Grenzeloos vertyft

Vandaag gingen we met de bus van Mendoza naar Santiago. Onze gastheer Hans bracht ons naar het busstation. We mochten met de grote Jeep mee. Hans ging heel veel vertellen in het Belgisch en ook een beetje hard rijden. Toen we op het station kwamen hadden we de bus snel gevonden. Het was best wel een luxe, met een televisie erin. Wij mochten helemaal voorin van de buschauffeur. Toen we gingen rijden gingen we ook nog langs bergen met sneeuw erop. Na een tijdje zagen we een vlaggetje van Chili, dat was de grens. Er stond ook een gebouwtje waar we gingen stoppen. Er waren nog veel meer bussen dus dat was heel gezellig. Omdat wij als laatste aankwamen, moesten we even wachten totdat de andere bussen geweest waren. Het duurde ongeveer een half uurtje per bus. Toen wij na bijna 4 uur aan de beurt waren mochten we van de chauffeur allemaal netjes in een rij gaan staan. Er waren nog veel meer mensen van andere bussen dus die mochten eerst nog even naar het loket. Er waren 2 mensen aan het werk. Ze moesten heel hard werken want ze keken niet zo blij. Er waren ook nog veel meer mensen van de douane maar die waren vooral aan het kijken hoe het allemaal ging. Of misschien hadden ze even pauze, dat kan natuurlijk ook. Toen wij bij het loket waren kregen we een mooie stempel van de boze meneer en ook een briefje die we heel goed moeten bewaren. Als je die kwijt raakt worden ze namelijk nog bozer. Daarna gingen ze onze tassen op een lopende band doen. Daar waren ook heel veel mensen van de douane aan het kijken hoe dat allemaal ging. Maar toen onze tassen aan de beurt waren gingen ze allemaal tegelijk pauze houden. Dat moet ook gebeuren natuurlijk. We snapten dat wel dus gingen we nog iets langer wachten. Sommige mensen gingen ook zuchten en zo. Daarna moest iedereen ook zijn rugtas nog zelf op de band leggen. Dat ging best langzaam. Een meneer van onze bus had iets verdachts in zijn tas dus toen gingen we nog even wachten tot hij alles eruit had gehaald. Omdat het een beetje koffiepoeder was, mocht hij toch door. Waarschijnlijk had de meneer bij het televisiescherm het niet zo goed gezien. Toen we allemaal weer in de bus zaten begon het te regenen. Het was een leuke dag. #NOT #BOOS #NOOITMEERREIZEN