Tassie, the place you gotta love

TASSIIEEE!!! :D :D
Zo 19 feb - Ma 27 feb

Zondag 19 februari:
YESSSS vandaag was het eindelijk zover, mijn adventure in Tassie ging beginnen!! Om kwart voor 6 stond mijn wekkertje en na alles ingepakt te hebben was het tijd om de trein richting Sydeny Airport te nemen! Maar natuurlijk kon niet meteen alles meezitten, want ja ik ben het. De trein ging net voor mijn neus, op het vliegveld kon ik de weg niet vinden naar mijn incheckbalie en tot slot was mijn handbagage net te zwaar moest ik alsnog een deel in het ruim droppen. Zowel bij de incheckbalie als de security check stonden mega rijen en de tijd tikte vrolijk door. Maar gelukkig was ik op tijd bij de gate! Toen liep ik nog bijna het verkeerde vliegtuig in, maaaaar uiteindelijk ben ik veilig in het juiste vliegtuig beland hihi, gelukkig. De vlucht duurde ongeveer 2-2,5 uur en in het begin

verliep het soepeltjes. Maar de laatstse 40-50 min hadden we echt heftige turbulentie, pfoe.. ik wist niet dat ik ooit misselijk kon worden in het vliegtuig maar dit was close enough. Ik was heel blij toen het vliegtuig eindelijk veilig op de grond stond. En gelukkig zat er vandaag ook iets mee.. mijn bagage kwam namelijk als eerste op de band.. jeee!!
Nadat ik veilig in mijn hostel was aangekomen, ben ik even een rondje gaan lopen in Hobart (hoofdstad van Tasmanië) en heb ik genoten van het feit dat ik echt officieel in Tassie was! Ik was helemaal happy en mijn smile kon je niet van mijn gezicht af krijgen hihi. Ik was een zeer gelukkig mensje!
In het hostel bleek de kookplaat kapot te zijn, dus ik moest leuk improviseren met koken. Maar ondertussen kan ik alle omstandigheden koken, dus dat was geen probleem. Daarna ben ik lekker op tijd gaan slapen, want morgen begon officieel mijn echte 7 daagse tour! Zo’n zin in :D

Maandag 20 februari:
Vandaag begon mijn avontuur voor de komende 7 dagen:D! Ik had er echt zo veel zin in, niet normaal! Om half 7 stond mijn wekkertje en om kwart voor 8 werd ik opgehaald. Ik was de eerste die opgehaald werd, dus ik was bang dat ik helemaal alleen zou zijn ofzo hahah, maar gelukkig was dat niet zo. Ik dacht dat ik 7 dagen dezelfde groep en zelfde tourguide zou hebben, maar dat was dus niet het geval. De laatste 5 dagen had ik een tour van Hobart terug naar Hobart via eerst de westcoast en daarna de eastcoast, waarbij ik wel dezelfde groep en tourguide zou hebben. Alleen mijn eerste 2 dagen waren losse daytours, waarbij de groep per dag zou verschillen maar gelukkig wel 2x dezelfde guide zou hebben. Terug naar mij belevenissen van deze dag :D
Vandaag gingen we naar Bruny Island waar je via een ferry komt. Op de ferry had ik meteen al nieuwe vrienden gemaakt, dat ging makkelijk haha. Helaas hadden ze al de 5-daagse tour gedaan, dus ze zaten niet in mijn groep. En omg op de ferry hadden we gewoon dolfijnen gespot! Onze tourguide (Luke) zei dat hij die al heel lang niet meer had gezien, super tof! De dag begon al goed :)
Onze eerste stop op Bruny Island was de kaasproeverij! Om 10 uur kaas eten is best prima, ik zeg nooit nee tegen voedsel haha. Daarna volgde we onze weg naar stop nummer 2: Neck look-out. Dit was het smalste punt waar je kon zie dat Bruny Island eigenlijk bijna uit 2 eilanden kon gaan bestaan. Maar jeetje wat waren de wegen bumpy, allemaal gravel roads op het eiland. Je kon elkaar steeds niet verstaand omdat de auto zoveel herrie maakte. Aangekomen bij de look-out moesten we eerst even een workout doen door een hele lange houten trap op te lopen, maar wauw het uitzicht was echt mooi! Helaas bewolkt, maar alsnog echt heel mooi! Ik hou nu al van Tasmanië :). Na genoten te hebben van dit mooie uitzicht volgende we onze weg naar stop nummer 3, the lighthouse! De weg naar de volgende spot stond mijn muziek aan, geweldig gevoel met Ed Sheeran, John Mayer en Jack Johnson door Tasmanië rijden… jup life is awesome! Toen we aankwamen was het gelukkig nog droog, maar we zagen de storm steeds dichterbij

komen, wat eigenlijk wel een tof gezicht was maar niet chill was natuurlijk. Na de lunch stond namelijk een mooie walk op het programma en als het hard zou gaan regenen wilde niemand de walk gaan doen (ik natuurlijk nog steeds, want ik wil alles zien.. zelfs al regent het!). Maar ook hier bij het lighthouse was weer zo’n mooi uitzicht.. jeetje ik werd steeds weer verrast door de mooie omgeving hier.
Toen we in de auto zaten begon het te regenen, nouja regen… zeg maar gerust een waterval dat uit de lucht kwam vallen, jeetje. Het bleef regenen tijdens de lunch, dus ik begon te vrezen dat de walk niet door zou gaan. Omdat niemand zin had om nat te worden door een beetje regen (het was minder hard gaan regenen met soms pauzes zonder regen) gingen we de alk niet doen :(. Maar 3 mensen (inclusief ik) wilde de walk wel doen want komop het is maar water, daar ga je echt niet kapot aan.. maar helaas. Gelukkig gingen we nog wel een kleine walk maken die uiteindelijk wel leuk was. We liepen naar het einde van het ‘bos’ waar een rotslandschap was. Hier kon ik lekker klimmen en genieten van het uitzicht (zoals ik de hele dag al doe hihi). Toen ineens had Luke een zeester in zijn hand en natuurlijk ben ik dan wel zo’n nieuwsgierig persoon die

