20 - Roadtrip

De week na Mysore was het al bijna tijd om afscheid te nemen van Juliette en Lucinda maar waren we gelukkig niet helemaal alleen. Floor, Nisha en Fynn waren aangekomen in Manipal, om een semester vakken te volgen aan het MIC – Manipal Institute for Communications.

Ze komen uit respectievelijk Utrecht, Rotterdam en Groningen. Ik had al besloten dat ik het aankomende weekend niet weer zo’n enorme tocht wilde maken want ik merkte in Mysore al dat het voor m’n gevoel niet kon toppen aan de trouwerij en ik toe was aan wat ‘rust’. Daarom besloot ik niet mee te gaan naar Kerala met Vianne en Lobke, maar in Manipal te blijven. Een rustig weekend werd het niet. Vrijdagavond zaten we in een leuk kroegje ‘Hakuna Matata’, maar ik was te moe om nog fatsoenlijk te kunnen zitten dus ik ben vroeg weggegaan. Zaterdag ben ik eens een dag naar het ziekenhuis gegaan om mee te lopen met een afdeling die ik uit Nederland al kende: Anesthesie. ’s Avonds hadden Lucinda en Juliette dan echt ‘het laatste avondmaal’ in Manipal, want ’s ochtends vroeg ging de taxi naar het

vliegveld. We zwaaiden ze om 7.30 uit en gingen daarna met Anu, Pavan, Floor, Fynn en Nisha op roadtrip. Met de auto van Pavan en de auto van Anu vertrokken we. Omdat Anu eerder een motorongeluk had gehad wil hij niet graag rijden en liet hij mij dat doen.

We besloten naar het nationaal park van Karnataka te rijden wat in het achterland van Udupi ligt, ongeveer 2 uur rijden van Manipal. Gelukkig regende het niet hard en konden we daarom vaak uitstappen om foto’s te maken en dat was een heerlijk gevoel van vrijheid. Na een uur kwam zelfs de zon tevoorschijn! We konden watervallen fotograferen, aapjes en prachtige valleien. Uiteraard bezochten we ook een tempel waar we een Aarti-ritueel zagen en nam ik iedereen mee naar de Sringeri waterval. De weg ernaartoe wist ik alleen niet meer goed, en zo kwamen we uit op een landweg met enorme ‘potholes’ erin. We zaten bijna vast maar gelukkig werd de

weg snel beter en bereikten we dan uiteindelijk de watervallen. Omdat het toen al 17.15 was moesten we haasten, want om 19.00 werd het donker en dan wilden we uit het Nationaal Park zijn, wat nog zo’n 1,5 uur rijden was (er was daar namelijk geen mobiel netwerk of verlichting, dus als je dan pech kreeg had je grote problemen).
Dat lukte ons en met 1/8e tank benzine bereikten we de rand van het park. Daar tankten we snel en besloten we meteen door te rijden tot in Manipal om daar lekker te eten.

Het weekend liet me zien hoe mooi de omgeving kan zijn en dat achter iedere bocht of hoek weer wat nieuws te ontdekken valt, als je je ogen maar goed de kost geeft.