Yogyakarta

Yogyakarta op eigen gelegenheid. We hadden hier zelf voor gekozen omdat we wat meer vrijheid wilden en dat heeft goed uitgepakt!
We hadden weer een topdag.
Met de plattegrond in ons handen gingen we op weg naar de Kraton.
We kwamen echter aan de verkeerde kant uit zodat we door allemaal kleine straatjes kwamen. Een kampung, bleek later.
Heel leuk om te zien hoe ze hier wonen. We werden door diverse vriendelijke mensen de weg gewezen zodat we uiteindelijk toch bij de ingang van het paleis van de Sultan van Yogya uitkwamen.
Hier kochten we een ticket en kregen er automatisch een Engelssprekende gids bij, die ons heel goed en duidelijk door het complex heen leidde. Daarna mochten we zelf nog even rondlopen om foto's te maken. Daarna gingen we op zoek naar het waterpaleis van de Sultan. Dit was wederom niet zo gemakkelijk te vinden, maar een jongen wees ons de weg en liet ons niet meer alleen. Wij nog denken dat we eigenlijk een prijs af hadden moeten spreken.
Hij liet ons een ondergrondse tempel zien en ook met hem gingen we weer door leuke kleine straatjes en hij vertelde ons heel veel. Bij het waterpaleis was hij ons speciale gids, hij wachtte steeds

op ons als wij ergens gingen kijken. Yogyakarta is een echte kunststad waar onder meer het batikken erg veel gedaan wordt. Bij een winkeltje kregen we uitleg en hebben we 2 hoofdjes van hout gekocht waarop was gebatikt. Daarna gingen we naar de plaats waar de gids woonde en waar ook "toevallig" een winkeltje was met batikschilderijen. Hier hebben we een doek gekocht. Als laatste gaf hij ons als tip om in het watercafé wat te drinken. Hij ging niet mee want hier was zijn tour afgelopen en weg was hij. We hebben hem niet eens kunnen betalen! Dan zie je maar weer dat ze gewoon vriendelijk en behulpzaam zijn, misschien krijgt hij wel een deel van de opbrengst van de verkopen, maar dat weten we niet.
Bij het watercafé hebben we lekker gegeten en gedronken. Gado gado en een glas zuurzak. Evelien en Mathijs, medereizigers, kwamen hier ook met hun gids. Zij hadden wel de rondleiding gedaan via de reisleider maar bleken eigenlijk precies hetzelfde te hebben gedaan als wij.
Na de lunch gingen we verder naar de winkelstraat Jalan Malioboro. Een drukke winkelstraat waar we onder meer op zoek gingen naar een zwembroek voor Ben. Dat bleek niet te doen, zijn maat hebben ze niet hier, misschien op Bali meer geluk.
Wel werden we door een verkoper weer naar een winkel verwezen waar ze wel maat xl zouden hebben. Hij regelde voor ons een becak (fietstaxi) voor een speciale prijs. Het was een brommertaxi!
Heel grappig om zo met zijn 2en in een bakkie te zitten dwars door het

drukke verkeer, want druk is het hier wel!
Hij bracht ons naar een stichting voor kunst, ook hier weer batik doeken. Hier lieten we ons doek zien en hij zei dat het echt was en dat we het voor een goede prijs hadden gekocht. Bij hem waren ze duurder. Uiteindelijk daar niets gekocht. Bij een boekwinkel een kaart van Java en Bali gekocht, daar kunnen we dan de route intekenen die we hebben gereden deze vakantie. Ook hier werden we weer door iemand aangesproken die ons weer naar een batikwinkel bracht, hier werd nogmaals het hele proces van het batikken uitgelegd. Ondertussen was het buiten ontzettend hard gaan regenen en onweren dus wij stonden daar eigenlijk wel goed. Toch moesten we weer terug, dus regenjas aan en wandelen maar.
Dwars door de drukke stad terug naar hotel wat toch wel zo'n 3 kwartier lopen was. Moe maar voldaan zitten we nu op ons overdekte terras te genieten van wat drinken. Vanavond gaan we op bezoek bij een Javaan thuis en gaan we ook bij hem eten met de groep.