hem natuurlijk ook wil vasthouden.. dat snappen jullie natuurlijk wel. En dat voelt zo gek, het voelt als een soort zuignap. Het voelde alsof hij zich vacuüm zoog op mijn hand en het gevoel zo was zo vreemd, maar wel tof! Daarna heb ik hem weer veilig in het water gelegd en begon onze weg terug naar de bus en op naar de ferry terug naar het hostel. Op Bruny Island leven witte wallabies (kleine kangaroos) en jullie raden het nooit maar… ik had er gewoon 1 gespot langs de weg! Ik zat voorin naast Luke en hij was gestopt en ik zei tegen hem van volgens mij zag ik een witte wallabie. We liepen samen langs de vangrail op een mini paadje naar de plek waar ik hem had gespot en daar zat hij gewoon! Dat was wel heel gaaf, want je ziet ze dus niet altijd. Daarna gingen we naar het hostel en ging ik samen met Thom, Katja en Angi ergens wat eten.. Indiaas jammiee!! Daarna hadden we nog wat gedronken in het hostel en gepraat over de 5-daagse tour want die hadden zij dus al gedaan. Alles waar ze over spraken klonk zo mooi, dus ik kreeg er

meer en meer zin in. Ook kreeg ik dezelfde tourguide als hun en ze zeiden dat hij echt heel tof was en dat hij een goede tourguide was dus ik was benieuwd! Terug op mijn kamer kwam de meeste vieze geur mij tegemoet,.. blijkbaar hadden al mijn 5 kamergenootjes (1 meisje en 4 jongens) 2 maanden gekampeerd en vrijwel geen normale douche gehad. Dus bah.. maar gelukkig bestond er zoiets als een raam dus die had ik opengezet en na een tijdje ruik je het toch niet meer dus kon ik lekker slapen, op naar dag 2 :)!!

Dinsdag 21 februari:
Vandaag was mijn 2e tourdagje, geweldig! Ik had er weer zoveel zin in om nieuwe dingen te zien op dit mooie eilandje. Vandaag werden we weer om 7:45 werden we opgehaald door Luke (zelfde tourguide als gister, dit keer in een grotere auto!). Vandaag gingen we naar Port Arthur, maar natuurlijk hadden we eerst een paar stopjes tussendoor. De eerste stop was in Richmond waar we een koffie hadden gekocht en een rondleiding kregen. Dit was een soort oud Engels stadje: alle huizen zagen er heel oud uit en hadden Engelse invloeden vanuit de kolonisatie tijd. Het was dus ook zo dat als je nu een nieuw huis wilde maken, je deze in de oude stijl moest maken. Dat is wel gek eigenlijk, maar dat maakt het wel een uniek en tof geheel! Hier was ook een oude brug, de oudste van heel aussie! Deze brug was nog nooit gerenoveerd sinds dat hij was gebouwd, dus hij maakte steeds grapjes van laten

we maar hopen dat hij nu niet doorzakt. Je kon op sommige plekken namelijk wel zien dat hij een beetje was doorgezakt, dus misschien zou het toch een idee zijn dat ze er iets aan zouden doen maar goed haha. Maar we leven nog dus hij is niet ingezakt hahah, gelukkig. Daarna kwam de volgende stop: Pirate-bay, wat trouwens een gekke naam was omdat er nooit piraten zijn geweest hahah. Aussies zijn vreemde mensen soms hoor, hoe ze op deze naam zijn gekomen geeeen idee. Om daar te komen moesten we door een stadje genaamd Doo-town. De reden hoe deze naam is ontstaan is ook weer zoiets vreemds. Het had eerst een ander (normale) naam, maar er was iemand begonnen met zijn huis een naam te geven met het woordje Doo erin. Dit begonnen mensen over te nemen en uiteindelijk hadden alle huizen een naam met het woordje Doo, zoals: Doo-we, Dr.Doolittle, Doo nix, Doo-me (meer dan dit had ik niet onthouden). Tjsa.. de Aussies blijven een aparte soort people hahha. Toen we dit dorpje uitwaren, kwamen we aan in Pirate Bay en daar was alweer zo’n mooi uitzicht alleen al op de parkeerplaats. Ik liep naar het meer met alle bootjes erin en Luke zei tegen mij van uhm het uitzichtpunt is de andere kant op. Dat betekende dus dat er nog iets veel mooiers nog kwam dan dit,… dat is toch gewoon geweldig! Maar ik wilde ook gewoon even de bootjes op de foto zetten, omdat ik dat uitzicht gewoon al zo

mooi vond met de mountains op de achtergrond.. ja… Tassie is echt een plek om verliefd op te worden. Ik kan niet snappen dat iemand dit niet zou willen zien of dit niet mooi kan vinden, maarja dat is mijn mening hè hahah. Het uitzicht punt heette Tasman Arch en dit was uitzicht over de zee met allemaal rotsen en dat was ook zo mooi. Hier moest een blowhowl zijn (een plek waar de golven zo hoog komen dat ze via de rotsen omhoog schieten, maar helaas waren er niet zulke hoge golven). Daarna liepen we door naar een andere lookout point die de Kitchen Devil heette (I know, weer zo’n gekke naam) en ook dit was weer zo mooi!
En toen kwam toch echt de hoofdbestemming Port Arthur aan de beurt. Dit is een historic city wat vroeger eigenlijk een gevangenisplek was. Prisoners werden vroeger hierheen gestuurd om hun straf uit te zitten, nou… geef mij die straf maar hoor! Gevangen zitten op Tasmanië en er niet vanaf kunnen, dat zou voor mij een droom zijn ipv een straf! Aangekomen bij Port Arthur liep ik eerst even met Thom (vriend die ik tijdens de tour had ontmoet) een rondje voordat er een gratis tour begon. De zon scheen, dus dat was super nice! Beetje de oude gevangenissen bekeken en de mooie omgeving in ons opgenomen. Daarna begon de tour en die man praatte echt met zoveel passie, dat was echt zo leuk. Je werd zelf ook helemaal enthousiast over alles en alles was zoveel interessanter door de manier waarop hij alles vertelde. Daarna gingen we naar een mooie look out lopen met een groepje, waar je een mooi uitzicht uit over het gebied en de rivier. Het was eigenlijk nog best een klimmetje om die berg op te komen, maar

