Chomreabsuor Kampouchea!

Hallo Cambodja! dat betekend de titel van dit verslag.
Ondertussen ben ik alweer bijna een maand in Cambodja. In het begin van mijn reis had ik heel erg de behoefte alles van mij af te schrijven om alle indrukken voor mezelf te verwerken. De indrukken worden steeds normaler (alhoewel ik in Cambodja dan weer hele andere indrukken heb opgedaan dan in Thailand), het alleen reizen wordt normaler, hetzelfde als het maken van nieuwe contacten en het telkens opnieuw afscheid nemen. Ja, dit 'leventje' begint echt te wennen. Maar het leven thuis mis ik echt niet hoor haha! Opstaan voor werk of studeren. Ik had van mezelf verwacht dat ik wel een globale planning zou hebben hier en dat ik het moeilijk zou vinden om daar van af te stappen. Maar niks is minder waar. Ik heb geen idee wat ik morgen ga doen, of ik nog een nacht blijf waar ik ben of dat ik morgenochtend besluit de bus te pakken naar een ander plekje en welk ander plekje dan? I like it.

Op donderdag (16'02'17) had ik mega vroeg een vlucht vanaf Bangkok naar Siem Reap. Om kwart over 4 stond de taxi er al volgens mij. Veel te vroeg op het vliegveld maargoed haha. Ik begin trouwens echt al m'n angsten te overwinnen, zelfs vliegen gaat goed alleen! En de malariapillen elke maandag gaan ook steeds makkelijker, yesss haha. Nou goed, om 9 uur in de ochtend ofzo was ik bij m'n hostel. Wat trouwens echt vreselijk was, het was een megaaa party hostel. Nou hou ik uiteraard van party's maar een hostel waar dat alleen maar om draait hoeft ook niet echt. En ik sliep met 32 (!) mensen in een dorm. Om 9 uur kon ik nog niet inchecken dus ik heb aan het zwembad gelegen en geslapen. In de avond gingen we met een groep van 8 mensen een hapje eten. Het was de verjaardag van een meisje en ze wilde graag Indonesisch eten. Man, wat is dat lekker zeg! Nooit geweten. Met 2 anderen meisjes hadden we onszelf laten verwennen met een pedicure en manicure.

Vrijdag (17'02'17) ben ik na de lunch door Siem Reap gaan lopen. Siem Reap is zo leuk, echt om verliefd op te worden. De sfeer daar is goed en ze hebben een pubstreet waar het elke avond feest is. Ik belande bij een zwembad en daar ontmoette ik een meisje met wie ik afsprak de volgende dag naar Ankor Wat te gaan, dat is het grootste tempelcomplex van de wereld geloof ik. De rest van de dag bestond vooral uit chillen en in de avond gingen we een hapje eten met dezelfde groep als de avond ervoor.

Zaterdag (18'02'17) stond de wekker om jawel, 4 uur. Want om 5 uur 's morgens stond de tuktuk voor de stoep. We wilde graag de zonsopgang zien in Ankor Wat. Zo vroeg in de morgen was het nog best koud trouwens. Nadat we kaartjes hadden gekocht (pokkeduur maar vooruit, €38) reden we naar Ankor Wat. Je kon trouwens kaartjes voor 1 dag kopen, 3 en 7 dagen. Een dag leek mij voldoende. In Cambodja hebben ze de Amerikaanse dollars maar ook de Riel. Erg ingewikkeld. 4000 Riel is 1 dollar. Dus zodra het kleine bedragen worden betaal je in Riel. Op kaarten en zo staat het aangegeven als 1,50 maar dan betaal je dus 1 dollar en 2000 Riel. De zonsopgang in Ankor Wat was echt een google-plaatje, zó mooi! Wat wel grappig is dat er op 1 plek echt honderden mensen bij elkaar staan, gewoon doorheen kijken. De rest van de dag hebben we tempels bekeken. De tempels waren stuk voor stuk echt mooi! Er was een tempel waar echt de bomen uitgroeide, dan heb je pas echt door hoe oud die tempels zijn. Eenmaal terug in het hostel heb ik eerst even een power nap gedaan, ik was gesloooopt. De muggen

hier in Azië zijn trouwens echt dol op mij, ik iets minder dol op hun, dat is dan weer jammer. Tijdens het tochtje van vandaag is er zand of stof in een open muggenbult gekomen waardoor het is gaan ontsteken. Dat deed zo giga veel pijn. Zoveel pijn dat ik op mijn tenen liep en mank. Gelukkig zijn alle winkels hier ongeveer 24/7 open dus ik had even iets gehaald voor de infectie. Ik wilde dus gaan stappen maar i.p.v. daarvan ben ik maar m'n bedje in gegaan.

