PUERTO RICO

1 januari 2017 ging om 8 uur mijn wekker. Ik lag er denk ik rond half 3 in... Met een zwaaare kater werd ik heel ongelukkig wakker. Ik moest mijn koffer nog pakken en werd over een half uur opgehaald. Perfect georganiseerd dus niet. Niks voor mij, zo onvoorbereid op vakantie gaan.

Eenmaal op het vliegveld stond er een suuuper lange rij voor Insel, maarja wat verwacht je dan ook. Toen we in de rij stonden werd al om geroepen dat we vertraging hadden. Jippie. In plaats van 11uur zouden we nu om 1 uur vliegen. Opzich geen probleem, konden we even rustig wakker worden en wat gaan eten. Toen we onze tickets kregen, kregen we te horen dat we nog tax moesten betalen.. 70 gulden.. WTF ging echt helemaal nergens over. Was echt een perfect begin van onze vakantie.

Eenmaal door de douane kregen we nog twee keer te horen dat we vertraging hadden, eerst tot 2 en uiteindelijk tot half 3. En om 3 uur zaten we dan inderdaad in het vliegtuig. Het was zoo klein, echt ongelofelijk. Ik was doodsbang. Op Puerto Rico ging alles soepel.

De bagage kwam snel en er was maar 1 mogelijkheid om van het vliegveld af te gaan: de taxi nemen. Helemaal prima. Eenmaal in ons hostel. JA HOSTEL konden wij wel janken. Het was vies en klein. Er stonden serieus 5 bedden in een kamer net iets groter dan die van auke... Voor degene die weten hoe klein die kamer wel niet is. Het waren dan ook stapel bedden. Om snel weg te gaan uit het hostel zijn we een rondje gaan lopen en op zoek gegaan naar wat lekkers te eten. We hebben serieus de lekkerste pasta ooit gehad. Zo lekker was het eten dat we er op dinsdag weer gegeten hebben. Pirilo heet het restaurant en dat heeft echt de lekkerste pizza ever. En ze waren groooot. Niet normaal. Na het eten zijn we gaan slapen want we waren doodop.

Maandag ochtend hebben we onze spullen gepakt en zijn we naar onze tweede verblijfplaats gegaan om onze spullen vast te droppen. Toen we daar aankwamen kregen we te horen dat we een upgrade kregen: Een appartement met 2 aparte kamers en 2 badkamers. HOE HEERLIJK want we zouden hier twee dagen verblijven. Vervolgens zijn we richting het eerste en grote fort gelopen. De straatjes van Puerto Rico zijn zo ontzettend mooi, echt allemaal kleine straatjes met gekleurde huizen en overal was wat te zien. Het fort was ook erg indrukwekkend.

We zijn er helemaal omheen en doorgelopen, alle etages af. Ja dat was minder aan oud San Juan, heuvels. Geen een straat was recht, overal moest je of naar beneden lopen of omhoog. Wat natuurlijk wel leuke trap foto's heeft opgeleverd! Na het fort zijn we nog naar het andere fort gelopen. Onderweg was het zo druk met zo veel politie dat ik aan een agent heb gevraagd wat er aan de hand was, wat bleek het nieuwe gouverment zou vandaag zijn plek in nemen dus heel San Juan stond hier op straat. Het tweede fort was nog mooier dan het eerste. Na dat fort zijn we de winkelstraatjes in gegaan en hebben we weer een ander plekje uitgezocht om te gaan eten. Ook deze avond zijn we op tijd gaan slapen, na 9 km wandelen waren we beide best wel uitgeput.

Dinsdag hadden we nog een hele dag in San Juan. Wij wilden graag nog naar een museum, gezien het er daar vol van zat, en naar het onderste deel van oud San Juan. We hebben eerst de straatjes doorgelopen. De een nog indrukwekkender dan de ander. Uiteindelijk aangekomen bij het museum om 12.15 wat denk je. Gaan alle musea hier dicht tussen 12 en 1 voor een lunchpauze. Stonden we daar met ons goede gedrag. Wij hebben toen besloten om ook maar even te gaan lunchen en te wachten tot het open ging. Bij de eerste tentoonstelling dacht ik serieus dat het het wachten waard was. Hele gave beelden en het zag er echt allemaal goed uit.