het is ons gelukt in de zon! Daarna gingen we een riviercruise maken, wat eerst best leuk was want de omgeving vanaf het water was echt mooi! Maar na een tijdje begon ik het toch wat minder leuk te vinden en vroeg ik mezelf af hoe ik de whitsundays ging overleven (dat is 3nachten/3dagen op een boot verblijven..mmm). Ik was samen met 2 Belgische meisjes, Lize en Marie, die ook de 5-daagse tour met mij gingen doen! Dus ik was alvast vrienden aan het maken voor de komende dagen hihi. Wat wel zo vreemd was, we hadden zoveel moeite met nederlands praten, omdat we continu engels aan het praten waren was het zo lastig te switchen. Dus uiteindelijk besloten we gewoon Engels tegen elkaar te gaan praten, omdat het switchen steeds zo vervelend was… rare travellers ook zijn we hahha. Niet meer eens je eigen moedertaal makkelijk kunnen spreken, oeps. Na de rivercruise gingen we nog even een rondje over het terrein wandelen en eindigden we bij een of ander gekke kleine voorstelling. Het ging over een man die vroeger gevang zat bij Port Arthur, dus eigenlijk een uitleg hoe het er vroeger aan toe ging. Het was wel interessant, maar vooral eigenlijk hilarisch. Het acteerwerk was zo grappig, want er waren maar 3 mensen en die switchen steeds van rol door een andere pet of vest aan te trekken. Dan waren ze ineens een ander persoon,… ik vond het in ieder erg grappig mee te maken, maar ik was blij dat het maar 15 min ofzo duurde hahaha. Daarna gingen we weer terug naar de bus en gingen we weer terug naar Hobart. Aangekomen bij het hostel namen we afscheid van Luke, want vanaf morgen hadden we een andere tourguide. In het hostel had ik samen met Lize en Marie gekookt en daarna nog

met Marie even gekletst en wat gedronken voordat we met de hele groep zouden afspreken om een afscheidsborrel te houden. Want Katja, Thom en Angie hadden de 5-daagse tour al gedaan, dus die zouden we morgen niet meer zien helaas. Maar wie weet zie ik Katja nog in Cairns, want we zijn er rond dezelfde tijd.. dat zou wel echt super leuk zijn!:) Je maakt hier zo makkelijk vrienden en als je ze nog een keer kan zien is dat wel echt heel tof. Daarna ging ik naar mijn kamer en had ik nog even gekletst met mijn roommies, de kamperende backpackers die nooit van douchen hadden gehoord haha. En daarna was het tijd om te slapen want morgen…. Begon dan toch echt mijn echte Tassie Advanture! SOooo exciteddddddd AAAAAAAHHHH :D :D

Woensdag:
Vandaag begon voor mij toch echt de tour der tour in Tassie, so excited! Om 07:45 werden we opgehaald door de meest typische Aussie tourguide (Shane) met z’n haar in een knotje en gewoon zo’n Aussie uitstraling. Ik liep samen met de twee Belgische meisjes (Marie en Lise) naar buiten en ik had geluk dat ik net iets eerder het hostel uitliep, want Shane droeg mijn tas naar de bus en trailer waardoor ik meteen de bus in kon hoppen. En helaas zat de hele bus bijna al vol, maar er was gelukkig nog een plekje vrij redelijk voorin naast een meisje. Dus ik ging naast haar zitten en ze begon iets te zeggen in het Engels en ik dacht.. nee dit meen je niet toch, hoe groot is de kans nou dat als er nog 1 plekje vrij is in de bus, dat dat meisje Nederlands is? Nou, dat overkwam mij dus! Vanaf moment 1 had ik al meteen een klik met Eline en ik wist dat dit een geweldige week zou worden! Toen iedereen in de bus zat, begon Shane een praatje over wat een beetje de bedoeling was en ik had er zooveeeel zin in!! AAAAH! We hadden vandaag best een lange dag in de bus en ik zat lekker te kletsen met Eline over onze travelexperiences toen ik Shane ineens hoorde praten over de tourcompany waarmee ik mijn Uluru tour had gedaan en toen hoorde ik ineens de naam van mijn tourguide. Dus ik moest me natuurlijk mengen in het gesprek, want hoe grappig is het dat de tourguides van de 2 groepstours die ik doe elkaar kennen! Super toeval en daarna heel gesprek met hem gehad over tours enzo, super leuk!
En toen na een lange autorit waren we eindelijk aangekomen bij onze eerste stop, namelijk het Mount Field National Park. Hier gingen we een walk maken door het regenwoud met als eindstop de waterval Russell Fall! Tijdens de walk stopte we af en toe om wat informatie te krijgen en hier stonden dus de hoogste bomen van Aussie en jeetje, deze bomen waren inderdaad echt heel hoog! In Tasmanie leven ook vogelbekdieren, maar deze zijn heel verleven en schuw dus eigenlijk zie je ze nooit. Maar tijdens deze walk hadden we de meeste kans om er eentje te spotten (ook al had onze tourguide deze nog niet gespot tijdens de 2,5 maand dat hij deze tour heeft gedaan). En aangezien deze 5 dagen zijn laatste dagen waren als tourguide in Tasmanie wilde hij heel graag een platypus (vogelbekdier) zien! En… jullie raden het natuurlijk al, WE HEBBEN HEM GEZIEN!! Shane was helemaal blij en als je ziet dat een tourguide helemaal enthousiast is weet je dat je iets bijzonders ziet. Hij was wel lastig te zien, want hij had hele schutkleuren. Maar