Zondag (19'02'17) bedacht ik in de ochtend dat ik wel naar Battambang wilde dus boekte ik een busticket. Een aantal uur later was ik daar. Eigenlijk totaal onvoorbereid kwam ik in m'n hostel. Daar sprak ik een jongen die het had over een fullday tour die hij had geboekt bij het hostel voor de dag erop, dat leek mij nou een goed idee. Op al die handige toeristische apps zag ik een leuk restaurantje vlak in de buurt dus daar wilde ik heen lopen. Niet gevonden, ik belande in allemaal donkere steegjes dus maar bij een ander restaurant gaan zitten. Ik bestelde een rode wijn, daar had ik nou zoveel zin in hé! Goede wijn kennen ze hier niet eens en de wijn die ze hebben is meestal ook nog duur. R.I.P goede lekkere wijn voor de komende maanden.. Een Nederlands meisje hoorde mij praten en sprak mij aan. Later hebben we nog bij het hostel drankjes gedaan en schreef zij zich ook in voor de fullday tour.

Maandag (20'02'17) moest ik uitchecken want ik bleef maar 1 nachtje, ik had namelijk met Sanne afgesproken te meeten in Sihanoukville. Bij m'n hostel vroeg ik naar een nachtbus vanuit Battambang naar Sihanoukville maar die verkochte ze niet (het is namelijk aan de andere kant van het land). Toen werd ik ineens meegenomen door een tuktuk driver, ik had geen idee wat we gingen doen, en werd ik afgezet bij het busstation. 'Hier kon ik wel een ticket kopen voor een nachtbus', best schattig eigenlijk maar erg vreemd. Ik moest nog ontbijten en uitchecken, bijna te laat voor de tour maar wél een ticket voor de nachtbus. De tour begon met de bamboo train, dat hebben ze volgens mij alleen in Battambang. Het is echt niet meer dan een vlot en die ligt dan los (!) op 2 metalen stangen met wielen. Met z'n 3'en zaten we op zo'n treintje. Het ging echt veeel harder dan we verwachten, ik denk dat we zo'n 50 km/u gingen. Het is trouwens één weg dus onderweg heb je tegenliggers. Degene met de meeste personen op hun treintje of als er aan een kant nog meerdere treintjes aankwamen, moesten hun treintje van de rails afhalen. Daarna kon de reis weer verder gaan. Na het treintje reden we een stukje toeristische route, dit was voor het eerst dat ik armoede zag in Cambodja. De huizen staan allemaal op palen en bestaan uit houtenplanken met stro als dak. De meeste hebben geen deur en als je naar binnen kijkt zie je dat ze alleen een pan en gasstelletje. Ze slapen op de grond op dekentjes, hetzelfde als eten en alle andere dingen. Hier schrok ik echt van, het is zo'n groot contrast met Nederland. Ook met Thailand trouwens. We stopte vervolgens bij een tempel en daarna reden we naar een meer met hutjes en hangmaten. Hier hebben we geluncht en gechillt. Toen het begon te schemeren gingen we naar de bat cave. Dat is een grot en met de zonsondergang komen er zo'n 6000 vleesmuizen uit, super indrukwekkend! Het grappige is dat ze allemaal precies dezelfde weg naar buiten vliegen. Hierna werden we terug gebracht naar het hostel. Na een douche zijn we met de hele groep een hapje gaan eten. Nog wat drankjes genuttigd bij het hostel en om 11 uur vertrok mijn nachtbus naar Sihanoukville.

