Pai & Sukhothai

28.04.2017

Na een aantal leuke dagen in Chiang Mai had ik met Kimberly en Anne afgesproken om samen naar Pai te gaan. Dit is een kleine hippie stad in het noorden van Thailand, op ongeveer 100 kilometer van Chiang Mai. Van verschillende mensen had ik al gehoord dat deze weg door de bergen erg mooi moest zijn om met de scooter af te leggen. Bij een bedrijf genaamd Aya Service konden we 2 scooters huren en brachten zij onze bagage met een busje voor ons naar Pai. Het plan was dat Anne bij mij achterop zou gaan, maar dit vond ik toch iets te spannend. De weg naar Pai bestaat namelijk uit zo'n 700 haarspeldbochten en ik wilde geen ongeluk op mijn geweten hebben. Daarom is Anne uiteindelijk met een busje meegegaan en zijn Kimberly en ik allebei op een eigen scooter naar Pai gereden. Overigens het vermelden waard dat Kimberly geen Nederlands auto/scooter rijbewijs heeft en heel badass gewoon naar Pai is gereden. Het kan allemaal in Azië.

Nadat we genoeg drinken, voedsel en benzine hadden ingeslagen kon onze tocht beginnen. Met een vaart van wel 30 kilometer per uur raasden we de eerste 30 kilometer over de snelweg waar we aan alle kanten

werden ingehaald door auto's, vrachtwagens en andere brommertjes. Na de eerste 15 kilometer werden we ook aangehouden door de politie die stond te controleren. In Nederland had ik een internationaal rijbewijs aangevraagd, waardoor ik door mocht rijden, maar in Kimberly's geval lag dat iets anders. In eerste instantie gaf de politieagent haar een boete van 1000 baht, wat ongeveer 25 euro is. Toen ze zei dat ze maar 150 baht op zak had, gaf de agent aan dat dit niet genoeg was en dat ze haar dan maar mee moesten nemen naar het politiebureau. Toen meneer agent na zo'n 5 minuten dreigen doorhad dat er echt niet meer geld te halen viel ging hij toch akkoord met de 150 baht boete en mocht ze gewoon doorrijden: zonder rijbewijs. Nogmaals: het kan allemaal in Azië.

De weg naar Pai was alle moeite echter waard. Langzaam veranderde de snelweg in een weg door de bergen met groen aan alle kanten. Onderweg zijn we nog een aantal keer gestopt om onze zere billen

wat rust te geven en wat te eten en te drinken. Op ongeveer 3/4 van onze weg werden de bergen steeds hoger en zijn we af en toe ook even gestopt om van het uitzicht te genieten. De normale reiziger doet ongeveer 4 à 5 uur over deze route, maar aangezien ons tempo niet boven de 40 km per uur uit kwam, hebben wij er maar liefst 8 uur over gedaan. Oma's aan de top; we hadden geen bibs meer over.

De eerste ontmoeting met Pai was ook liefde op het eerste gezicht: het is een super klein en schattig stadje met een bruisend centrum. Overal langs de weg staan kleine kraampjes waar je super lekker, goedkoop en divers kunt eten. 's Avonds vind je in de barretjes overal live muziek waar iedereen zichtbaar van geniet. Kortom: de sfeer is hier gewoon heel goed.

De volgende dag heb ik samen met Kimberly 2 scooters gehuurd en zijn we, nadat we hebben uitgeslapen, naar de hot springs Sai Ngam gereden. Deze natuurlijke waterbron is zo lekker warm dat het net voelt alsof je thuis in bad zit. En geloof me: dat heb ik wel gemist na deze 2 maanden.

