Moaie beelden

Een uur later dan gepland zet de nieuwe Dreamliner van Boeing voet aan de grond op Mataveri airport. Vliegen naar Paaseiland, dan ga je toch met zo'n heel klein vliegtuigje? Integendeel. Paaseiland - of beter: Rapa Nui - mag dan een van de meest afgelegen plekken op aarde zijn, zodra we aan boord gaan van het enorme gevaarte lijkt het of we een science-fictionfilm binnenstappen. De raampjes hebben hier geen luiken die je naar beneden kunt trekken. In plaats daarvan verandert het glas van kleur in verschillende sfeervolle tinten blauw en paars om de cabine te verduisteren. Nice!! Landen op Rapa Nui (letterlijk: "Grote Rots") blijkt ook een kunst. Vanuit de lucht is het eiland niet meer dan een postzegeltje in de eindeloze oceaan. Eerst vliegen we er voorbij om vervolgens te draaien en - onder luid gejuich en applaus - te landen. Als we arriveren verwelkomt onze gastvrouw ons met een bloemenkrans. Ook krijgen we van haar een rondleiding door het enige dorp op het eiland: Hanga Roa. Wat een gastvrijheid! Als we onze bagage in de blokhut hebben afgezet is het inmiddels 3 uur 's middags. Tijd voor een hapje! We doen een rondje door het dorp, dat voornamelijk bestaat uit 2 lange straten. Één langs de kust, waar veel restaurantjes zitten en een hoofdstraat met winkeltjes, koffietentjes en autoverhuurbedrijven. Nadat we de officiële Paaseiland-stempel in ons paspoort hebben laten zetten bij postkantoor (best trots op) strijken we neer bij "Tia Berta" voor een empanada gevuld met de lokaal gevangen witte tonijn. Om de frituursmaak weg te spoelen drinken we er een Mahina-biertje bij, "gebrouwen onder de mysterieuze volle maan van het eiland met gebruik van het eeuwenoude recept van de wijze man". En dan proef je. Lekker hoor! Tegen het vallen van de avond wandelen we naar Tahai, aan de rand van het dorp. Hier zijn 3 verschillende Ahu’s oftewel platformen te vinden. Op het meest noordelijk platform staat een Moai in volle glorie, compleet met ogen van wit koraal en op zijn hoofd een pukoa van rood vulkanisch gesteente. Op het middelste platform staat een eenzaam, deels gehavend beeld en op de zuidelijk Ahu staan maar liefst 5 Moai op een rij. Rondom de beelden zien we een groot glooiend grasveld, waar mensen met een drankje in de hand op hun kleedjes chillen. Er hangt een ontspannen sfeertje. Omdat dit de beste plek van het eiland is om de zonsondergang te zien, strijken wij op ons Hema-kleedje neer en maken het onszelf comfortabel. Met elke minuut dat de zon verder daalt wordt ons uitzicht mooier. Langzaam kleurt de lucht steeds feller oranje terwijl de zon precies achter de Moai de Pacifische Oceaan in zakt. Dit is het paradijs. We zijn hier pas een paar uurtjes, maar nu al zijn we smoorverliefd op Rapa Nui!