Dinsdag (21'02'17), de nachtbus was een ramp. In tegenstelling tot de nachtbus in Thailand had deze bus echte bedden die je deelde met een wildvreemde (of niet, als je met z'n 2en reist). Ik had geluk met de vrouw die naast mij lag in het bovenbed, wat trouwens echt onmogelijk was om daar in te komen maargoed. Goed van vertrouwen als ik ben had ik mijn tas aan de 'andere kant' van het bed (klinkt alsof het een kingsize bed is hé? Het was denk ik nog niet eens een twijfelaar). De vrouw naast mij vertelde me dat er gestolen wordt van passagiers in de bus dus dat ik beter mijn tas als kussen kon gebruiken. Helemaal niet bij nagedacht natuurlijk. De wegen tussen Battambang en Phnom Penh zijn niet zoals in Nederland zullen we maar zeggen. Het zaten zoveel kuilen in de weg, zandwegen en wegen vol met stenen. Ik ben blij als ik in die rit 2 uur heb geslapen. Oja, om 5 uur kwam ik aan in Phnom Penh (de hoofdstad van Cambodja) om daar vervolgens om 8 uur pas mijn bus te hebben naar Sihanoukville. Die reis verliep wat beter, alleen duurder het langer dan ze zeiden natuurlijk maar het is Cambodja. Aangekomen in Sihanoukville meeten ik Sanne en Mariëlle en sliepen we in een 3 persoonskamer, zo chill na al die weken. De middag bestond uit bijpraten, chillen en wassen. Ik kan niet vertellen hoe onwijs vrolijk ik wordt van schone was. Alles gaat hier namelijk op de gok, als het niet stinkt kan het nog gedragen worden. In die 1,5 maand dat ik weg ben heb ik 2 keer gewassen haha! In de avond zijn we gaan stappen op het strand, die stapavondjes op het strand bevallen mij wel.

Woensdag (22'02'17) - zaterdag (25'02'17)
Woensdag hadden we de boot naar Koh Rong Samloem, een eiland dus. Op het eiland is geen wifi te vinden, je kan niet wassen, geen warm water enzovoorts. Enorm chill dus! Waar wij sliepen is nog een klein eilandje apart, dus als je daar af wilt en naar de mainbeach wilt moet je met de boot. Deze dagen bestonden dus uit slapen, eten, zwemmen, zonnen, lezen, muziek luisteren, nadenken, eten, drinken, drinken en drinken. Klinkt misschien heel gek maar deze dagen voelde voor mij echt als vakantie (heel verwend, i know!) Deze hele reis voelt namelijk niet als vakantie omdat je telkens druk bezig bent, verplaatst van plek om de 2 á 3 dagen en eigenlijk weinig tijd hebt voor jezelf. Ik heb echt enorm genoten van deze dagen iniedergeval! We sliepen trouwens in een dorm op het strand ongeveer en het was half-open. Het had geen muren of deuren aan de voorkant, super tof.

Zaterdag (25'02'17) gingen we terug naar Sihanoukville. Na een middagje wifi bijwerken hadden Sanne en Mariëlle de nachtbus. Ik bleef slapen in Sihanoukville. Nu namen we écht afscheid want Sanne vloog bijna naar huis, tot over 4 maandjess! Na wat geskypt te hebben ben ik vroeg gaan slapen.

Zondag (26'02'17) had ik de bus naar Kampot. Ik ben erachter dat busreizen in Cambodja echt vreselijk zijn. In de avond met een groep die ik had leren kennen wat gegeten op de nightmarket. Daarna drankjes genuttigd in het hostel.

Maandag (27'02'17) ging de wekker vroooeg, veel te vroeg. Want we vertrokken met de scooters (ik ging natuurlijk achterop, schijterd dat ik ben) naar het Nationaal Park, wat op een mega berg lag. Na 1,5 uur rijden gok ik waren we boven op de berg. Er was een resort, met heeeeel veel parkeerplekken, aardig wat personeel en veel te veel kamers want er was werkelijk niemand in dat resort. Op de bovenste verdieping is een balzaal, zo groot als de begaande grond van 't ROC. Ik kreeg in dat hele resort bijna een horrorfilm idee, heel naar. Ook was er een oud casino, wat bestond uit oude bakstenen. En daar waren ze aan het bouwen? Heel gek want het leek van ellende uit elkaar te vallen. Het uitzicht op deze berg was echt fantastisch trouwens en je kon het eiland van Vietnam zien, erg grappig. De hele berg moesten we natuurlijk ook weer naar beneden en oh wat was ik verbrand! Met de hele groep gegeten en drankjes genuttigd. Oh en trouwens: IK LUST BIER!!! Daar ben ik zelf echt onwijs blij mee, zo cheap hier namelijk.