het was wel echt tof! Nu heb ik al dolfijnen, white wallebie en een platypus gezien.. hoe vet! Nu op naar een wombat spotten in het wild en een edkindna (een soort egel meets een miereneter) en dan ben ik een super gelukkig mens,.. oke nouja dat ben ik al hahha!
Daarna was het tijd voor.. LUNCH, voedsell!! Dit was echt op een hele mooie plek, namelijk bij het diepste natuurlijke meer van Tassie. Het was zo stil daar, ik snap echt niet waarom er zo weinig in Tassie te vinden zijn.. het is zo mooi! We gingen met z’n 4’en lunchen: ik, Eline, Marie en Lise. Ja we hadden elkaar wel echt gevonden, het was zo gezellig steeds met z’n 4’en. We waren echt al best close geworden, zo gek hoe snel dat gaat als je op reis bent. We liepen een rondje om het meer, wat best nog een klim was omdat het omhoog liep de route, maar eindelijk begon de zon een beetje te schijnen nadat het eigenlijk bijna de hele ochtend had geregend, waardoor alles nog zoveel mooier werd. Het was echt zo’n mooi uitzicht met dat vlakke meer en de mountains op de

achtergrond.. ja, ik weet het zeker.. ik hou van Tassie. Het is echt zo geweldig om dit mee te maken, het is zo anders dan het mainland en ja.. ik was echt helemaal op mijn plekje hier. Ja ik weet dat ik het al zovaak heb gezegd, maar ik zal het vast nog 100x zeggen dus bereid je er maar alsvast op voor dat mijn enthousiasme voor dit eiland nog heel veel keren terug komt hihi. We zijn nog even op dit plekje gebleven en daarna ging onze journey weer verder en moesten we onze klim weer naar beneden maken op weg naar de bus.
De laatste stop voor vandaag was een heel mooi uitkijkpunt. Maar super gaaf, want jajaaaa… op de weg erheen kwamen we gewoon een edkidna tegen op de weg! Mijn dag kon niet meer stuk :D! Aangekomen bij de walk was de zon lekker aan het schijnen ik was zo’n geluk mensje, want weer was de omgeving zo mooi. Overal mountains om je heen en lekker omhoog klimmen.. ja het was echt heel mooi! Boven aangekomen kon ik echt uren om me heen blijven kijken, want ik genoot zo van alles wat ik zag.. ja, ik was heel gelukkig op dat moment.
Omdat er geen eten included zat bij deze tour zouden we elke dag voordat we naar ons hostel reden een dinner stop houden om avondeten te kopen. Shane ging een gezamenlijke salade maken en er was een BBQ dus lekker VLEESCH! In het stadje Tullah was onze

slaapplek, een huis van de tourcompany die ze hadden omgebouwd tot een soort hostel zodat we daar met z’n allen konden slapen wat best gezellig was. Maar het was eigenlijk te klein voor de hele groep, Shane moest echt ineen soort Harry Potter bezemkast-kamer slapen en 2 van onze groep moesten ergens anders slapen, wat wel echt een stuk luxer was.. dus zo erg was het voor hun ook niet! Met het eten konden we lekker buiten zitten, met z’n allen aan de grote picnic tafel (die eigenlijk ook net iets te klein was, want ik zat met Eline en Shane opgepropt op een klein bankje, maar het paste!). Na een tijdje begon Shane een bonfire en toen kwamen er marshmallows! Dat was zooo leuk en gezellig! Daarna gingen we allemaal slapen, want de volgende dag moesten we om 7:30 vertrekken.

Donderdag 23 feb:
Vandaag vertrokken we om 7:30, wat betekende om 6:30 het wekkertje jeeeh! Ik was de eerste die wakker was van onze kamer, want ja als de wekker gaat moet ik het bed gewoon meteen uit. Vandaag gingen we naar de Montazuma Falls!! Maar eerst maakten we met de auto een stop bij een look-out waar Shane zelf ook nog nooit was geweest, maar het was z’n laatste tour dus hij dacht schijt ik doe het gewoon, ik rij de bus deze weg op en ik kijk wel waar ik uitkom! En wauww…. Wat was dat mooi zeg, we waren allemaal blij dat had dit gewoon had gedaan! En weer kon je zien dat hij helemaal verbaast was van het uitzicht, want zijn enthousiasme was net zoals die van ons: verrast door de mooie omgeving. De combinatie van de bergen samen met het meer, jup.. het was weer

super mooi! Komt er ooit nog een moment waarbij ik hier denk van nah dit valt wel mee hoe mooi dit is? Tjeez!
Daarna kwamen we toch echt bij het natuurpark aan. Het was een oud mijnstadje en je kon nog steeds de karretjes zien hangen en de rails waar de wagons vroeger overheen reden. Het was best nog een klim om richting de watervallen te gaan, maar ik had leuk gezelschap van Eline.. echt geweldige meid! Ik kan zo’n lol hebben met haar, super leuk dat dat zo kan op zo’n tour! Halverwege de tocht naar de waterval was er een cave (grot) met spinnen… aaaah! Shane had al gezegd van als we daar aankomen mag je de muren niet aanraken en moet je je zo klein mogelijk houden, want er zaten echt overal spinnen in die grot, brrr. Steeds maar 3 mensen tegelijk mochten de grot in, want het was niet heel groot en breed, maar Shane stond met een zaklamp te schijnen op coole spinnen dus je kon ze goed zien. En ja, aangezien ik al zulke grote vriendjes was geworden met de Aussie spinnen, wilde ik natuurlijk ook hier wel even een kijkje nemen hihi. Zo vreemd, normaal zou ik het echt nooit gedaan hebben maar ik ben zo veranderd hier, nu vind ik dat soort dingen echt tof om te zien (ook al willen bijna alle spinnen je vergiftigen of vermoorden.. maaaar gooeddddd hahah). Na een tijdje gewacht te hebben mocht ik eindelijk ook naar binnen en ik had 3 stappen gedaan en Shane dacht natuurlijk grappig te zijn van

