De laatste weken van mijn tijd in Mexico

Ik heb vakantie! 5 december was mijn laatste schooldag. 18 t/m 21 november was mijn laatste reis met Conexion. We zijn naar Huasteca Potosina geweest in de staat San Luis Potosi. Het is een prachtig gebied met veel natuur, bergen, watervallen. We zijn wezen raften, roeien, een route door het water door van watervallen te springen. Het weekend draaide dus vooral om watersport, even iets anders dan de andere trips, en het was super gaaf en een erg mooi gebied.
En 5 december het einde van mijn semester. Ik heb het erg naar mijn zin gehad op ITESO, weinig uitdaging op de universiteit, maar voor een semester in het buitenland is dat niet zo erg. Met de reizen in het weekend heeft het soms wel een beetje als vakantie gevoeld. Ik heb dit semester met weinig te doen erg hoge cijfers gehaald, en hetzelfde geldt voor mijn huisgenoten en eigenlijk alle buitenlandse studenten. De manier van beoordelen is hier niet erg kritisch en het gaat er meer om dat je een opdracht inlevert dan de kwaliteit. Op academisch gebied niet zoveel geleerd, maar ik heb het idee dat ik

veel over mezelf heb geleerd door de totale ervaring van een half jaar ver weg zijn.
Voor lange tijd lijkt het einde van de 5 maanden zo ver weg, maar nu ben ik over ruim 2 weken alweer thuis. De laatste weken is de tijd voorbij gevlogen.

Van 9 t/m 18 december ben ik met Sylwia met een georganiseerde busreis mee geweest naar de zuidelijke staten Oaxaca, Chiapas en de stad Puebla. Vrijdag 9 december moeten we om 17 uur verzamelen. Uiteindelijk gaan we een half uur later weg, maar dat zijn we inmiddels wel gewend in Mexico. Uiteindelijk wordt het een enorme busrit van 18 uur, door een ongeluk waardoor we 4 uur compleet stil hebben gestaan. 10 december komen we om 12.00 uur aan bij Hierve de Agua. Dit is een gebied met watervallen, maar de watervallen stromen niet, maar zijn versteend. En er is een soort zwembad ontstaan met natuurlijk water. Daarna gaan we naar Mitla, een archeologische zone. Het loopt allemaal erg uit, dus we komen pas laat bij het hotel in Oaxaca (stad) aan. Na vele uren kunnen we eindelijk douchen, we gaan nog even wat eten in het centrum, maar keren snel weer terug naar het hotel na een slopende nacht en dag. De volgende dag moeten we om 8.30 uitchecken. Dan gaan we naar Monte Alban, nog een archeologische zone (die afgebeeld staat op het 20 peso biljet). De archeologische zones in Mexico zijn overblijfselen van verschillende bevolkingsgroepen, maar de gids zegt dat ze tot één cultuur behoren. We hebben wat vrije tijd, en gaan naar een restaurant voor warme chocolademelk. Oaxaca staat bekend om zijn chocolade, het heeft een andere smaak dan in Europa, maar erg lekker. Oaxaca staat ook bekend om Mezcal, een supersterke alcoholische drank vergelijkbaar met Tequila. De serveerster heeft ons een paar soorten laten proeven. Daarna gaan we door naar een dorpje waar de Arbol del Tule staat. Dit is een boom met de grootste omtrek ter wereld. Terug in Oaxaca-stad