Dinsdag (28'02'17) vertrokken we weer vroeg (waarom staan we telkens vroeg op?) met de scooters naar Kep. Kep is een plaatsje vlakbij Kampot. Behalve de vismarkt en het strand is er niet veel te doen. De vismarkt is wel echt leuk om over heen te wandelen. De locals vangen krab in de rivier en die kan je dan, levend en wel, kopen om ze vervolgens door een ander mevrouwtje te laten koken. Tadaa, verse krab! Iedereen met wie ik was wilde dat proberen, behalve? Juist ja, ik. Helemaal akkoord gingen ze niet want ze hebben mij krab gevoerd, toegeven: het was best oké. Daarna de hele weg op de scooters weer terug om bij Arcadia (een hostel aan de rivier gelegen) te zwemmen. Deze weg verliep, helaas, niet helemaal vlekkeloos. We kregen namelijk een ongeluk met een andere scooter. Op die andere scooter zat een Cambodjaans jongetje van 5 jaar denk ik met zijn vader. Het jongetje was gewond. Al snel stonden er allemaal locals om ons heen maar niemand kon Engels. Na een tijdje daar gestaan te hebben kwam er een local (die Engels sprak) naar ons toe en hij zei dat het verstandig was als we het jongetje naar het ziekenhuis zouden brengen en zouden betalen voor de kosten, anders kon de familie naar de politie gaan en dan konden wij problemen krijgen met het land uit gaan. Zo gezegd, zo gedaan. Het jongetje werd verzorgd en ook ik had een bebloed been dus de dokter heeft mijn been schoon gemaakt. Er werd ons veracht 10 dollar te betalen aan de familie, om onze 'schuld' af te kopen, anders konden zij nog steeds naar de politie stappen. Corrupt als de pest maar vooruit. We wilde weglopen toen de dokter naar mij toe kwam, we hadden het ziekenhuis nog niet betaald. Na een discussie waarin ik aangaf dat dit nergens op sloeg want we hadden al 10 dollar betaald, zei iedereen tegen mij: 'Renée, betaal die 8 dollar gewoon en dan gaan we'. Ja sorry, in Nederland is het geen 8 maar 50 euro maar voor Cambodja is 8 dollar aan ziekenhuis kosten gewoon errruug prijzig voor wat ze gedaan hebben. De sfeer begon trouwens wel te veranderen, het was nog niet grimmig maar wel dat we zo snel mogelijk weg wilden. De dokter vroeg nog of hij een bonnetje moest maken zodat ik het geld terug kon vragen bij mijn reisverzekering, hier heb ik dan weer erg hard om gelachen. Van alle stress was ik veel te snel dronken, toch nog de hele avond volgehouden. Na de drankjes in ons hostel nog het stadje in geweest.

Woensdag (01'03'17) was een chill dagje. Gezwommen in het zwembad en de kater uitgezeten. Eind van de middag met een Nederlands meisje een rondje gelopen door de stad en een hapje gegeten. Lekker vroeg m'n bedje ingedoken want de nacht ervoor niet bijster veel slaap gehad.

Donderdag (02'03'17) met het Nederlandse meisje op een super leuk plekje ontbeten en afscheid genomen van haar en de rest van m'n

groep van de afgelopen dagen want ik vertrok naar Phnom Penh, de hoofdstad. Ik had al gehoord dat het niet zo'n fijne stad is (voor vrouw alleen) en je wordt berooft waar je bij staat. Ik bleef hier 2 nachtjes want het museum S21 en de Killing Fields zijn dingen die je echt gezien moet hebben als je in Cambodja bent geweest.

Vrijdag (03'03'17) ging ik met 3 Nederlandse jongens naar S21 en de Killing Fields. Hier ga je zeker niet voor je lol heen. S21, ook wel de prison, wat hiervoor een school is geweest werden mensen gevangen gehouden en mishandeld tot ze toegaven dat ze een misdaad hadden gepleegd (wat ze niet hadden gedaan) zodat ze dan vermoord konden worden. Ze verbleven in de kleinste cellen, vastgeketend aan hun enkels met meerdere mensen naast elkaar. Ze werden meerdere keren per dag mishandeld. Hier ben ik door heengelopen met audio begeleiding vertelt door iemand die het heeft overleefd (1 van de 7 overlevende), heel erg indrukwekkend. De

