Teacher Paulien

Monday morning, so good to you!

Goedemorgen iedereen, het is alweer een nieuwe week! Wat gaat de tijd toch snel. Met ons zakske klaar, wat lekkers en drinken vertrekken Saskia en ik weer op weg naar Kaloko Kantashi. Met lekker veel regen, kwamen we aan op de school. Zoals we verwacht hadden, waren we de eerste die aangekomen waren! Wat een strevers zijn wij toch :D Na een klein half uurtje kwamen de juffen dan toch aan. Na lang lang, maar echt lang wachten kwamen er uiteindelijk toch kinderen. Ik dacht even dat ik alleen met de juf in de klas ging zitten. Dat was ook eens iets anders geweest! Rond 10 voor 8 waren we uiteindelijk met een stuk of twaalf kinderen. Best wel fijn en ja hoor, deze 12 kinderen moesten niet op een matje gepropt zitten! :D Ze hadden plaats, af en toe is regen toch voor iets goed :) Moest je je afvragen hoeveel er uiteindelijk waren, wel rond half 9 zijn we begonnen met het onthaal en waren we met 26 kindjes. Je denkt, oh dat valt nog mee, maar wacht maar tot ze in gang schieten.

Na het onthaal en wee wee was het tijd voor juf Sandra om te vertrekken. Wow, daar was ik wel even niet op voorbereid. Haha, daar stond ik dan voor en klas met 26 kinderen die geen Engels verstaan en die zo wild zijn. Oh boy, waar was ik ook alweer aan begonnen :D Oké, Paulien, het is tijd om in gang te schieten. Na het eten, mochten de kinderen spelen. Ik had gevraagd aan de kinderen om op de mat te zitten, sommige deden dit wel. Een dikke duim voor deze kiddies! En de anderen, ja dat zijn dan die varkens die gaan lopen en het bloed onder uw nagels uit halen. Na 3 keer niet te gaan zitten, was het tijd dat juf Paulien zich eens boos ging maken. Dit stukje is niet voor gevoelige lezers. Deze blog kan schokkende beelden bevatten. Neen mopje! Zou ik nooit doen! Maar dus, wanneer de kinderen hier niet luisteren, worden ze geslagen met de stok. Jawel, met een houten stok. Als je dat ziet, dan denk ik al: “ocharme die klein mannen”. Maar, hier wordt het dus wel zo opgelost! Wacht, wacht wacht, want wat was er weer aan het gebeuren? Oh ja, juf Paulien stond in de klas. En neen, ik gebruik geen stok. De kinderen die niet luisterden na 3 keer een opmerking, werden aan de kant gezet op en stoel. Natuurlijk heb je dan weer zo van die coole jongens die zich willen bewijzen tegenover de rest. Maar, zelfs voor dat heeft Pauhou een oplossing! Juppa, terwijl de andere kinderen mochten spelen, mochten de coole jongens nog een beetje langer op een stoeltje zitten. Na 10 min hadden ze wel door dat jezelf bewijzen aan anderen niet altijd een goede indruk maakt en je er nergens mee komt. Uiteindelijk mochten ze gaan spelen en jawel, plotswaren die coolioos niet meer zo cool, maar brave kiddies! Dikke duim voor mezelf! Zie je, een stok gebruiken heeft toch niet altijd veel zin. Uiteindelijk mochten de kinderen het laatste half uur nog buiten spelen en was het tijd om naar huis te gaan! Neen, toen de kinderen buiten mochten spelen, scheen de akasuwa al terug! Hela, kijk eens aan, ik ben jullie stiekem weer wat Bemba aan het leren! Vrijdag is het weer tijd voor een overhoring.

Zo, ik zie jullie morgen weer!

Ps: ik heb ondertussen ook al nieuwe vriendinnetjes gemaakt! Wat zijn die meisjes toch schattig! Oh en dat bovenste woord zou mijn naam moeten voorstellen! Haha, ze komen in de buurt...