Eerste week in Zuid-Afrika

Port Elizabeth, 13.08.2017

Ondertussen zit ik al ruim een week in Port Elizabeth en, nu ik dit opschrijf, kan ik mij dat eigenlijk niet voorstellen. Het wennen aan het buitenland heeft namelijk meer tijd nodig dan dat ik heb als ik op vakantie ga. Altijd als ik in het buitenland ben zoek ik veel toeristische plekken op, maar nu kom ik op plekken die de ANWB-gids in ieder geval niet adviseert. Ik ben voor mijn gevoel wel echt weg uit Nederland, maar ik kan nog niet opschrijven hoe een dag in Zuid-Afrika er voor mij uitziet. Tot nu toe is elke dag anders.
Afgelopen maandag begon ik met de introductie van mijn stageperiode. Deze zou om 10.00 uur beginnen, maar dit werd op z’n Afrikaans om 11.00 uur. Relaties zijn in Zuid-Afrika heel belangrijk en dat houdt in dat je altijd moet vragen hoe het met iemand gaat, voordat je meteen ter zake komt. Het kan dan zomaar zijn dat je het levensverhaal van iemand achter de kassa hoort. Je komt dan inderdaad een uur later op je werk en dat maakt hier allemaal niet uit. Afgelopen maandag kreeg ik een townshiptour, omdat ik straks

ook in een township werk. Dit vond ik best schokkend, omdat het net was alsof ik in een film reed, maar dan in het echt. In totaal bezocht ik 5 townships en mochten we ook nog 2 huisbezoeken doen. Aan het einde van de dag was ik gewend aan de omgeving, maar diezelfde dag waren we weer in een compleet andere wereld. Toen zat ik met Matthijs en Charissa luxe te lunchen aan het strand. Dat voelde voor mij wel raar.
Op dit moment ben ik nog niet begonnen op mijn eigen stageplaats, maar loop ik een paar dagen mee op de stage van Matthijs. Ik ben liever van het ‘hup meteen beginnen’, maar het wennen aan de cultuur zal niet voor niets zijn. Volgende week ben ik ook op deze stageplaats. Het is een plek waar ouders komen die alcohol- en drugsverslaafd zijn. Samen met Charissa stond ik, in de ochtenden, bij de crèche waar de kinderen van deze verslaafde ouders heen gaan. Deze ervaring is heel anders dan dat ik bij mijn stages in Nederland ben gewend. De begeleidster was blij dat wij er waren,

omdat wij dan mooi het programma konden gaan bepalen. Daar stonden we dan, zeer verbaasd. Uiteindelijk gaven we les aan kinderen van ongeveer 5/6 jaar oud. Dank aan mijn oude stagebegeleidsters Martine, Wilma en Liesbeth, omdat ik veel activiteiten die ik leerde tijdens mijn stage in Purmerend, hier kon uitvoeren. De kennis van de begeleiders is hier opvallend anders. Zo zag ik een kind dat naar mijn vermoeden autistisch is. Hier benoemen ze dat iemand met het syndroom van down. Ik vond het eigenlijk een leuke uitdaging dat we zelf ideeën moesten bedenken. Later in de week kwam de leider van de crèche en hij had duidelijk meer kennis dan de begeleider. Dus uiteindelijk zag ik ook hoe het lesgeven hier normaal gesproken gaat. In de middagen hielpen we juist weer de oudere kinderen met hun huiswerk. Doordat de ouders van deze kinderen een gemeenschappelijke verslaving hebben, zijn de kinderen hier heel divers. Zwart, blank, dun, dik, rijk en arm. Daarom is dit een mooie plaats om deze cultuur te leren kennen. Na nog een week op crèche en het geven van huiswerk begeleiding, begin ik volgende week op mijn eigen stageplaats.

Zuid-Afrika is ook het land met de meeste nationale feestdagen. Doordat ik hier 5 maanden zit kan ik er een aantal meemaken. Afgelopen woensdag was meteen al de eerste: “Nationale vrouwendag”. Zouden ze in Nederland eigenlijk ook moeten hebben haha. Charissa en ik hadden goed de tijd om Port Elizabeth te bekijken. We gingen naar de kust en een groot winkelcentrum. Als je van het strand houdt is dit zeker een mooie stad. Al zijn er een aantal plaatsen waar je als blanke beter niet kan komen. De apartheid is hier zeker zichtbaar. Tot nu toe voelde ik mij nog niet onveilig, maar dat komt omdat ik het ook niet opzoek. Vrijheid is alleen wel wat ik het meeste mis aan Nederland. Ik ben op dit moment afhankelijk van Matthijs z’n auto. Al rijden we wel naar verschillende plekken toe. Afgelopen zondagavond gingen we ook naar een kerk. Op elke hoek van de straat staat zo’n beetje een kerk. 9 van de 10 mensen zijn hier christelijk. In de kerk waar ik was, kwamen wel 2500 mensen en ik denk wel 2000 jongeren. Er was een band en het leek eerder alsof ik bij een concert was dan bij een kerkdienst. Dat er zoveel jongeren zijn vind ik vooral bijzonder!

Deze week komen er 2 nieuwe meiden en ik zal later ook zelf een auto gaan huren. Dit weekend heb ik alvast voor het eerst even links gereden!! Ik vond het best spannend, maar uiteindelijk ging de tweede keer al een stuk beter dan de eerste keer. Dat gaat ook vanzelf weer wennen. Vandaag is het een heerlijke zonnige zondag en vanavond gaan we uiteten bij de kust. Ik voel mij hier steeds meer thuis!

Get started right away!

What are you waiting for? Capture your adventures in a digital diary that you can share with friends and family. You can switch between any of your devices anytime. Get started in our online web application.