Killing Fields ligt wat verder uit de stad, hier werden de gevangen heen gebracht zodra ze geëxecuteerd gingen worden. Dit omdat ze in de gevangenis zoveel mensen 'moesten' vermoorden dat ze de lichamen niet meer kwijt konden. Dit is een groot veld met allemaal massagraven. Hier gebruikte ze geen kogels want dat was te duur dus ze gebruikte simpele middelen zoals stokken en messen, of ze werden gewoon het graf in gegooid. Ze besproeiden de lichamen daarna met een chemisch middel omdat ze heel vaak nog leefden en omdat de geur van de lichamen dan niet goed te ruiken was. Er staat ook een boom, de Killing Tree. Hier werden kleine kinderen tegenaan geslagen, net zo lang totdat ze dood waren. Er komen nog steeds botten en kledingstukken boven. Dit gebeurde allemaal zo'n 40 jaar geleden, zo onwerkelijk. Ook hier heb ik met een audio begeleiding doorheen gelopen. Het was onwijs leerzaam maar wel een heftig dagje. Op de weg terug in de tuktuk werd niet zoveel gezegd en bij aankomst in m'n hostel ben ik op bed gaan liggen om alles te verwerken. In de avond met 2 Nederlandse meisjes op de nightmarket gegeten op de grond en na afloop coconut ice gegeten.

Zaterdag (04'03'17) had ik de bus naar Kratie. Wát een lange busreis was dit zeg. In Kratie aangekomen ingecheckt, gegeten en een rondje gelopen door de stad. Een Nederlands en een Duits meisje tegen gekomen en nog even een biertje met ze gedronken. Ze vroegen of ik morgen mee wilde kajakken. Dat sloeg ik niet af natuurlijk.

Zondag (05'03'17) gingen we tegen het middaguur naar de kajakshop. Hier hadden ze niet helemaal op mij gerekend maar het is Cambodja dus geen probleem. Met een groep van 10 mensen gingen we naar de kajakplaats. Onderweg wat problemen met de auto want de remmen deden het niet meer, daar reden we dus midden de kruising over, gevaarlijk wel. Na een kleine stop konden we (veilig?) verder. Het kajakken was echt super vet! Het was een mooie route en halverwege maakte we even een stop voor een duik. Daarna werd de stroming wat harder, maar het was net een sprookje. We vaarden tussen allemaal bomen en struiken, het was prachtig! Later kwamen we aan bij de dolfijnenplaats. Kratie is een van de weinig plekken waar nog rivierdolfijnen te spotten zijn. Lucky us, zoooo veel dolfijnen gezien! Ze waren ook echt dichtbij en wij zaten daar maar in onze kajak. Super mooi uitzicht met een zon ondergaande zon. Later hebben we met de hele groep gedineerd.

Maandag (06'03'17) ging ik met een Canadees meisje die ik gisteren had ontmoet naar het eiland. Er ligt een eiland midden in de rivier bij Kratie. De boot kost 1000 riel dat is €0,25. Enige nadeel, de boot vertrekt wanneer ze willen vertrekken. Op het eiland hebben we een fiets gehuurd voor 1 dollar en het eiland rondgefietst. Hier zag je echt het plattelands leven, heel bijzonder om te zien. De mensen in Cambodja zijn echt super vriendelijk. Ze zwaaien allemaal en zeggen gedag, ook de kleinste kinderen. Vooral in de kleinere steden spreken ze nauwelijks Engels maar de mensen zullen altijd proberen om wat voor een manier ook met je te communiceren. Heel lief! Kunnen we in Europa nog wel wat leren. Het was trouwens stikheet (en de eerste keer dat ik fietste sinds 2 maanden), gelukkig was er ook een strand waar we even hebben afgekoeld. Terug op het vaste land hebben we fruit gekocht, bus tickets geregeld en een hapje gegeten.

Dinsdag (07'03'17) vertrok om 8 uur de bus naar Son Monorom, dat ligt vrij noordelijk in Cambodja. Weinig toerisme en veel natuur! Ik heb een rondje door de stad gelopen en ik kwam op plekken waar ik echt de enige Westerse was, nog niet eerder meegemaakt! Later kwam ik een Franse jongen tegen die vroeg waar een bepaald cafeetje zat dus ik wees hem de weg. Nadat ik nog een rondje had

gelopen ben ik daar ook gaan zitten en hebben we samen biertjes gedronken en gegeten. Het stadje is om 9 uur toch wel echt stil dus ik lag vroeg in bed.

