Vierde week in Zuid-Afrika

Port Elizabeth, 04.09.2017

De tijd gaat veel te snel, want ik ben alweer één maand in Zuid-Afrika! Afgelopen week begon ik op m'n stage, kwamen al mijn huisgenoten aan en heb ik mijn eigen auto gehuurd. Er is veel gebeurd en daardoor lijkt het alsof ik al veel eerder ben begonnen met mijn stage, maar dat is nog maar een week.
Afgelopen maandag had ik dan eindelijk het gesprek met de principle van mijn stage. Avril van de organisatie Ready4Life ging met mij mee. Het was een hele aardige Afrikaanse man die meteen vroeg waar ik in Nederland precies woon. Toen ik in de buurt van Alkmaar zei, noemde hij meteen "kaasmarkt". Hij scoorde dus al meteen punten. Mijn stage is op de basisschool G.J. Louw met kinderen van 6 t/m 15 jaar oud. Er zitten 526 leerlingen, verdeeld over 15 klassen en ze dragen allemaal een rood uniform. 90% van de leerlingen wonen in een township en hebben dus een compleet andere woon en gezinssituatie dan kinderen in Nederland. Op maandag, dinsdag en woensdag heb ik verschillende klassen geobserveerd. Al kreeg ik het gevoel dat de kinderen mij nog meer aan het observeren waren. Wat ik ook niet heel gek vind, omdat iedereen op deze school een bruine huid, donkere ogen en zwart haar heeft. Dan vallen mijn blanke huid, rode haren en blauwe ogen wel extra op. De leraren op de school zijn heel aardig en zoals ik al eerder schreef zijn relaties in Zuid-Afrika erg belangrijk. Daardoor heb ik afgelopen week vooral contact gemaakt met het team bestaande uit ongeveer 20 mensen. Ik vind het heel bijzonder wat ik allemaal zag. De leraren lopen hier rond met een stok voor als de kinderen straf krijgen. Ze worden gedisciplineerd opgevoed doordat ze in rijen klaar moeten staan om "morning teacher" te zeggen. Ook wordt er heel veel gebeden, krijgen de kinderen les in het Afrikaans en Engels en is het niveau van het onderwijs laag waardoor de kinderen niet zo goed kunnen lezen en schrijven.
Het valt mij op dat het gedrag van de kinderen hier veel brutaler is dan in Nederland. Gezien de arme leefsituatie moeten ze denk ik toch hun eigen manier vinden om aandacht te vragen. Afgelopen donderdag kwam Tessa (andere stagiaire van Ready4Life) ook op m’n stage. We werden neergezet bij de 6 jongens met de grootste gedragsproblemen van de hele school. Dat was best pittig, maar we overleefde het. Deze week heb ik een gesprek met mijn eigen begeleider op de school waarin we mijn taken gaan bespreken.
Uiteindelijk ga ik samen met Tessa en Wendy elke dag naar mijn stage vanuit mijn huis. We hebben daarom samen een auto gehuurd en dat geeft mij echt een gevoel van vrijheid! Behalve dat ik op de eerste dag meteen al de auto niet kon starten. Ik gaf hiervoor de schuld aan de Afrikaanse cultuur, omdat hier nou eenmaal vaak iets stuk is. In de middag bleek dat het toch lag aan dat ik niet wist hoe een choke werkt haha. We hebben een echte oude studentenauto.
Eerder beschreef ik al dat Zuid-Afrika het land is met de meeste feestdagen. Op stage kwam ik erachter dat ze zelfs de eerste dag van de lente, zomer, herfst en winter groots vieren. Daar waar een nieuw seizoen bij de Van Arkelschool en het Jan Arentsz altijd stilletjes voorbij ging, was hier op de eerste dag van de lente een grote modeshow en kregen ze in de middag zelfs vrij. Het was "casual day". Voor mij heel gek om deze kinderen zonder een rood uniform te zien. De hele school kwam bij elkaar en er stond een DJ op het plein. Zuid-Afrikaanse kinderen kunnen zeker goed dansen! In de ochtend kreeg ik van m'n vader een berichtje dat het officieel de eerste ochtend was dat het warmer bij mij was dan in Zuid-Scharwoude. De lente is hier nu dus echt begonnen en het voelt meteen als een Nederlandse zomer.
Afgelopen week kwamen Julia, Sophie, Sylvanna en Wendy aan en daardoor zijn alle 12 studenten van dit huis compleet. Op woensdagavond hebben we een film in de VUE bioscoop van Afrika bekeken. Deze prijzen zijn een stuk beter dan Nederland, omdat je voor een film omgerekend maar 3 euro betaald. Naast mijn eigen huis heeft de Ready4Life nog 2 huizen met studenten. Met al deze mensen deden we dit weekend ook leuke dingen. Op vrijdag gingen ik met een paar naar de shoppingmall en we gingen met z'n allen uiteten. Ook deze prijzen zijn niet te vergelijken met de Kolonist in Langedijk, omdat je voor een hoofdgerecht ongeveer 6 euro betaald. Het was gezellig! Verder heb ik niet alleen een levende walvis gespot, maar nu ook een dode walvis aan de kust van Sardinia Bay. Het was een hele hike met de groep om daar te komen. Het eindresultaat was een groot rottend stinkend beest. Het mocht de pret niet drukken en ik vond het best bijzonder om te zien hoe groot dit dier wel niet is.
Tot slot mag een braai bij mijn Zuid-Afrikaanse ritme niet ontbreken. Dit vierden we dan ook met alle stagiaires van de organisatie in ons huis gisteren. In Nederland vinden we dat een barbecue altijd met mooi weer moet zijn, maar hier kan het niet anders dan in het donker, omdat het hier nog steeds om 6 uur donker wordt.
Aan de kinderen op mijn stage heb ik met een wereldkaart uitgelegd uit welk land ik, met mijn blanke huid, precies vandaan kom. Als snel had ik de hele klas om mij heen staan en ze konden niet geloven dat mijn woonplaats zo ver weg ligt. Het was voor de kinderen niet te begrijpen dat ik nooit een uniform op school heb moeten dragen bijvoorbeeld. Zelf besef ik ook wel dat ik aan de andere kant van de wereld zit, maar door de social media voelt dit niet zo. De afgelopen maand vond ik de reacties op m'n blog vanuit Nederland altijd erg leuk en daardoor blijf ik er mee doorgaan! Ik voel mij goed en opa Olie zei via skype dat ik er nog goed en gezond uitzag. Aangezien oudere mensen de waarheid spreken moeten jullie dit maar geloven!

Begin vandaag nog!

Waar wacht je nog op? Leg je avonturen vast in een digitaal dagboek dat je kan delen met vrienden en familie. Wissel op elk moment tussen verschillende apparaten. Ga aan de slag in onze online applicatie.