Dag 46, 47 & 48.

Dinsdag, 17 januari:

De ochtend starten we relax. We hebben alle tijd, vertrekken pas om 13:00 uur met de bus naar Sucre (wel of niet de Hoofdstad van Bolivia? Het blijft een mysterie. Volgens vele is het toch echt La Paz maar volgens internet is het Sucre. Gek verhaal).

Na het ontbijt pakken we onze tas en bij het uitchecken krijgen we nog een leuk cadeautje van de receptie dame. Een beeldje van een Boliviaans muzikantje met de beste wensen voor 2017. Super leuk maar een uitdaging om dit heel naar Nederland te krijgen!

Met een taxi worden we naar het bus station gebracht en stappen de bus in en gaan we precies op tijd rijden (best bijzonder hier). We zitten een kleine 4 uur in een krappe bus op best slecht wegdek. Gelukkig is dit geen rit van 20 uur!! De zitplekken zijn echt behoorlijk klein en moet het nou ook weer net zo zijn dat de stoel voor mij meteen in ligstand gaat waardoor ik opgevouwen in elkaar de rit uit moet zitten! Tussen al die kleine mensjes hier lijk ik al enorm lang maar nu in deze stoel voel ik me een

reus!!

Als we eindelijk in Sucre aankomen zijn we blij dat we de bus uit kunnen. Cindy is misselijk en ik voel me benen niet meer. Een taxi is nu niet helemaal overbodig. Na een kort ritje, waardoor we meteen al zien dat Sucre ontzettend schattig en mooi is, staan we voor ons hostel checken hier in.

Ons hostel is behoorlijk groot en ziet er super uit. Wel heel jammer is dat ze het dak aan het repareren zijn en de boel opnieuw aan het verven zijn. Hierdoor is het binnen nogal een bouwval maar gelukkig zit onze kamer buiten op de boven etage.
We hebben een vier persoonskamer met dit keer gelukkig GEEN stapelbedden maar 4, bijna wel 2 persoonsbedden!! De kamer is groot, heerlijk licht en heeft een eigen badkamer. Top dit! Ook heel

fijn is dat er geen andere op de kamer liggen. Wij hebben het rijk voor ons alleen.

Die avond eten we in het hostal, er blijkt helemaal geen gemeenschappelijke keuken hier te zijn (ontzettend balen). Het is vanavond BBQ night. Voor 50,- BOB krijgen we steak en is er een salade bar (onbeperkt halen). Prima! Het eten smaakt ook echt ontzettend goed en om een soort van te vieren dat wij op de helft van onze reis zitten, bestellen we een fles rode wijn erbij en…. een toetje!! Heerlijk gegeten.
Na het eten naar de kamer en snel dat grote bed in.

Woensdag, 18 januari:

Heerlijk geslapen!! Super kamer waar wij in zitten. Alles is zo ruim en licht en het is ook echt heel fijn om even niet in een stapelbed te

liggen.

Na het douchen zijn we reuze benieuwd naar het ontbijt hier en als we beneden aan komen zien we dat dit meer dat geweldig is. Een hele uitgebreide keus in verschillende soorten fruit en een lopend buffel met letterlijk van alles. Meerdere soorten brood, sapjes en cake!

Na het ontbijt besluiten wij vandaag te gebruiken om toch maar de rest van onze reis een beetje in te plannen. De tijd gaat nu wel heel snel en we willen nog te veel zien! We moeten nu keuzes gaan maken en meer plannen. Tot nu toe hebben we alles wel goed gedaan maar meer “ we zien wel”. Dat is nu niet handig meer in combinatie met te weinig tijd.

De hele dag surfen we op het internet (verhuizen nog even naar een café met betere wifi en hebben daar meteen een lekkere lunch) en eindigen met een goed programma!

We hebben wel bewust na Peru de bus ingeruild voor het vliegtuig. Vanaf daar gaan we alleen nog maar vliegen. We hebben een goede prijs gevonden voor drie bestemmingen en zo winnen we enorm veel tijd. Bus is wel goedkoper maar gaat te veel tijd kosten (te lange afstanden) en waarschijnlijk ook te veel energie. De bussen en wegen worden steeds slechter en om nog te vaak 20 uur in een bus te zitten zonder airco of wc op een hobbelweg is geen leuk vooruitzicht. Dus liever iets meer geld maar gewoon 3 uurtjes vliegen en fris aankomen!

Nu dat allemaal geregeld is lopen we nog even wat door Sucre. Het is een ontzettend leuk stadje. Alles is wit met oranje dakpannetjes en verbazend veel bomen en bloemen. De straatjes zijn smal maar schoon en het is veel overzichtelijker dan Potosi (ook minder armoede).

Die avond eten we ergens in het centrum en bestellen Roti en Lasagne. Hebben we gewoon even trek in! Eten smaakt super en als we klaar zijn wandelen we terug naar ons hostel. Hier is het salsa night en kijken we nog even naar al die dansende mensen. Erg gezellig. Niet heel veel later gaan we lekker naar bed.

Donderdag, 19 januari:

Jurassic Park & een date met Brad Pitt!

Weer lekker geslapen en heerlijk ontbeten.
Vandaag gaan we naar het dinosaurus park! Hier in Bolivia hebben ze (volgens hun eigen zeggen) de meeste soorten dinosaurus voetafdrukken ter wereld te zien. Of het waar is weten wij niet, we zijn er inmiddels namelijk achter dat de gemiddelde Boliviaan ENORM kan overdrijven. Zo komt bijvoorbeeld het dollar teken ook uit Bolivia?!.

Maar goed, wij zijn benieuwd naar dit park en pakken de lokale bus voor €0,50. Na klein uurtje zijn we aangekomen bij het park en zodra we binnen zijn kunnen we meteen mee met de Engelstalige tour door de steen

groeven. Nog even een veiligheid helm op en daar gaan we, op naar beneden.

Hier zien we inderdaad verschillende sporen van dino afdrukken. Erg tof om te zien. De gids verteld ons dat met de verschuivingen van de aarde de grond hier omhoog is komen te staan (een V vorm) en daardoor de afdrukken verticaal te zien zijn tegen de rots wanden.

Na de tour en lunch in het park restaurant lopen we nog wat rond en zien we verschillende levensgrote beelden van dinosaurussen en is er ook een klein museum. Toch erg leuk allemaal.

Na dit bezoek gaan we met de bus terug en besluiten we voor de avond bioscoop kaartjes te kopen. Hier spreken ze alle films Spaans in maar er draait 1 film met de originele Engels gesproken taal. Het is de nieuwe film met Brad Pitt, Allied. Niet vervelend!!

Die avond, als we klaar zitten in de bioscoop (make-up loos en in pyjama teneu) met een bak popcorn op schoot begint de film en….. is het eerste half uur FRANSTALIG!!!! Dat meen je niet! Zit je te kijken naar een film met Brad Pitt, spreekt hij ineens Frans en hebben wij alleen Spaanse ondertiteling. Schiet mij maar lek.

Gevolg hiervan dat wij bijna niets meer van deze hele (spionnen) film snappen. Gelukkig verhuizen ze naar Engeland in de film en gaan ze over in het Engels! Met wat moeite snappen we het verhaal toch nog genoeg om de film te volgen.

Na de film, die toch wel leuk was, terug naar ons hostel en duiken lekker in bed in. Morgen gaan we weer weg uit Sucre en hebben we de nachtbus naar La Paz (hoger in Bolivia).