Dag 39, 40 & 41

Dinsdag, 10 januari:

DAG 1:

Kwart voor 7 gaat de wekker, meteen eruit en douchen.
Vandaag verlaten wij Chili en gaan wij de drie daagse Salar de Uyuni tour doen! Drie dagen onderweg en even ‘back to basic’ met eindstop Bolivia.

Rond 07:30 worden wij opgehaald met een busje van Flamingo tours. Met nog meer andere mensen die ook de tour gaan doen, rijden we meteen naar de Chileense grens. Hier moet iedereen eruit en met paspoort even langs het loket voor een stempel.
Na deze stop rijden we verder en niet veel later komen we aan bij de grens van Bolivia en hebben we hier meteen ontbijt.

We zitten nu behoorlijk hoog en dat is te voelen. Sommige hebben hoofdpijn, licht duizelig of zijn kort ademend. Is niet gek op 4400 meter hoogte! Ontbijt is erg goed. Vers brood, verschillende soorten beleg (heel uniek hier), cake, koffie en thee en sap.
Als alles bij de grens is geregeld en wij weer een stempel rijker zijn in ons paspoort, worden we opgesplitst in groepen van zes en gaan we per jeep verder.

Onze groep bestaat uit een stel uit Oostenrijk, Natalie en Stephan en 2 vrienden uit Brazilië, Rodrigo en Caio. En natuurlijk onze chauffeur/ gids, Viktor.

Wij zijn er klaar voor! De gehele dag rijden we door prachtig landschap en hebben we stops op de meest waanzinnige plekken. Ook hebben we onderweg nog even pech en moet er een band worden verwisseld (heel normaal in deze tour blijkt later).
Tegen een uur of 2 stoppen we bij een hotspring en kan er worden gezwommen. Wij hebben natuurlijk weer geen bikini mee en aangezien het inmiddels ook is begonnen met regenen houden wij onze kleding aan. Na het zwemmen is het lunch tijd.

Op tafel staat een grote schaal met worstjes, aardappelpuree en wat komkommer en tomaat Alles smaakt erg goed en na de lunch gaan we weer door.

Die middag stoppen we nog bij een geiser, een groot flamingo meer en maken wij nog een MEGA hagelbui mee waardoor alles ineens spier wit is! Gek gezicht, zo hebben we alle seizoenen op 1 dag

gehad en zijn we op 5000 meter hoogte geweest!

Om 19:00 uur komen we in een mini dorpje (bewust op een hoogte van 3500 meter om goed te acclimatiseren) aan waar we in een soort van hostel/herberg worden afgezet en zullen overnachten met alle andere groepen die ook de tour doen. Veel moet je er niet van voorstellen. We slapen met zes man op 1 kamer en de bedden zijn goed. In een gezamenlijke ruimte krijgen we koffie, thee en koekjes en voelen we hoe moe we zijn. Douchen kan wel maar er is alleen koud water (waar stoere Cindy dus gewoon al onder is gaan staan), wc’s spoelen niet door dus je kunt je voorstellen dat er na een tijdje geen plezier meer is hier naar toe te gaan.

Het avond eten is rond 20:00 uur en is heerlijk. We beginnen met een soepje en brood en eindigen met spaghetti. Na het avond eten is iedereen moe dat we on klaar maken om te gaan slapen. Na de heldendaad van Cindy om onder die ijskoude douche te gaan staan besluit ik toch ook maar even een super snelle afspoel poging te gaan doen. Kleine hardverzakking hou je er aan over maar toch wel achteraf heel fijn!!

Dag 1 was TOP en de groep is ontzettend leuk. Al veel gelachen en we hebben allemaal al zin in morgen!!

Woensdag, 11 januari:

DAG 2:

Half 7 worden we allemaal een beetje wakker. Best goed geslapen.
Inmiddels zijn we erachter dat er wel warm water is maar dat je hier voor met betalen! 10 BOB (omgerekend is dat €1, 37). Dat heb ik er wel voor over!

Meteen vraag ik het oude blinde mannetje of ik warm water kan krijgen en geef hem de 10 BOB. Dit is beter!!!!!

Half 8 staat het ontbijt voor ons klaar, pannenkoeken met jam. Om 09:15 komt onze gids ons ophalen en gaan we weer op pad.
Ook vandaag stoppen we bij verschillende mooie plekken en maken we mooie wandelingen.

Om 14:00 uur krijgen we weer een lunch. Dit keer hebben we rijst, een ovenschotel met aardappelen en tonijn. Super lunch!
De avond komen we rond 19:00 in Uyuni aan. We zijn behoorlijk moe en hebben het koud.

Nu begint het een beetje vervelend te worden. Alle hostels in Uyuni zitten vol en we zijn met totaal 6 jeeps vol mensen. Blijkbaar worden hier niet van te voren slaapplekken geboekt. Uiteindelijk, na heeeel lang wachten, hebben we een hostel gevonden. Iedereen krijgt een 2 persoon kamer tot ik en Cindy aan de beurt zijn. Wij moeten mee naar buiten.

Licht begin ik me een beetje geïrriteerd te voelen. We worden naar een soort van garage box boven een schuur gebracht waar ze nog druk bezig zijn spullen weg te halen en beden neer te zetten. Dit is dus een klein huisje waar gewoon mensen wonen die er nu dus uit worden gezet! Door de enorme regen is het niet fijn om hier buiten de trap op te lopen en te wachten.