Helaas was de tweede tentoonstelling alleen wat lelijke slechte houten beeldjes. De foto's waar ze van na gemaakt waren hingen er naast en serieus het leek nergens op. De derde tentoonstelling waren wat houten vogels.. Deed je ons ook geen plezier mee.

Daarna ging het naar boten en kledendracht op de boten, wat opzich boeiend was want daar ging het vooral over de slavernij. Tot slot was de laatste tentoonstelling over kledendracht. Ook niet heel spannend. Teleurgesteld liepen wij het museum weer uit. We zijn toen heerlijk naar ons hotel terug gegaan waar ze boven op het dak een zwembadje hadden. Hier heerlijk genoten van een middagje niet zo veel doen. In de avond weer bij Pirilo gegeten. En daarna weer heerlijk in het hotel een film gekeken samen.

Woensdag zijn we op tijd opgestaan, we zijn naar het nieuwe gedeelte van San Juan gegaan. Op de een of andere manier hadden we ons hier beide heel veel van voorgesteld. We hadden heel simpel een nacht bij Holiday Inn geboekt. Lekker simpel maar wel midden in nieuw San Juan. Toen we onze spullen op de kamer hadden gezet zijn we (al vast in onze bikini) de stad in gegaan. En inderdaad er was niks. Er is hier strand en eten. En een paar winkeltjes maar die zijn niet echt de moeite waard, al hebben we wel beide wat nieuws gekocht. Al snel hebben we besloten op het strand te gaan liggen. Dit was wel heerlijk na een aantal dagen veel lopen. Na een uur waren we het hier ook zat omdat je continue moest verplaatsen omdat ze super handig allemaal hoge gebouwen geplaatst hebben voor het strand wat de zon dus tegen houdt. Iedere keer lagen we een minuut of 10 en dan mochten we weer verplaatsen omdat we in de schaduw lagen. Daarnaast hadden we honger. We lagen op het strand voor een vier sterren restaurant.

Wij wilden heel graag even binnen kijken dus dachten, we doen gewoon of we er horen te zijn en lopen naar binnen. We werden vriendelijk begroet met een glaasje water en mochten zo doorlopen. Midden in de buitenplaats van het hotel was een super mooi zwembad en restaurantje. We zijn hier gaan zitten om te lunchen. Kregen handdoeken aangeboden om bij het zwembad te gaan liggen. Ontzettend leuk voor ons, maar wel heel slecht als je dat hotel bent. We hebben de hele middag gratis water gehad en meerdere malen droge handdoeken gepakt. En stiekem eentje meegenomen toen we weg gingen want ze waren zoooo zacht! Het was echt hilarisch dat je daar zo maar binnenkomt, hebben we echt van genoten haha.

Eenmaal terug in ons eigen hotel hebben we de hotels voor de komende dagen geboekt, gedoucht en zijn we lekker wat gaan eten, lekker eten is wel enthousiast, want het was veel te duur voor wat we kregen. Het was zelfs zo erg dat we eigenlijk te weinig geld bij ons hadden.. Uiteindelijk konden wij gelukkig pinnen en hebben we zo betaald.

Donderdag had ik echt al super lang naar uitgekeken want we zouden gaan ZIPLINEN door het regenwoud el Yunque. We hebben een auto gehuurd in de ochtend voor twee dagen zodat we lekker weg konden gaan uit San Juan.

In het regenwoud is Fien teruggekrabbeld, zij durfde het ziplinen niet aan, na enige twijfel ben ik zelf toch wel gegaan we waren er eindelijk en dit was echt het eerste wat ik riep toen we besloten hadden om naar Puerto Rico te gaan. Na enige tijd wachten mochten we de eerste oefen zipline af gaan. Het was echt super leuk en spannend. Wel had ik er meer van verwacht... Je ziet dan in een voorfilmpje echt geweldige dingen, maar ze laten daar natuurlijk maar de helft zien. De tweede baan was met een super enge hoge trap omhoog. Ik heel stoer denkend: Ik ga dit doen. Ik ben niet bang en de hoogtevrees gaat niet de overhand nemen. Halverwege de trap werd het me toch wel heeeel erg eng en hoog. Het was zon trap met grote gaten. Deze trap heb ik toen maar overgeslagen. Na het ziplinen zijn we samen het regenwoud ingereden, hier een trail gelopen die ons werd aangeraden door de taxi chauffeur maar werd afgeraden door de mensen van het regenwoud. Uiteindelijk super blij dat we hem wel hebben gelopen

