Hampi

Hampi, 09.02.2017

Het volgende tripje wat we hebben gemaakt was naar Hampi. Het staat bekend om zijn prachtige ruïnes tussen de natuur en rijstvelden in. De co-assistenten die vanuit Maastricht in Manipal een co-schap liepen, waarvan ik Jasper goed ken, waren in het begin al een keer met z'n allen naar Hampi geweest en Jasper raadde ons aan om scootertjes te huren en in een hostel tussen de rijstvelden te slapen. Het klonk fantastisch dus we hadden er ook erg veel zin in. Vooral omdat de colleges op donderdag en vrijdag ineens uitvielen, waardoor we donderdag avond de nachtbus konden nemen om 3 dagen naar Hampi te gaan, met als voorwaarde dat we donderdag overdag wel de hele dag in de UB (bibliotheek) keihard hadden zitten

studeren. Zo gezegd, zo de bussen geboekt en zo gedaan. ’s Avonds om half 10 stonden we in Udupi te wachten bij de bus stop. Dit keer toen we instapten hebben we erg duidelijk gezegd dat we naar Hospet moesten, gelukkig was het ook de eindhalte, lekker makkelijk. Ik heb nog even gauw geprobeerd wat aan mijn verslag te typen in de bus, maar ik ben ook al vrij gauw in slaap gevallen. Om 7 uur ’s ochtends hebben we een prachtige zonsopgang gezien toen we Hospet naderden en de dag had daarmee eigenlijk niet beter kunnen beginnen. We zaten rustig te wachten op ons bedje tot het mannetje riep dat we in Hospet waren, maar we stonden al even stil en het leek wel alsof we niet meer gingen, totdat er opeens iemand ons gordijntje opzij trok en verbaasd keek dat wij er nog zaten. Even verbaasd keken wij terug toen bleek dat de hele bus al leeg was. Blijkbaar waren we op onze bestemming! Volgende keer misschien toch nog iets beter opletten. Toen we uitstapten gingen we maar even zitten om te kijken waar we waren en eventueel te wachten op de normale bus van Hospet naar Hampi. Gelijk zagen twee rickshaw bestuurders hun kans schoon en kwamen telkens naar ons toe om ons te paaien voor een rickshaw ritje. Toen we niet goed konden uitvogelen waar het busstation was, hebben we maar toegegeven en ons met de rickshaw naar Hampi laten brengen.

Ongeveer tussen 8 en 9 uur kwamen we aan en werden we bij de rivier afgezet. Hampi is namelijk een tempel stadje met twee delen aan beide kanten van de rivier. Precies op tijd kwamen we voor de ‘elephant shower’ en we zagen een olifant zo de tempel uit komen lopen, de trap af om de rivier in te stappen. Het ging niet erg snel, maar des te langer konden we er naar kijken. Erg leuk was het om te zien dat de olifant eerst water over iemand anders heen sproeide, waarna hij later zelf mocht gaan liggen en gewassen werd. Dat was al de tweede keer dat we een olifant zagen en dit keer gelukkig in zijn geheel! Hoe leuk die olifant ook was, het werd toch wel tijd dat we ook even een slaapplek gingen vinden, zodat we echt aan de dag konden beginnen. We wisten van Jasper dat er een mooi hostel aan de andere kant van de rivier was, die tussen de rijstvelden lag. Dus het werd op naar ‘Manju’s place’. We gingen met het bootje naar de overkant van de rivier en liepen naar boven door het kleine deel van het stadje liepen. We huurden gelijk een scooter voor de dag en gingen met onze rugzakken en al met de scooter naar Manju. Daar werd het even onderhandelen omdat de hutjes best duur waren. We konden ook voor maar 200 rupee op het dak op een matje in een klamboe slapen, wat er ontzettend leuk uitzag, maar ik had mijn laptop mee en dat leek me toch echt geen goed idee. Dus we zijn maar even gaan zitten voor ontbijt, want de hutjes kwamen pas om 10 uur vrij. Na onze spullen in het hutje gedropt te hebben konden we eindelijk gaan sightseeën, en we vertrokken op de scooter om de omgeving aan dat deel van de rivier te ontdekken! We reden door alweer prachtige landschappen en veel kleine weggetjes. Omringd door palmbomen en rijstvelden, maar tegelijkertijd enorme droogte en veel rotsen. Ontzettend tegenstrijdig, maar ontzettend mooi! We reden naar de watervallen, maar dat bleken niet echt watervallen te zijn, maar meer een soort van stroomversnellingen in een deel van

