11 - Udta Punjab

Mahantesh, één van de post-graduates (PG’s – gelijk aan een arts-assistent in opleiding) is erg begaan met ons leerproces. Misschien komt dat omdat hij zelf net 40 dagen als arts-assistent werkt. Zo vraagt hij elke dag hoe onze dag is, en denkt hij mee hoe we veel kunnen leren. Toen ik ingedeeld was bij een arts die ‘on leave’ (vrij) was, besloot ik mee te kijken bij de ‘minor procedures’ waar hij ook aan het werk was. Vlak voor de middagpauze nodigde hij me uit om mee te gaan naar de film om 18:30. Het leek me erg leuk, vooral toen hij vertelde dat het een Hindi film was met Engelse ondertitels. De vorige keer (bij Housefull 3) was het toch een lange zit, als je niet weet wat er gezegd wordt. Met Vianne keek ik in de lunchpauze waar de film over ging: ‘Crime-drama’, speelduur 149 minuten. Ondanks de lange speeltijd waren we overtuigd, en zo haalde Mahantesh de kaartjes en spraken we om 18:30 af voor de bioscoop. De muziek stond weer oerend hard (misschien omdat het een INOX-cinema is..?), en de film begon met een anti-rook spotje van de overheid (deze zijn sinds 15 jaar verplicht – en zijn sindsdien nooit vernieuwd). Al vrij snel daarna werd duidelijk waarom. De film ging over drugsproblematiek in Punjab, in het Noord-westen van India vlak onder

Kashmir. Er werd veel gerookt, gespoten en gesnoven in de film, maar al snel ontwikkelden zich drie verhaallijnen. In de pauze hadden Vianne ik geen idee hoe deze bij elkaar zouden komen, toch kende de film een prachtige apotheose waarin alle verhaallijnen bij elkaar kwamen.
Er zat veel symboliek in de film en – hoewel gedramatiseerd – liet het goed zien hoe corruptie is verweven met de Indiase samenleving en politiek. De film liet messcherp het maatschappelijk probleem van vrouwenverkrachting zien en zette daar echte liefde haaks tegenover. Het was daarmee een echte ‘Punjab’ film: deze zijn vaak serieuzer, maar aan Hindi-liedjes ontbrak het niet.
We waren aan het einde van de film overdonderd door de personages en hun verhaallijnen en praatten op weg naar de wekelijkse karaoke in de Country Inn, na. De Indiërs daar waren erg enthousiast en stiekem trots dat we deze film zo mooi vonden. Mahantesh, bedankt voor deze leuke avond!