hee laat ik mijn zaklamp uitdoen en Jaimy pesten en dan op haar af komen lopen en toen alsof ik een spin ben… super tof.. not. Maar ik heb het overleefd en tjeez wat een spinnen zaten daar. Het viel best mee hoe groot ze waren, maar het krioelde er van de vele spinnen en echt overal zaten ze. Er hingen ook allemaal eieren ofzo van spinnen, heel gek, maar ja het was wel tof. Daarna vervolgende we onze tocht naar de watervallen waar je een grote hangbrug had die er niet heel stevig uitzag en best hoog hing, maar natuurlijk wilde ik er wel op haha. Maar eerst liep ik door naar de watervallen zelf waar je vanaf een platform kon kijken. Het was echt een hoge waterval, echt heel hoog! Weer heel anders dan alle watervallen die ik eerder had gezien. Daarna liep ik terug naar de brug om een poging te wagen erop te klimmen. Ik dacht eerst van dit lukt prima en het is niet eng,.. maar toen ik halverwege was begonnen mijn benen toch een beetje te trillen en begon ik het toch beetje eng te vinden. Ik durfde eerst mijn camera niet te pakken, maar uit eindelijk heb ik het toch gedurfd en ik was wel weer heel blij toen ik veilig op de grond stond hahaha. But we survived! Terug naar de bus liep ik samen met Eline en.. we waren even de weg kwijt, heel handig haha. We kwamen aan bij een punt waar 3 wegen waren:

linksaf, rechtdoor of rechtsaf. En uiteindelijk hebben we toch de goede weg gekozen, yeah helden! Maar toen kwam het volgende probleem haaahhaha, ik moest heel nodig naar het toilet.. heel fijn als je in de bushbush rond loopt en je continue moet lachen om alles. Maar toen ineens uit het niets verscheen een hutje wat een wc was, alsof het destiny was! Het was de meest vieze wc in de middle of nowhere, maar ik was nog nooit zo blij geweest een wc te zien. Daar kwamen we nog 3 meisjes tegen en liepen we met z’n allen terug naar de bus. En toen dacht de groep grappig te zijn en de bus te verplaatsen, want ja ze dachten dus echt dat we die niet zouden vinden.. grapjassen. Natuurlijk zag ik meteen waar de bus was, we liepen alleen even aan de verkeerde kant van de rivier, maar we hadden de bus heel snel gevonden. Hierna ging ik switchen van plek in de bus. De wegen hadden zoveel bochten, dat ik toch liever voorin zat. Lekker geen beenruimte maar goed, wel uitzicht op de weg en ik kon lekker socializen met de tourguide, dan leer je altijd zoveel meer over de omgeving.
Onze lunchstop was in een vissersdorpje waar ze zijn bekend om hun hout: ze maken allemaal gekke dingen ervan, zoals hele dure (maar lelijke) tafels en gekke kapstokken ofzo. Blijkbaar wilden mensen die in hun huis hebben, want bij sommige dingen stond gewoon dat het al verkocht was, crazy. Helaas regende het tijdens de lunchstop, dus gingen we maar binnen een chocomelk drinken om een beetje warm te worden. Na de lunch was

het tijd voor de… sanddunes!! Gelukkig was het droog geworden en scheen de zon :D zoveel geluk hadden we! Voordat je op de zandvlakte uitkwam, moest je eerst een hele hoge zandduin opklimmen. Mensen liepen sloom dus ik ging iedereen inhalen omdat je beter omhoog kon rennen, dat kost voor mij minder energie. En ik was bijna boven en Shane gaf z’n hand om hulp te bieden, maar ik wees het af. Misschien had ik dat niet moeten doen, want toen was ik weer een halve zandduin naar beneden gerold, omdat hij alsnog mijn hand had vastgepakt en ons naar beneden had geduws.. ha ha ha. Kon ik weer opnieuw beginnen met omhoog lopen. En toen kwamen we uit op de grote zandvlakte, super tof! Overal zand en Shane hield zijn tourguide praatje over wat het precies was en hij liep steeds langzaam naar achter en ineens sprong hij en was hij verdwenen… super gaaf want je kon dus van deze duinen afspringen!! Daarna gingen we dus met z’n allen springen in de middle of nowhere en filmpjes en foto’s nemen. Echt heeeeel gaaf! De eerste keer springen is echt best wel eng, maar hoe vaker ik het deed hoe leuker het was! Daarna gingen we met een klein groepje schuin heen en weer rennen, maar omdat de volgende heel snel alweer kwam moest je snel wegrollen door het zand… dat betekende dus dat er echt overal zand zat, heel fijn haha. Daarna was het weer tijd terug te gaan naar het

hostel en vanavond gingen we met een deel van de groep eten in de pub tegenover het huis. Wat vast goede business is voor die pub, want er wonen maar 200 mensen in dat stadje (wij verdubbelde de populaite dus gewoon met 10% haha). Dit was echt awesome, want ik kon gewoon een burger eten met gewone sneetjes glutenvrij brood hoe tof!! Ik was helemaal happy :D We gingen met Urs, Lise en Shane een potje poolen wat echt tof was en Shane en ik hadden gewonnen, mwuhaah! Daarna nog met de hele groep gepoold en daarna gingen we darten, dat is echt lang geleden dat ik dat had gedaan. Iedereen koos een nummer en als iemand op dat nummer zijn dartpijltje had gegooid dan verloor je een leven. En als je 3 levens had verloren kreeg je de kans om op je eigen nummer te gooien en dan kon je als een zombie uit de dood herrijzen. En alle jongens dachten natuurlijk ah meisjes, die kunnen er niks van, nou…. HA die hadden het dus mis! Ik ging even mijn skills showen en de eerste ronde had ik gewonnen! Super tof, alleen daarna merkten ze dus dat ik het net iets te goed kon,.. dus ging iedereen op mijn nummer gooien helaas. Dus ronde 2 had ik de finale verloren en ronde 3 was ik al heel snel uitgeschakeld, omdat iedereen op mij ging mikken. Maar het was echt een super leuke avond en had ik echt zoveel fun!