het riviertje. Jammer genoeg had het de afgelopen twee jaar tijdens monsoon veel minder geregend dan verwacht en stond het water erg laag, waardoor er niet veel te zien was. Wel konden we even pootjebaden. We reden verder en bezochten een aantal tempels. Ondertussen beginnen ze allemaal een beetje op elkaar te lijken, maar toch beklommen we de 575 treden naar monkey temple. Wat een uitzicht toen we boven kwamen! Ook mochten we even in de tempel, waar we langs een soort altaartje liepen, naar de god moesten knikken, wat water moesten drinken uit onze handpalm, kleine suikerklontjes moesten eten en vervolgens een echte tikka (remember, zo’n stip op je voorhoofd die je krijgt als je naar de tempel bent geweest) gezet kregen. Een beetje verbaasd liepen we naar buiten, maar nu snapten we wel hoe die altijd gezet worden. We reden verder en bezochten nog een stadje en reden vervolgens maar terug naar Manju’s place. In het grasveldje in het midden zagen we allerlei mensen samen yoga doen, acro yoga (yoga wat je samen doet)! Renske houdt erg van yoga en wilde graag even meedoen. Ook ik mocht het proberen en balanceerde vervolgens 5 minuten later ondersteboven hangend op iemand zijn voeten die mij in de lucht hielden. Toen we weer veilig met twee benen op de grond stonden, wilden de yoga mensen ineens graag weg om te gaan

rotsklimmen. Blijkbaar is Hampi de beste plek in de hele wereld om te boulderen! Dat is met je blote handen en speciale schoentjes aan zo goed mogelijk op een rotsblok proberen te klimmen. Wij wilden het wel zien en waren geïntrigeerd door hun verhalen en liepen mee de rotsen op. Daar bleken ontzettend veel mensen inderdaad van die grote matten bij te hebben en aan het klimmen te zijn. Na een poosje gekeken te hebben zijn wij maar iets leukers gaan doen en bij sunset rock naar de zonsondergang gaan kijken. Nou, dat heet echt niet voor niks sunset rock, wat een prachtig uitzicht!! De volgende dag was het tijd voor de andere kant van de rivier, waar we gelijk de rickshaw bestuurder van gisteren weer tegenkwamen. We wilden graag met de scooter langs alle tempels, maar helaas mogen er maar een beperkt aantal aan die kant rijden en waren ze allemaal al verhuurd. Toen werd het toch maar met de rickshaw langs alle tempels. Wat waren dat er veel haha! Bij elke stop kregen we wat uitleg van onze bestuurder en maakten we wat foto’s, waarna we eigenlijk wel weer graag in het windje van het rijden in de rickshaw verder wilden rijden naar de volgende plek. Het is echt een ontzettend mooi gebied, met vooral heeeel veel tempels en ruïnes, maar we waren ook wel weer blij toen we weer terug gingen. In Hampi hebben we nog even rond kunnen lopen langs wat winkeltjes, waar we ook geleerd hebben hoe wierook gemaakt wordt. Uiteraard stapten we toen met wat wierook naar buiten, en zijn telefoonnummer voor als we nog een keertje een praatje wilden komen maken. Waarschijnlijk niet :). We genoten op een dakterras weer van het uitzicht en van wat eten, waarna we de rivier weer overstaken. ’s Avonds zijn we naar een movienight gegaan en

daarna hebben we terug bij Manju nog even wat thee gedronken en heb ik nog even aan mijn verslag gewerkt. De volgende dag was alweer de laatste. We begonnen erg relaxed. Renske ging naar yoga met Reece, een Australiër die ook bij Manju’s place sliep. En ik had een lang ontbijt en werkte nog wat aan mijn verslag. In de middag hebben we weer een scooter gehuurd en zijn we met Reece en Lucy naar een meer gereden. Wauw wat was het daar prachtig! Alleen hadden we het echt nooit gevonden en we genoten van het verlaten plekje waar we helemaal alleen konden zwemmen en van de rotsen konden springen. Toen we terug reden zijn we gestopt voor wat lunch en erna nog bij een prachtig verlaten plekje aan de rivier met wat hippies in hangmatten gezeten, waarna het tijd werd om onze spullen te pakken en weer naar Hospet te gaan voor de bus. Bepakt en bezakt stapten we dit keer wel in de normale bus naar Hospet en vervolgens weer in de slaapbus terug naar Udupi. Op naar de lessen die weer op maandagochtend begonnen.

Get started right away!

What are you waiting for? Capture your adventures in a digital diary that you can share with friends and family. You can switch between any of your devices anytime. Get started in our online web application.