want het was ontzettend mooi! We kwamen uit bij een groot meer waar je ook in kon zwemmen, en het was super rustig omdat dit pad dus afgeraden wordt, wij hebben nog steeds geen idee waarom. Na dit pad zijn we verder omhoog gereden naar wat wel door de mensen werd aangeraden, dat was een waterval. Misschien lagen onze verwachtingen te hoog maar het stelde echt helemaal niks voor. We stonden daar (tussen 30 andere mensen) en we keken elkaar echt zo aan van serio.... Is dit het? We hebben toen snel een foto gemaakt en zijn terug gelopen naar de auto.
Op weg naar onze volgende bestemming: Fajardo. Hier hebben we een bed en breakfast geboekt. Het was zo schattig! Het was in een huis van een ouder stel, ze hadden maar 1 slaapkamer die ze verhuurden. Die man wilde zo graag met ons praten het was echt te leuk. Het uitzicht was ook echt waanzinnig. We keken uit op een hele grote haven aan de ene kant en aan de andere kant zag je allemaal bergen met huisjes erin. We moesten wel snel weg want

we zouden gaan kajakken in de avond en ervoor moesten we nog eten. Het eten zoeken was drama. Het waren allemaal rare wegrestaurantjes. De ene nog viezer dan de ander. Uiteindelijk zijn we maar bij iets gestopt en hebben we werkelijk de vieste pasta ever op. Na het eten snel door gereden naar de Bio Bay. Hier zijn we met een grote groep gaan kajakken. Wij dachten: doen we even. Bleek het een half uur heen en een half uur terug te zijn.. Iets minder grappig. De heenweg begonnen we vol enthousiasme liedjes te zingen en grappen te maken. Halverwege waren we een stuk stillen omdat we toch behoorlijk moe waren. Het leuke van de bio bay was dat je daar lichtjes in het water had. Wij natuurlijk weer met veel te hoge verwachtingen daar heen gekayakt. Omdat het binnenkort volle maan zou zijn moesten we onder een sort doek om het in het water te kunnen zien (de maan gaf te veel licht). Onder dat doek mochten we serieus maar een paar minuten kijken en toen moesten we het doek weer doorgeven.. Echt heel erg jammer. De lichtjes waren wel heel mooi, maar het was hetzelfde als wat ik had gezien tijdens de nachtduik die ik met mama gedaan heb. Hierna werd een foto van ons gemaakt en mochten we weer terug kayakken. De terugweg was veel fijner omdat er stroming

stond, we hoefden bijna niks te doen en gingen toch heel hard! We waren helemaal kapot dus zijn lekker terug naar onze slaapplek gegaan en zijn gaan slapen. De volgende dag hadden we al weer een vol programma!

Vrijdag ochtend hadden we vroeg de wekker staan. We moesten ergens wat ontbijt zoeken en rond half 11 weer in het regenwoud zijn om een paardenrit te maken door het woud. Dit was iets wat Fien ontzettend graag wilde doen.. Eenmaal op het paard wilde Fien er ook net zo hard weer vanaf. Wij zaten als eerste dus moesten nog even wachten tot de rest ook op het zadel zat.

Dit duurde nogal lang en die paarden bewegen natuurlijk continue, onder andere omdat ze last hebben van de vliegen maar ook omdat het natuurlijk levende wezens zijn. In tranen is ze toen van het paard gehaald. Star, zo heette mijn paard, deed het wel heel