Vrijdag 24 feb:
Vandaag moesten we het huis schoonmaken en opruimen, want vanavond zouden we in een ander stadje slapen. Omdat we snel klaar waren met opruimen, werden we met de groep gedumpt bij een lake zodat hij de andere 2 mensen kon ophalen die ergens anders verbleven. Zo vroeg op de ochtend met de mist en het uitzicht over dat vlakke meer.. jaa ik was weer op en geweldig mooie plek.
Vandaag gingen we naar Cradle Mountain :D SO EXCITED! Hier had ik zo naar uit gekeken! De busrit was jammer genoeg vrij lang, zeker omdat er zoveel muggen in de bus zaten. Lise verzamelde haar vermoorde muggen en het waren er echt iets van 15. Op de weg erheen moesten we stoppen omdat er werk aan de weg was. Een man hield een bord vast met stop en hij had een walkietalkie in zijn hand en Shane ging op zijn walkietalkie de chanel vinden waarop die werkers aan het communiceren waren. Dat was echt zo grappig! En toen eindelijk na iets van 15 minuten het bord werd omgedraaid naar dat we langzaam verder mochten rijden, zei Shane van thnx mate, goodday door die walkietalkie en je zag dat gezicht van die werknemer ineens helemaal verbaast kijken.. te leuk! Lise en ik kwamen niet meer bij haha. En daarna was er iets awesome’s gebeurd… namelijk: EEN WOMBAT IN THE WILD! JAJA, mijn reis is awesome! Hij schoot echt zo snel de weg over, maar helaas kon Shane niet stoppen om een foto te nemen want er zaten allemaal auto’s achter ons, maar dit was zo vet! Hij had ook nog nooit een wombat gezien.. want hij was ook weer helemaal enthousiast. Toen we eindelijk bij de parkeerplaats aankwamen van Cradle Mountain moest ik weer heel nodig naar de wc, maar ik moest eerst luisteren naar het tourguide praatje (niet dat ik er iets van hoorde, ik staarde hem alleen aan eigenlijk) en ik had echt het idee alsof hij expres langer bleef praten omdat hij wist dat ik naar de wc moest. Toen eindelijk de deuren opengingen rende ik ook meteen de deur uit, wat iedereen blijkbaar heel grappig vond. Daarna gingen we aan onze tocht beginnen, wat echt een zware

klim omhoog was. Ik liep eerst best voorop maar op een gegeven moment hield ik het niet meer bij en ging ik maar bij de achtergroep aansluiten, bij Eline. Het laatste deel moest je je zelfs met touwen omhoog trekken omdat het echt alleen maar rotsblokken waren en niet echt goede plekken om je voeten neer te zetten. Dat was echt zoooo gaaf, echt zo’n survival gevoel en ik voelde me echt zo tof toen ik voorop liep van de middel/achterste groep. Maar hoe meer we omhoog liepen, hoe meer wind er kwam en hoe frisser het werd. Maar toen… WAUW…. WAUW…WAAAUWWW!!! De kou en wind boeide niet meer, want toen zag ik het uitzicht en ik was compleet vergeten dat het zo fris was. Het uitzicht was, gewoon… waanzinnig. Je voelde je zo klein door die mooie omgeving. Aan de andere kant was het ook zo gaaf, want er was een regenboog te zien die dwars door de mountains heen ging! Het was zo apart en zo bijzonder.. ja ik was echt een heeeel gelukkig mens (alweer!). Hier hebben we gewoon

een hele tijd gezeten met z’n allen en snacks gegeten voordat we onze tocht naar beneden weer gingen voortzetten. De terugweg was gelukkig iets minder zwaar, want we hadden een andere weg genomen. Maar het was ook zo mooi daar.. ook het lake waar de carpark aanzat was zo mooi. Er was een houtenhutje die aan de zijkant stond en dan dat grote meer en de bergen op de achtergrond, ja echt een heel mooi plaatje.
Daarna gingen we op naar onze lunchspot, want natuurlijk had ik ondertussen wel weer echt trek gekregen. We gingen naar town of murals, zoals de naam het al zegt waren er in het park allemaal paintings op muren geschilderd. In dit park gingen we weer met z’n 4’en lunchen (Lise, Marie, Eline en ik) en na een tijdje kwam Shane aanlopen met een guitaar.. live music super leuk! In de stad was een winkel waar je fudge kon kopen, dit is eigenlijk gewoon een soort blok vol suiker haha. Maar natuurlijk wilden we dit wel even gaan proeven en Shane zei nog Jaimy je gaat geen fudge kopen, je bent al veel te excited en te actief de hele tijd. Maar helaas voor iedereen in bus, Eline en ik hadden beide een blok fudge gekocht zodat we het konden delen.. mwuahah! Het was zo lekker, echt zo’n lekkere bom vol suiker! Jam Jam Jam! Daarna gingen we naar een

honeyfarm rijden, waar we honing konden proeven en ijs konden eten! Dus ik moest natuurlijk ijs hebben, ijs ijs ijs!!! Ik had een bolletje mango en boisenberry, ik moet altijd 2 bolletjes hebben want 1 is natuurlijk niet genoeg he, dat is logisch. En toen ging ik hele gekke smaken van honing proeven,, oo wat vies was dat bah bah. Iedereen trok de meest gekke gezichten en het was eigenlijk wel een hele ervaring. Het was honing met chili (die was best oke, soort zoete chilisaus maar teveel honing smaak dus vreemd) en de andere waren te vies om te onthouden. Die heb ik meteen geblokt want bahh dat was echt te vies.
Daarna gingen we naar een zalmtasting en jaja…. Niemand zou het verwacht hebben maar ik heb het gewoon geprobeerd he!
Daarna gingen we naar ons hostel in Launceston, waar we met een groep pizza gingen eten! Ik had al sinds dag 1 dag ik aangekomen was in Tassie trek in pizza, dus ik was super happy. Maar het duurde zoo lang voordat de pizza klaar was, pas rond 9 uur kon ik avond eten pff. Terug in het hostel gingen we met een grote groep nog even wat drinken en gezellig kletsen voordat we gingen slapen. Zo leuk dat ik me zo op mijn gemak voelde bij al deze mensen, het was alsof ik iedereen al zo lang kende. Ik kon zo mezelf zijn, dat

waardeerde ik zo erg aan deze groep.

