Hoofdstuk 13 - Day of prayer en health check-ups

28.04.2017

Het is alweer een week geleden dat Catherine vertrokken is naar Engeland. Het was in het begin wel een beetje wennen, het was echt superstil, maar ondertussen ben ik het al wat meer gewend. Het is nog steeds wel alleen, maar ik ben al een paar keer uitgenodigd bij Brett en Kara (langetermijnvrijwilligers uit Amerika) dus dat maakt het allemaal wat minder erg :).

Vorig week vrijdag was een drukke dag. Ik moest eerst met een auntie en een kind naar het lokale Murchison-ziekenhuis hier. Dit is het meisje wat is getransferd van King George in Durban naar Murchison hier, nadat haar TB-behandeling was afgelopen. Ze hadden daar wel papieren getekend om te zorgen dat haar HIV-medicatie overgeplaatst werd, maar de medicatie voor epilepsie stond daar niet op. Dat moest ik dus vrijdag gaan fiksen, zorgen dat er een dokter een recept voor epilepsiemedicijnen wilde tekenen. Eerst gingen we naar de HIV-clinic, maar die dokter was er niet, dus gingen we naar de kinderafdeling, waar gelukkig wel een dokter was. Daar moesten we nog wel een uur wachten en al met al waren we twee uur bezig, maar het is me/ons gelukt! :D Toen ik weer terug bij Rehoboth was, kon ik snel lunchen en daarna onze jongen uit het ziekenhuis ophalen. Die was ontslagen ’s ochtends en kon ik dus met zijn auntie gaan ophalen. De operatie is goed gegaan en hij slikt op het moment van schrijven nog steeds antibiotica, over een aantal dagen is hij daar ook klaar mee. Ik heb hem sinds afgelopen vrijdag nog nooit zoveel zien lachen, echt zo fijn dat hij zich weer beter voelt! Omdat ik weekend duty had, moest ik ’s avonds de teenage girls naar ‘youth’ brengen (van de kerk). Ik was er nog niet eerder geweest, dus het leek me wel leuk om mee te gaan. Was inderdaad leuk :). Al met al heb ik op deze dag ongeveer 150 km gereden. Eenmaal thuis van youth stond me een wat minder prettige verrassing te wachten: een invasie van mieren in de badkamer. Wat ze daar te zoeken hadden weet ik ook niet, maar het waren er oprecht een stuk of 1000.

Op zaterdag was er een sportdag voor de kinderen van Silverstream (de school van Rehoboth). Omdat er in ZA meer public holidays zijn dan dat de leraren van Silverstream vrij krijgen, moeten ze af en toe extra werken. Zo was er dus zaterdag een sportdag. ’s Ochtends om 8 uur ging in de leraren ophalen van de taxi-stop in Murchison. Uiteraard ben ik ook nog even gaan kijken (zie foto’s helemaal aan het eind). Behalve sportdag was het zaterdag ook ‘national day of prayer’. Een bekendheid in ZA, Angus Buchan, had opgeroepen om bijeen te komen in Bloemfontein, waar iedereen van 12-14 uur ging bidden voor het land. Zoals jullie wellicht een beetje weten is ZA niet per se het veiligste en eerlijkste land. Er is veel geweld, veel corruptie en mensen zijn niet tevreden over de president. In Bloemfontein kwamen ongeveer een miljoen mensen (!) bijeen. In de rest van het land waren ook overal bijeenkomsten om te bidden. Ook in de

chapel in Rehoboth hadden we een bijeenkomst, van 12-13, waar we een aantal liedjes zongen en in groepen gingen bidden voor het land. Was bijzonder om mee te maken. ’s Middags ging ik naar het winkelcentrum, om een van de werkende meiden op te halen. De andere teenage girls wilden graag boodschappen doen. Dus in de tussentijd heb ik een uiterst lekker taartje gegeten. Op zaterdagochtend was ik verhuisd van mijn oude kamer naar Catherine’s oude kamer. Deze heeft betere wifi, een groter bed en een beter uitzicht :). Ook al is het maar voor vier weken, het is het wel waard om te verhuizen. ’s Avonds stond me wéér de miereninvasie te wachten in de badkamer. Overdag waren ze verdwenen, zoals mieren wel vaker doen, maar helaas waren ze terug gekomen. Gelukkig hadden Brett en Kara spray, zodat ik de volgende ochtend een hele troep dode mieren kon opvegen.

