkeer over om zijn tax te gaan betalen.

De vrachtwagens zijn hier niet zo luxe uitgevoerd en rijkelijk versierd, allemaal hebben ze een zwart item aan de voorzijde van de cabine bevestigd om kwade geesten te ontstemmen. Wanneer de wegen wat minder breed worden sta je versteld van de weggebruikers die je tegenkomt. In de stad zagen we al ruiters en olifanten, maar nu zie je ook loslopende koeien, kamelen als last- en trekdier. Of je zit plots achter een hele kudde schapen. Fieters en handkarren bewegen

zich overal behendig tussen het verkeer. De afstand lijkt voor onze begrippen mee te vallen, ruim 280 kilometer, maar de reis van Delhi naar Jaipur duurt toch een uurtje of acht.

Deze persoon is op reis met Shoestring. Wil je ook zo’n toffe reis maken,klik dan hier >

Get started right away!

What are you waiting for? Capture your adventures in a digital diary that you can share with friends and family. You can switch between any of your devices anytime. Get started in our online web application.