Zaterdag 25 feb:
Vandaag had iedereen (inclusief tourguide) een beetje moeite met op tijd vertrekken. Half 7 opstaan elke dag is toch wel vermoeiend na een tijdje. Maar we moesten vandaag een nieuw meisje ophalen die naast mij moest zitten want alleen daar was nog een plekje vrij. En man, ik dacht dat ik veel praatte, maar jeeeetje dat mens kon praten… niet normaal hahah. Ik dacht mm, misschien moet ik eens proberen wat minder te gaan praten (niet dat dat gaat lukken maar goed hahah). Na een tijdje in de auto gezeten te hebben, kwamen we dan toch eindelijk aan op onze eerste activiteit van vandaag. We gingen een walk maken door een park en het was warm vandaag, eindelijk scheen de zon! Minder tof was dat de tourguide verkeerd was gelopen, dus we hadden een hele klim in de felle zon gemaakt zonder dat het nodig was geweest hahah, lekker dan. Moesten we dat hele end weer terug. Daarna liepen we naar een look-out waar je uitzicht had op een gave brug waar ik overheen wilde lopen en lucky me, daar gingen we daarna overheen! Alleen bewoog hij wel een beetje en je hebt dan altijd van die grapjassen die gaan springen.. jaa daar hou ik dus niet zo van hahah. Maar ik heb de overkant gehaald, dus ik was trots op mezelf.
De volgende activiteit was een cheese tasting, wat je als Dutchie natuurlijk wel lekker moet vinden hè. En nou en of dat ik het

lekker vond, eindelijkkkk kwam er een kaas een beetje in de buurt van de lekkere Nederlandse oude kaas! Ik had meteen een blok kaas gekocht met Marie samen, jamjam! In de ‘tuin’ van het caféetje waren ook allemaal koeien, ik voelde me helemaal thuis haha.
En toen gingen we weer terug naar de bus op weg naar het mooiste plekje namelijk… bay of fires!!! En dit was zoooo mooooi en het weer zat mee wat ook echt zo fijn was!!!! Eerst hadden we onze lunch opgegeten met hele lekkere broodjes die ik had gemaakt, jamjam. Daarna gingen we naar het strand wat zo mooi was en er was gewoon helemaal niemand.. zo raar. Ik had met Lise en Shane een deal dat we sowieso de zee ingingen, ook al was het super koud. Maar we wilden sowieso zwemmen en wat was het water helder zeg! Zo mooi! Daarna ging ik met Eline en nog wat anderen naar de rotsen lopen en daarna de rotsen opklimmen, super leuk! Eline en ik gingen nog proberen samen springfoto’s te nemen op

het strand en we hadden echt de meest grote lol. En na 50 pogingen hadden we dan toch eindelijkkk onze springfoto yeah! Daarna hebben we nog met een groepje op het strand gezongen terwijl de tourguide gitaar speelde, dus dat kan ik ook weer van mijn bucketlist afstrepen: zingen op een Australisch strand hahah. Na nog een tijdje genieten van het uitzicht van deze mooie plek vertrokken we naar de volgende spot, namelijk een soort blowhole again met ervoor allemaal rotsen. Ik stond echt te genieten van hoe mooi het hier weer was en lekker klimmen op blote voeten over die rotsen was echt geweldig. Ik was helemaal happy :)
Daarna naar ons laatste hostel van de tour, mehh het was alweer bijna afgelopen:( Vanavond ging ik voor Eline koken met Lindy’s famous kokosrijst en chilikip. Ik had Eline gek gemaakt met mijn kookkunsten, dus ze moest en zou mijn dish proeven voor de tour afgelopen was haha. Daarna gingen we met de hele groep naar het strand op rotsen zitten om de pinguïns weer terug op het land te

zien komen (net zoals ik in Melbourne had gedaan). Ik was weer lekker clumpsy, want ik liet mijn teenslipper tussen 2 rotsen invallen.. maaaar gelukkig heb ik lange armen en kon ik hem nog pakken! Yeah! En ach ik vind die pinguïns zo schattig, ze zijn zo klein en ze lopen zo lief. Ik kan echt uren naar die beestjes kijken hoe ze waggelen over die rotsen, nee ik ga dat echt nooit meer vergeten. Toen alle pinguïns bij de rotsen weg waren ging ik met een groepje terug naar het hostel, zodat ik even naar de wc kon en daarna zou ik in mijn eentje weer teruggaan naar de rotsen. Leuke was dat we op de heenweg verdwaald waren haha, maar uiteindelijk zagen we het hostel ergens achter een hek dus waren we het hek overgeklommen en waren we aangekomen! Yeah! Daarna kon ik gelukkig in 1x de weg terug naar de rotsen vinden, maar… mijn pad naar de rotsen was geblokkeerd door pinguïns! En normaal rennen dieren meteen weg als jij aan komt lopen, maar nee hoor… pinguïns blijven stil staan en bewegen niet meer dus ik wist niet wat ik moest doen. Maar na tijdje hadden de tourguide en ik het voor elkaar gekregen het pad pinguïn vrij te maken en kon ik weer terug naar de rotsen. Daar waren we nog best een tijd gebleven en daarna gingen we terug naar het hostel.