Zondagochtend ging ik met een huis naar de kerk. Toen we terugkwamen, ging ik met een paar jongens op een outing. Eerst bij Panarotti’s eten (mijn lievelingsrestaurant) en daarna boodschappen doen, zodat ze ook zien hoe het is om in de supermarkt rond te lopen, daar komen ze niet zo vaak. Dit was mijn eerste outing zonder Catherine, maar het was erg leuk :). Aankomende zondag ga ik met de andere helft van deze vriendengroep.

Maandag moest ik belachelijk vroeg opstaan (5.40) om uncle Joseph (onze chauffeur van Rehoboth) op te halen. Gelukkig kon ik daarna nog even

m’n bed induiken, om vanaf 8 uur weer een boel te rijden. Dit keer moest ik met drie kinderen naar de dokter. Een auntie ging met twee kinderen mee (de jongen van de operatie moest op controle komen en nog een andere jongen moest ook naar de ENT-doctor) en ik ging met het blinde meisje mee naar de oogdokter. Rond een uur of 10 waren we weer terug. Vandaag had ik ook mijn eerste health check-up van de serie health check-ups die komen gaat. Dit houdt in dat ik alle kinderen van Rehoboth onderwerp aan een simpel lichamelijk onderzoek en dat in sessies per huis. Op het moment van schrijven heb ik al ongeveer de helft van de kinderen gehad. Ik begin steeds efficiënter te worden, ongeveer één kind in zeven minuten.

Dinsdag is mijn meest standaard-dag: tot 10 uur babies en daarna philosophy class geven op Silverstream. Zo ook afgelopen dinsdag. Verder heb ik ook nog aan het Life Skills program gewerkt dat ze hier aan het opzetten zijn. Dat houdt in dat ze een hele waslijst hebben aan dingen die de kinderen hier kunnen of in ieder geval geleerd hebben als ze Rehoboth verlaten. Eerst zat ik semi voor spek en bonen bij de meetings daarvan, maar ondertussen heb ik ook taakjes gekregen :). Van de hele waslijst aan dingen hebben ze al een excel bestand, maar ze willen ook een mooi boekje hebben waar per categorie uitgelegd wordt welke onderdelen er zijn. Elk department heeft zijn eigen onderdelen aangeleverd en ik heb er een mooi boekje van gemaakt. Superleuk om te doen. Zo beland ik ook nog eens in de beleidssferen van een organisatie.

Woensdag hadden we een boel meetings en ’s middags had ik nog een paar health check-ups. Niet zoveel bijzonders. Donderdag was een lekkere rustige dag, omdat het een public holiday was. Freedom day. Prima gelegenheid om met Brett en Kara naar Leopard Rock te gaan om daar lekker te lunchen. En nog meer prima gelegenheid om een beetje lekker te luieren de hele dag. Dat mocht ook wel, want vrijdag ben ik de hele dag bezig geweest met health check-ups. Omdat het gister public holiday was, hebben de meeste scholen vrij vandaag. Ik moest dus wel werken, maar de kinderen hoefden niet naar school. Dat betekende dat ik vier huizen kon checken. Ik heb dus vandaag voor twintig kinderen de health check-up gedaan. Ik kan even geen stethoscoop meer zien voor de komende paar dagen, haha.

Dat was het weer voor deze week. Tot volgende week!

Get started right away!

What are you waiting for? Capture your adventures in a digital diary that you can share with friends and family. You can switch between any of your devices anytime. Get started in our online web application.