Woensdag (08'03'17) kwam een Frans meisje die ik in Kratie had ontmoet naar Son Monorom. In de ochtend heb ik een fiets gehuurd en ben ik naar de waterval gefietst. De route bestond een en al uit bergen, ik had meteen spijt dat ik geen scooter durf te rijden. Bij de waterval aangekomen was ik de enige en later kwamen er locals. Het bleek dat de meeste vrij waren want het was International women's day, hier schijnbaar een feestdag (GOEDZO!) Er kwam een Cambodjaanse jongen met mij praten, hij vertelde dat hij het zo leuk vond als er toeristen zijn land of stad bezoeken en dat hij dan eindelijk weer Engels kan spreken omdat niet veel locals dat spreken in Cambodja. Hij wilde mij toevoegen op Facebook en we hebben samen een fotootje gemaakt, echt hartverwarmend! Na de ellendige weg terug ben ik naar de bungalow gegaan waar Laura op mij zat te wachten. Na een lunch hebben we besloten om met de tuktuk naar de grote waterval te gaan. We waren erg laat maar dat betekende wel dat we de enige waren, super cool. Het is nu droogseizoen maar als het regenseizoen is, zijn de watervallen nog groter en indrukwekkender.

Donderdag (09'03'17) gingen we naar de olifanten toe. Deze olifanten leven in hun eigen omgeving en ze leven daar met z'n 5en. Elke olifant heeft een eigen 'babysitter' zodat ze zeker weten dat de olifanten veilig zijn. Wij waren daar met z'n 2en en de gidsen, echt heel gaaf. We mochten de olifanten eten geven, met ze zwemmen, wandelen en ze wassen. Alles gebeurd trouwens wanneer de olifanten dat willen en de 'babysitter' volgt dan. Zo worden de olifanten dus pas gewassen op het moment dat ze zelf de rivier in lopen. We hebben geluncht in het minidorpje waar de 'babysitters', gidsen en vrijwilligers wonen met hun gezin. Rijst met heel veel groente en zelfgemaakte chilisaus. Ik eet hier trouwens echt overal chilisaus overheen, wat gek is want 1) ik kan niet tegen heet eten en 2) ik eet thuis nooit chilisaus. Nou goed, extra uitgavenpunt als ik thuis ben. Deze hele ervaring met de olifanten was echt heel gaaf. Hun huid is trouwens helemaal niet zacht maar ruw en over hun hele huid zitten haren die voelen als stekels, heel gek. Ze zijn trouwens echt vriendelijk tegen mensen. De rest van de avond hebben we gechillt bij de bungalow samen met die Franse jongen van dinsdag, ja kleine wereld hiero. Toen we wilden gaan douchen zat er op een van onze bedden een MEGA spin. Zo groot dat we dachten dat die gevaarlijk was. Eerst die Franse jongen gehaald en zelfs die was bang (zie je wel, wij stelden ons niet aan!) Toen naar de receptie gelopen en daar werd ik een beetje uitgelachen maar er kwam wel iemand met me mee om hem weg te halen. We hebben ons hele hutje gecontroleerd en toen ik naar de toilet wilde zat er een kikker in de toiletpot. Niet dat ik bang ben voor kikkers maar het was de druppel dus ik was wel een beetje in paniek.

Vrijdag (10'03'17) gingen we weer terug naar de grote stad: Phnom Penh again. We hadden genoeg van al die dieren haha. De busreis was uiteraard weer drama, misselijkheid tot de max. Gegeten, geskypt en lekker naar bed.

Zaterdag (11'03'17), ik heb bewust een hostel met zwembad uitgekozen zodat ik de stad niet in hoef (ik ben geen fan van Phnom Penh). Mijn visum voor Cambodja verloopt alweer bijna en ik ben al bijna 2 maanden aan het reizen, wauw de tijd vliegt echt. Ik heb een 90 dagen visum voor Vietnam aangevraagd, ik wil daar 6 á 7 weken reizen. Duur man: 60 dollar en mijn paspoort voor 2 dagen kwijt, geen heel fijn gevoel.

In Cambodja heb ik echt armoede gezien, daar heb ik het af en toe heel lastig meegehad en ik voelde me soms echt een lopende witte geldkraan, ik denk ook echt dat ik dat ben voor hun. Het besef dat ik zomaar 6 maanden aan de andere kant van de wereld kan reizen en dat het niet iets gebruikelijks is, is hier wel binnen gekomen. Sommige mensen kunnen niet eens hun familie opzoeken aan de andere kant van het land omdat dat te duur is. Hier ben ik wel echt ''off the beaten track'' gegaan en ik ben blij dat ik die keus gemaakt heb. Ik heb meer het gevoel dat ik kennis heb gemaakt met het land en de cultuur dan in Thailand bijvoorbeeld. Cambodja is een geweldig mooi land met onwijs vriendelijke locals! Ik ben benieuwd naar Vietnam..