Omdat ik ook nog wat andere plaatsen wilde bezoeken voor ik naar Maleisië zou gaan, heb ik op 24 april een busje terug genomen naar Chiang Mai. Dit was dezelfde weg die we op de scooter hebben afgelegd, maar dan een stuk minder comfortabel. Het busje reed zo'n

80 kilometer per uur door de bergen waardoor je van links naar rechts geslingerd werd. Gelukkig waren we na 2,5 uur over. Vanaf het busstation moest ik toen nog een taxi aanhouden om maar mijn guest house voor die avond te komen. Na ongeveer 5 minuten in de taxi stopte de beste man en zei dat het te ver was om me te brengen. Kortom; hij verzocht me vriendelijk om uit te stappen. Enigszins verontwaardigd vroeg ik hem hoe ik dan bij mijn slaapplek moest komen, waarna hij een tuktuk voor me aanhield. Helaas vroeg deze de dubbele prijs dan de taxi en hij was ook niet in voor onderhandelingen. Welkom in Thailand.

De volgende dag heb ik me weer klaargemaakt voor een lange dag in de bus naar Sukhothai. Deze busrit bedroeg maar liefst 5 uur. Gelukkig reden we hier gewoon over de snelweg en niet door de bergen. Ook qua weersomstandigheden heb ik de uitersten meegemaakt in Thailand. Terwijl het op Koh Tao nog 4 dagen lang met bakken uit de lucht viel, was het in Sukhothai snikheet. Het guesthouse waar ik sliep had echter geen airco en de zon stond de hele dag pal op mijn slaapkamer. Het is deze 2 dagen wel 40 graden geweest, waardoor het moeilijk was om ook maar iets actiefs te ondernemen. Toch heb ik mezelf uiteindelijk uit mijn kamer geschopt om een fiets te huren. Wonder boven wonder wist ik nog hoe ik moet fietsen na 2 maanden niet meer gefietst te hebben. Op mijn knalgele fietsje

ben ik door het historisch centrum van Sukhothai gefietst. Dit was het eerste Thaise koninkrijk dat zo'n 800 jaar geleden is gesticht. De meeste tempels en ruïnes zijn nog redelijk in tact gebleven, waardoor het erg leuk is om dit park te bezoeken. Na 2,5 uur fietsen had ik alles wel zo'n beetje gezien en werd het te heet om te bewegen of zelfs maar te ademen. Je snapt dat ik de rest van de dag echt niets anders gedaan heb dan koud douchen.

Op de verjaardag van onze beste Willem heb ik de hele dag in de bus naar Bangkok gezeten. Deze reis bedroeg maar liefst 8 uur. Onderweg hadden we een pitstop om even wat te kunnen eten. Dit eten was echter zo scherp dat ik bang was dat er stoom uit mijn oren zou komen. Met gevulde buikjes en een brandende mond kon daarna de reis weer vervolgd worden. Het was wel erg fijn dat het een luxe bus met veel beenruimte, gratis snacks en drinken en zelfs wifi was!

Op mijn laatste dag in Bangkok ben ik tot mijn eigen grote verbazing naar een kapper geweest. De onderkant van mijn haar zag er na 2 maanden zonder knipbeurt niet meer zo florisant uit. Ik heb me echter positief verbaasd over het werk dat ze hebben verricht. Als eerste werd mijn haar verschillende keren gewassen met shampoo en conditioner. Hier plakten ze gelijk een kleine hoofdmassage achter, waar ik zelf natuurlijk geen enkel bezwaar tegen had. Vervolgens werd mijn haar door een andere kapper geknipt. Dit is een van de weinige kappers die ook echt deed wat ik vroeg: alleen de dode puntjes. Ten slotte werd mijn haar met 2 man sterk geföhnd en gestyled. En geloof het of niet: het is zo zacht. Ik ben weer helemaal blij!

Met mijn aankomst in Bangkok is mijn maand in Thailand al weer bijna ten einde. Als ik het noorden en het zuiden met elkaar moet vergelijken, gaat mijn voorkeur toch echt uit naar het noorden. Ik vond de mensen hier zo veel vriendelijker en de

natuur hier is echt prachtig. Aanstaande zaterdag is het al weer tijd om aan mijn derde maand reizen in Maleisië te beginnen! Zoals ze hier in Thailand zeggen: 'Same same, but different'.

Begin vandaag nog!

Waar wacht je nog op? Leg je avonturen vast in een digitaal dagboek dat je kan delen met vrienden en familie. Wissel op elk moment tussen verschillende apparaten. Ga aan de slag in onze online applicatie.