krijgen we een tour in zo’n toeristenbus. We hebben tot 23 uur vrije tijd, en dan vertrekt de bus naar Puerto Escondido (strand). De volgende dag komen we om 9.00 uur aan in Puerto Escondido. Het is zoals de andere stranden in Mexico snikheet. Wat een verschil met de temperatuur in de steden. We kunnen gelukkig meteen het hotel in. We frissen ons op, gaan ontbijten en op naar het strand. Om een uur of half 2 gaan we alweer terug naar het hotel, want de zon is een beetje te veel voor onze blanke huiden. We frissen ons weer op, gaan wat eten en relaxen. Om 18 uur zijn we weer op het strand om te kijken naar de zonsondergang. Om 9 uur gaan we al slapen, want het is een fantastische, maar erg vermoeiende reis. Dinsdag 13 december is de check out pas om 12 uur. Na een lange nacht gemaakt te hebben, pakken we onze spullen, gaan ontbijten, en hebben tijd om nog wat te relaxen. Daarna gaan we op weg naar Mazunte, een strand niet zo ver weg van Puerto Escondido. Daar hebben we weer lekker vrije tijd tot 21 uur. Dat waren de dagen in Oaxaca, nu op weg naar Chiapas. Woensdag komen we vroeg in de ochtend, rond 8 uur al, aan in Chiapa de Corzo. Na het ontbijt stappen we in de boot voor een tocht door Cañon de Sumidero. Dit is een gebied ontstaan door de beweging van de aardplaten. Wat een prachtig gebied! Daarna gaan we naar een dorpje, genaamd San Juan Chamula. Het is een beetje een eigenaardig plaatsje, de mensen met hun eigen kleding (lange truien van een soort alpacawol, lange rokken) en eigen maniertjes. Je mag geen foto’s maken bij de kerk, er zijn verhalen dat camera’s uit handen worden geslagen. We voelen ons erg ongemakkelijk om hier rond te lopen. Na wat souvenirwinkels bekeken te hebben, gaan we gauw weer weg. Om 18 uur komen we in San Cristóbal de las Casas aan. We gaan alleen nog even wat eten, en om 21 uur gaan we alweer naar bed. Hierdoor missen we het bericht dat we om 6 uur vertrekken i.p.v. 7. Onze wekker staat om 6 uur, en 1 minuut later wordt er op de deur geklopt of we klaar zijn. We kleden ons aan en staan binnen 15 minuten buiten. We gaan op weg naar Lagos de Montebello, dichtbij Guatemala. Het is zo’n vier uur rijden vanaf San Cristóbal. We lopen met een gids naar een aantal van de meren, en daarna met een ‘boot’ van boomstammen over een van de meren. Aan de rand van de Lagos de Montebello ligt de grens naar Guatemala. We steken de grens over en lopen 10 minuten in Guatemala. Op de terugweg naar San Cristóbal komen we langs een controlepost, waarbij we allemaal uit de bus moeten, onze spullen en de bus worden gecheckt. Een bijzondere ervaring. We komen pas om 20 uur weer in San Cristóbal aan. Daardoor verandert de check out tijd voor de volgende dag van 7 uur naar 10 uur om nog wat van San Cristóbal te kunnen bekijken. Vrijdag staan we om 7 uur op om nog wat foto’s te maken in San Cristóbal en te ontbijten. De weg richting de Cascadas de Agua Azul blijkt afgesloten en er zijn niet veel alternatieve routes. We blijven een hele tijd wachten bij de bus in San Cristóbal om te horen of er een veilige alternatieve route is. Veel duidelijkheid krijgen we niet en om 12 uur vertrekken we dan eindelijk. De rit gaat niet erg voorspoedig en om 20 uur stoppen we in Ocosingo (een plaats in de middle of nowhere) op zoek naar een hotel, want het is nog 4 uur rijden naar Palenque en het is niet veilig om in het donker verder te rijden. De volgende dag is de check out om 6 uur. Als we met onze bagage beneden komen, blijkt dat de weg nog steeds geblokkeerd is. We kunnen onmogelijk naar Las Cascadas de Agua Azul en Palenque. Om 7.30 uur vertrekken we. Het plan is om terug te gaan naar San Cristóbal, daar even uit te rusten en uit de bus te zijn, en ’s avonds op weg te gaan naar Puebla. Na ongeveer 4 uurtjes in San Cristóbal gaan we om 19 uur richting Puebla. Zondag 18 december, de laatste dag, komen we om 7 uur aan in Cholula, een archeologische zone bij Puebla. We lopen eerst nog wat rond, want het opent om 8 uur. Dan begint de tour met een rondleiding door het museum. Ik voel me beroerd, dus ga even zitten en helaas verder niet mee met de rondleiding. Zo’n reis gaat je niet

in de koude kleren zitten. Na even gezeten te hebben, ga ik met Sylwia wat ontbijten in het centrum van Cholula. Om 11 uur gaan we naar het centrum van Puebla, ongeveer een half uur bij Cholula vandaan. We hebben daar tot 15 uur vrije tijd en dan gaan we op weg naar Guadalajara. We komen tegen 1 uur ’s nachts in Guadalajara aan.
Ondanks wat tegenvallers was het een hele mooie reis. We hebben ongelofelijk veel gezien van Mexico, andere regio’s gezien, andere bevolking, typische producten uit de regio geprobeerd en gekocht. Ik heb weer gezien dat Mexico een rijke historie heeft, rijk is aan prachtige natuur, steden, en leuke mensen. Ik ben me er ook van bewust hoe een ander leven ik heb in Nederland dan de mensen hier, vooral de armere mensen. Bijvoorbeeld dichtbij de grens van Guatemala heb ik versteld gestaan hoe mensen leven, afgelegen, zonder voorzieningen, mensen die hun kleren in de rivier wassen, hele jonge kinderen die al dingen verkopen of bedelen.

Gisteravond een gezellig kerstdiner gehad met mijn huisgenootjes. Iedereen had wat gemaakt, uiteindelijk hadden we een overdaad aan eten. Een hele andere kerst zonder familie, en zonder kou, maar ook heel bijzonder. Verder doen ze in Mexico niet zoveel eerste en tweede kerstdag, het draait meer om kerstavond met familie. Vandaag lekker kerstfilms kijken.

Ik heb nog een aantal dagen in Guadalajara, en dan ga ik donderdag op weg naar Merida (Yucatan). Daarna ga ik 31 december door naar Playa del Carmen (Quintana Roo), en vervolgens 5 januari naar Cancun. Vanuit Cancun pak ik 9 januari het vliegtuig naar huis, 10 januari zal ik ’s ochtends rond 6 uur aankomen op Schiphol.
Tot snel!