Sunda en vissers

Nog maar net bekomen van de hot-spring is het nu vroeg dag. In de ochtend blijk ik niet de goede richting gekozen te hebben. Een hele poos door de omgeving gelopen en erg 'genoten' van de oproepen tot gebed vanuit de verschillende speakers. Echter het enige dat ik te zien kreeg waren hekken en redelijk drukke wegen. Niet wat ik eerder tegen ben gekomen in de ontwakende dorpjes.
Onderweg wordt gestopt bij een Sundanees dorp "Kampung Naga". Het wordt door de bewoners traditioneel onderhouden en voor hen gelden strenge regels om in het dorp te mogen blijven. Wordt er een nieuwe bewoner geboren dan moet een andere zijn heil buiten het dorp gaan zoeken. De bewoners bestaan hier van de inkomsten die ze

via toerisme en subsidies ontvangen. De nederzetting kent traditionele huizen en we krijgen van de gids de mogelijkheid om zijn huis te bewonderen. Het is eenvoudig en wordt met meerdere gedeeld, zijn kinderen wonen buiten de nederzetting in een naburige stad.
Ondertussen is het weer begonnen met regenen, veel rijstvelden zijn net als de wegen overstroomd. Op een aantal plekken rijdt de bus tot aan de bodem door het water.
Wanneer we in Pandangaran zijn aangekomen blijkt een van de bruggen op deze route aan het watergeweld bezweken te zijn. We prijzen ons gelukkig dat we tijdig op deze plek zijn aangekomen. Empong laat meteen blijken dat dit misschien wel een beetje voorbarig is. Bij het verlaten van deze plaats moeten we dezelfde weg eigenlijk weer gebruiken.
Na lekker gegeten te hebben van een rijke vismaaltijd vinden we de tijd om van cocktails te genieten. De volgende dag verken ik al vroeg

de plaatselijke markt, waar ik ook een bezienswaardigheid ben. Na het ontbijt een tocht door het natuurreservaat dat aan de plaats grenst. In de namiddag bezoeken we een kokosplantage en genieten we van een optocht die wordt gehouden omdat er een besnijdenis heeft plaats gevonden. Dat is toch wel een stuk leuker dan de voorstelling met wajangpoppen. Nog even de beelden op de laptop zetten en dan lekker naar bed uitrusten voor de volgende dag.
De volgende ochtend wil ik nog even de resultaten bekijken, maar dan blijkt dat de laptop er geen zin meer in heeft. Als dat maar goed gaat, niet alles is dubbel opgeslagen. Fingers crossed. (Helaas blijken de beelden van deze dag later definitief niet te redden)