Het is eens iets anders...

Op maandag had ik net zoals iedereen een vrije dag. En wat doe je als al je pakketten af zijn. Ik bedoel de eerste 10 he, ik heb nog net geen toverkrachten…

Maar goed, wat doe je dan? Wel, dan ga je terug met Roy naar de voetbal. Maar vandaag was er een derde supporter bij! Jippie, Emily de dochter van Roy was ook mee. Vandaag zijn we wel weer hier in Zambia naar Zambiaanse voetbal gaan kijken. Het was een toernooi van allemaal verschillende ploegen vanuit Zambia. Dit toernooi ging door op de trade fair ground. Een stadion wat buiten de stad.

Daar aangekomen, ging het er wel wat anders aan toe dan bij het echte voetbalstadion. Om een lang verhaal kort te maken. Ze hadden daar volgens mij nog nooit een blanke gezien. Dus wat begon met wat roepen en lachen, veranderde in een chaotisch gedoe waar iedereen muzungu aan het schreeuwen was, ze wild werden en begonnen te springen en op het dak te kloppen. Op een bepaald moment was het zelfs zo erg dat het meer om mij draaide dan om de voetbal. Voor onze eigen veiligheid zijn we dan maar vroeger doorgegaan en zijn we nog iets gaan drinken. Je ziet hier een andere kant van voetbal. Er hangt hier ook een totaal andere sfeer dan in het stadion. Hier smoren ze marihuana, drinken ze super veel en je voelt dat ze helemaal opgaan in de voetbal of vandaag in de blanke… Crazy!