Als we vragen of er wel een wc is wijzen ze naar het hostel aan de overkant. Nu ben ik het zat. Deze tour was niet echt goedkoop en ‘back to basic’ is prima als dat voor iedereen geldt. De rest zit lekker warm in een hostel met wc en douche in de gang en onze bedden vallen letterlijk uit elkaar, stinkt het hier enorm naar pis en moeten we buiten door de regen om te kunnen plassen! Dikke NEE dus.

Ik zeg tegen onze gids dat ik dit niet ga doen. Ik ben moe en wil normaal kunnen bijkomen. Onze gids ziet dat wij echt niet blij zei en regelt meteen dat wij naar een ander hostel worden gebracht (dan kan het ineens wel dus). Als wij hier aankomen zijn we weer blij. Evengoed een simpel hostel maar nu wel gewoon een kamer binnen,

wc en douche in de gang en normale bedden.
Hier komen we even bij en trekken wat droogs aan.

Een uurtje later worden wij weer opgehaald en naar een klein restaurantje gebracht. Hier zit de rest van onze groep al en krijgen wij ons avond eten. Kip, patat en rijst en…. WIJN!!! Dat maakt een hoop goed. Eten is gezellig en smaakt goed. Als de wijn op is gaan we allemaal weer naar ons eigen hostel en meteen slapen. Morgen worden we om 5 uur opgehaald en gaan we naar de zout vlaktes voor een zonsopgang.

Donderdag, 12 januari:

DAG 3:

Veel te vroeg!!!
Om 04::10 gaat de wekker al! Douchen, aankleden en tas mee naar beneden. Om 05:00 uur, zoals afgesproken staat onze jeep voor on hostel. De rest zit er al in en als wij zijn ingestapt gaan we meteen rijden richting de zout vlaktes.

Het is koud en het regent. We weten niet wat vandaag gaat brengen met dit weer. De zoutvlaktes zijn eigenlijk alleen heel erg gaaf als het mooi weer is. Met een dubbel gevoel zitten we allemaal in

de auto en als het licht begint te worden zien we ook dat we geen zonsopgang gaan mee maken. Hiervoor is het echt te bewolkt. Diep teleurgesteld zijn we nu en balen enorm.

Salar de Uyuni is met een oppervlakte van 10.582 km2[1] de op een na grootste zoutvlakte van de wereld (de grootste zijn de Makgadikgadizoutvlaktes) en zeker een plek waar je geweest MOET zijn tijdens een Bolivia bezoek.

Deze vlakte kan eruit zien als een spier witte woestijn of in het regen seizoen, door een klein laagje water wat reflecteert, als een grote spiegel. Het geeft een onwerkelijk beeld, een landschap waar de het einde verdwijnt. En door het weer wat wij nu hebben lijkt het er even op dat wij dit hele effect dus niet gaan zien!

De zon is op, waar wij niets van hebben gezien, en we worden naar een zout hotel gebracht. Dit hotel is dus letterlijk van zout gemaakt en ziet er vreemd uit. Hier krijgen wij ontbijt. Na het ontbijt lopen we wat rond en zien we dat het is gestopt met regenen. Buiten zien wij ook dat er al licht wat van het spiegel effect te zien is en we maken wat foto’s.

Steeds mooier begint het buiten te worden en uiteindelijk klaar het helemaal op en is het prachtig weer! Iedereen lacht weer en is blij. Met de jeep

rijden we naar een plek op de vlakte waar het echt adembenemend mooi is!!! Het is niet te omschrijven hoe geweldig fantastische de omgeving er nu uit ziet en geen ene foto kan het daadwerkelijk echt zo over brengen! Alsof je in een droom loopt. Alles is een spiegel er is geen diepte meer.
We blijven hier een paar uur en maken foto’s en grappige filmpjes. Doordat er geen diepte meer is kun je leuke effecten maken met foto en filmpjes. Pas tegen de middag moeten we echt weer weg tot iedereens teleurstelling. Deze plek is magische en je wilt er het liefst voor altijd blijven. Maar aan alles komt een einde en we moeten door.

De rest van de middag stoppen we nog bij een markt en een trein kerkhof (een plek waar allemaal oude treinen liggen.Hier doen Cin en ik nog een dramatische film scene na met een gevonden paraplu). Grappig en leuk maar haalt het allemaal niet meer bij de ochtend. De lunch hebben we weer in Uyuni, heerlijke groentes, vlees en aardappels of rijst. Ook hier is het moment om Natalie en Stephan gedag te zeggen, die gaan nog 1 dag door en eindigen uiteindelijk weer terug in Chili. De jongens, Cin en ik moeten nog een

stukje (kleine 4 uur) met de lokale bus door naar Potosi. Waren top dagen en leuke menen met wie we waren.

De jongens en wij hebben dezelfde bus en de komende vier uur gaan nog best snel. Als we in Potosi aankomen is het een chaos en willen we zo snel mogelijk naar on hotel (bewust na deze tour een hotel geboekt om even bij te komen). Met een taxi komen we uiteindelijk bij onze bestemming en zijn extreem blij als we kunnen douchen, spullen kunnen neer gooien en schone kleding aan kunnen trekken. Gewoon weer mens voelen!!
We laten eten bezorgen (zitten te ver van het centrum vandaan en zijn te moe om nog weg te gaan) en gaan daarna heerlijk in ons bed liggen en een beetje tv kijken. Morgen is het pyjama dag en kunnen we heerlijk bij komen.