goed. Zij stond heel erg stil en ik zat best om mijn gemak op het paard. Ik was zo bang dat Fien niet meer op het paard zou gaan zitten want dan was het ook klaar voor mij. Gelukkig heb ik haar nog weten over te halen en heft een instructeur haar paard de helft van de rit vast gehouden. Halverwege wilde ze het toch wel zelf proberen. Het was heel leuk om een keer te doen maar niet heel boeiend, je bent zo druk met dat paard dat je vergeet om je heen te kijken. Daarnaast dachten wij echt door het regenwoud te gaan, maar we gingen alleen langs de onderkant, dus ook door plaatsjes enzo. Uiteindelijk kwamen we op een heel mooi plekje terrecht waar ze foto's van iedereen hebben gemaakt.
Na dit moment was ik er wel klaar mee. Het duurde me te lang en ik zat gewoon niet lekker. Ik had een paard dat ontzettend veel honger had dus iedere keer de struiken in liep, en echt niet dat zij zou luisteren naar mij hoor. Dat kon ik wel vergeten. Toen we terug waren zijn we naar onze volgende bestemming gereden: Caguas. Al snel kwamen we er achter dat drie koningen hier toch wel heel veel groter wordt gevierd dan dat wij het gewend zijn. ALLES letterlijk alles was dicht. Zelfs een burgerking en dat sort fastfood.. Het is schijnbaar de grootste feestdag van Puerto Rico. We hebben toen maar uit ellende gegeten in het restaurant van het hotel. Het

alternatief was bij de Wendy's of de mac. Van beide opties werden wij niet gelukkig. Het eten bleek heel goed te zijn dus dat was fijn! Omdat we in het hotel hadden gegeten waren we natuurlijk heel vroeg klaar. We besloten toen een rond door het hotel te lopen. We kwamen erachter dat ze een laundry room voor gasten hadden.. Na enige twijfel hebben we toen alles gewassen! ZO fijn, met een schone was terug naar curacao dachten wij! Na enig drama om die wasmachine aan te zetten was het gelukt en was alles gewassen. Helemaal gelukkig werden we daarvan.

Zaterdag ochtend stond weer vroeg de wekker. We moesten om half 1 de auto inleveren en we wilden nog even naar de shopping mall die om 9uur open ging. We hebben lekker ontbeten bij de starbucks en toen naar de shopping mall gegaan. We zijn allebei goed geslaagd! Na het inleveren van de auto zijn we naar ons laatste hotel gebracht.. Dit was helemaal niks.. We konden het al zien aan de buitenkant haha. Inderdaad het was drama. We hebben snel onze bikini aan getrokken en zijn naar het strand gegaan. Hier zag Fien dat je kon gaan kiten dus dat is zij gaan doen. Het strand was zwaar kut. Ik was een zandpop tegen de tijd dat Fien terug kwam. Het waaide zo hard dat het zand iedere keer omhoog kwam. Hierdoor werd je iedere seconde bedolven onder het zand. Ook het eten zoeken was lastig in dit gedeelte van San Juan, het was vooral fastfood waar we nou juist echt geen zin in hadden.. Uiteindelijk hebben we een klein tentje gevonden waar ze super lekkere pizza's hadden. Er zaten echt alleen maar locals hier, dus dat was wel erg leuk!

Nu is het zondag, ik zit op het vliegveld om naar Curacao terug te gaan en guess what: We hebben vertraging. Wel 4 uur... Super leuk echt top dit. En het leukste van alles is: dit vliegveld heeft geen wifi. Uit ellende zijn we naar een vip lounge gegaan. We betalen dan wat, maar hebben wel eten drinken en wifi. Vooral de drank is erg leuk. We gaan gewoon dronken het vliegtuig in! Hopelijk hebben we niet nog meer vertraging want dat trek ik echt niet.. Heb het nu al helemaal gehad!

Uiteindelijk hebben we van half 12 tot 6 moeten wachten op San Juan, toen konden we eindelijk in een vliegtuig, gingen we naar Aruba.. We zouden meteen doorgaan werd er gezegd.. Maar nee, we moesten eruit. Daar kregen we te horen dat onze vlucht pas om 11 uur zou gaan.. Echt dramatisch.. Gelukkig waren er nog twee plekjes te vinden op een vlucht eerder. Heel veel moeite en gezeik later zaten wij in het vliegtuig maar de koffer van Fien niet. Om 2 uur midden in de nacht kwam die pas aan vanuit Aruba.. Op de vlucht van 11 zat die niet maar op een vlucht later. Wat een klote reisdag was dit. Niet normaal