Zondag 26 feb:
Vandaag was helaas onze laatste dag van de tour, meh.. zo jammer ik wou dat deze tour nog heeel lang zou duren! Gelukkig konden

we wel een uurtje langer slapen vannacht, want we vertrokken vandaag pas om 8:30! We gingen als eerst naar een wildlife park, waar we de Tasmanian Devils konden zien.. dat moet je natuurlijk wel gezien hebben als je in Tasmanië bent! Ik had zo’n leuke tijd met Eline daar, lekker gek doen met de kangaroo’s. We gingen eerst de kangaroo’s voeren en selfies meemaken en ze sprongen steeds weg, maar ach wat waren ze cute! Toen begon de voedertijd voor de Tasmanian devils. En wat een gekke beesten zijn dat en lelijk ook haha. O en ze zijn blijkbaar ook echt heel gevaarlijk. Die verzorger zei dus van ja als ik in mijn voet word gebeten dan hoort dat niet bij de show, dan ren ik zo snel mogelijk het hek over. Dus ik dacht oookeee… enge beesten. Maar goed het was wel tof om te zien! En daarna zijn Eline en ik verder gelopen en kwamen we weer kangaroo buddys tegen die we gingen voeren en AWH!! Ik had echt een nieuwe buddy gemaakt, zoooo lieeefff!! Er was 1 kangaroo en die bleef mij achtervolgen en als ik hem ging

aaien was hij helemaal happy. En als dan iemand anders hem wilde aaien dan liet hij dat niet echt toe en hij bleef meelopen toe wij wegliepen. Echt te lief :)
Daarna kwam onze volgende stop, namelijk: Wineglass Bay :D! Om het mooie uitzicht te hebben moesten we eerst een hele klim omhoog maken en aangezien het warm begon te worden in Tasmanische termen was het echt een zware walk, maar het was het zooo waard! Tussendoor hadden we nog even gestopt om foto’s te maken, want het uitzicht was waanzinnig. En toen kwamen we EINDELIJKKKK aan bovenaan de berg en WAUW WAUW WAUW wat een uitzicht! Ik raak er nog steeds niet aan gewend dat ik steeds zulke mooie dingen zie. Daar konden we dan eindelijk lekker onze lunch opeten! Na uitgerust te zijn van de klim omhoog en na genoeg foto’s ging onze tocht naar beneden weer beginnen, want hierna mochten we naar het strand! Daar keek ik toch wel naar uit, lekker zwemmen! Dit was echt een klein mini paradijsje,

het was omringt door kleine mountains en het was zo rustgevend en mooi. Lekker in de zee gezwommen, uitgeruste en met Eline gekletst.. jaa perfect moment van de dag!
Onze laatste activiteit van vandaag was de berry farm, waar volgens de tourguide het lekkerste ijs was! Dus tjsa, dan moet ik natuurlijk wel even testen of dat ook echt zo is hahah. En ja.. hij had eigenlijk wel gelijk, want het was echt heeeeel lekker ijs! En super mooi uitzicht, ja dit was wel een mooi einde van deze geweldige tour! Gelukkig gingen we in de avond nog wel met z’n allen eten als afscheidsdiner, dus gelukkig hoefde ik geen gedag te zeggen nog. Ik had even gedoucht en mijn mobiel na 7 dagen aangezet met WiFi en die explodeerde bijna hahah, hij had het even moeilijk net als ik. Ik wilde helemaal niet dat mijn tour afgelopen was, dus ik ging zo snel mogelijk naar het restaurant zodat ik weer bij mijn coole tourmatties kon zijn. En gelukkig kon ik naast Eline zitten en hadden we heerlijk gegeten en daarna gingen we nog met z’n allen een drankje drinken en hadden we nog even gedanst en ja… toen kwam het toch echt zo ver dat we afscheid moesten nemen van iedereen. Eerst van Shane en toen van de rest van de groep… en vooral afscheid van Eline was zo moeilijk. We stonden als 2 10-jarigen te huilen terwijl we elkaar aan het knuffelen waren, wat super stom is want we wonen super dicht bij elkaar,.. maar het was gewoon zo sad dat we niet langer met elkaar konden reizen. In mijn hostel werd ik ook nog eens geblokkeerd voor mijn

hostelkamer, die kon ik niet in. Dus ik had het helemaal gehad, maar gelukkig lukte het na 20x proberen om mijn kamer in te komen dus kon ik lekker gaan slapen na deze meest geweldige week die ik tot nu toe heb gehad!

Maandag 26 feb:
Vandaag had ik echt een lastige dag, zo stom dat je je vrienden weer moet achterlaten. Je maakt zo makkelijk vrienden tijdens het reizen alsof je ze al zo lang kent, dat afscheid nemen zo lastig is. Maar ik moest toch wel even iets doen op mijn laatste dagje in Tassie, dus ik ging naar de botanische tuinen lopen. Het was echt super lekker warm weer, dus het was echt een mooie afsluiten van deze geweldige dagen! De vlucht terug naar Sydney begon met turbulentie, maar daarna was het een rustige vlucht. En het was zo gek weer terug te zijn in Sydney, de grote stad, als je van een eiland afkomt waar eigenlijk niet echt hele grote steden zijn. Ik leefde een week lang in kleine dorpjes, waar ik zo gewend aan geraakt was.. dat ik even moest omschakelen in Sydney. Maar gelukkig had ik weer mijn eigen vertrouwde hostel en wist ik de weg overal heen, dus dat vond ik stiekem wel heel fijn. Ik had in de avond nog even met Ioa geskyped en daarna ging ik heerlijk slapen.. want morgen stond er weer een heeeeleee gave activiteit op de planning in de avond! En ik had met Katja afgesproken om naar het strand te gaan, ik had haar in de eerste 2 dagen in Tasmanië ontmoet dus ik was gelukkig niet alleen. Zo leuk dat je steeds mensen weer tegenkomt die je eerder hebt ontmoet! Maar man, dit was echt de best week ever.. BEST WEEK!!!! :D :D :D :D