1,2,3, tellen maar!

Donderdag 16 februari

Goodmoring, het is weer een andere dag! Op naar de andere school. Deze keer met Meghanne. Gepakt en gezakt met de grote tekeningen, de symbolen, balpennen en nog veel meer, stonden we klaar om te vertrekken, Na een kwartier was onze taxi finally gearriveerd. Aangekomen op de schooltjes, kwam Linda met het goede nieuws dat haar klas ook weer wat uitgebreid is… Ik dacht, joepie, een paar kindjes erbij, neen, maak er maar 20 van! Ondertussen telt het kleine klasje ook al 40 kinderen, misschien kunnen we naar de 50 gaan :D Neen, in dat kleine klasje kunnen zoveel kleuters niet! Wow, dan zitten we tegen de muur geplakt. Nadat ze mij het “goede” nieuws had verteld, was het mijn toer. Ik gaf haar de tekening, de symbolen en de nieuwe getallen. Jawel hoor, zo blij dat ze was! Ze was zo gelukkig! Zie je, de kleine dingen zijn belangrijk in het leven!

Na het leren over het huis, was het tijd voor wat wiskunde. En en en wat denk je dat ze gebruikte? Juppa, mijn getallen die ik voor haar had gemaakt. Heel fijn als je ziet dat deze direct gebruikt worden! Daar word ik dan zelf ook blij van! Zonder dat ik zei, begonnen de kinderen te tellen. Eerst moesten ze de getallen lezen. Als ze dat hadden gedaan, was het tijd om de vingers te tellen. Juf Linda toonde een kaart met het getal erop en de kinderen moesten zoveel vingers in de lucht steken. Nadien was het tijd om de getallen te visualiseren. Ze stak een getal in de lucht en de kinderen moesten zeggen welk het was. Wanneer ze dit hadden gedaan, mocht een kindje het aantal parels komen pakken en op het getal leggen. Klaar met dit, was het tijd om af te sluiten. Ze zei een getal en een kleuter moest dan het juiste aantal parels/ getal aanduiden. Genoeg geleerd, het is tijd om te spelen! De kinderen werden in de hoeken verdeeld en ook hier werden de wiskundige kaarten gebruikt. Knap werk!