5 - Queue right

We zijn nu 36 uur in India en hebben al veel gedaan. Eenmaal geland zagen we dat een tropisch bui'tje de omgeving weer had schoongespoeld, maar nu was het alweer droog.
We werden opgehaald door een gele bus van Manipal University. Dat was al een avontuur op zich. Onze koffers werden in het busje gegooid, wij kropen erachter op een bank en de rit van ongeveer een uur begon.

Verkeersbeeld
Onderweg deden we erg veel indrukken op. Ten eerste de natuur: je hoort veel dierengeluiden, overal zijn palmbomen en (ik denk)

bananenplanten om maar eens wat te noemen. Dat was al bijzonder op zichzelf, maar nog veel indrukwekkender was het verkeer - wat wel te verwachten was.
Na mijn eerste observaties zijn dit mijn voorlopige conclusies.
1. Elk voertuig kiest z'n eigen snelheid, en dat komt neer op: de maximaal mogelijk snelheid op dat baanvlak óf de maximumsnelheid van het voertuig.
2. Snellere voertuigen halen langzamere in: vlak voor je de achterkant van de auto passeert toeter je om je bijzondere verrichting aan te kondigen. Het maakt niet uit of je dat links of rechts van het voertuig doet. Overdag houd je bij voorkeur zo veel mogelijk links, en probeer je op een vierbaansweg niet rechts te rijden. Ik vermoed dat dat 's nachts wel eens mis gaat.
3. Bij zebrapaden steken mogelijk voetgangers over, maar dat kan ook op een andere willekeurige plek. Je remt niet, tenzij noodzakelijk (verkeersdrempels). Vermoed je dat een voetganger een gevaarlijke manoeuvre gaat maken? Toeter dan vaak.
4. 's nachts altijd groot licht voeren, zodat anderen je goed kunnen zien.
5. De toeter is zeer belangrijk voor een chauffeur of coureur in India. In het busje waarin wij werden opgehaald, was boven elke knop met Tipp-ex geschreven wat de functie was. De meest prominent aanwezige tekst in het busje was dan ook 'HoRn'. Q.E.D.*
Concluderend moeten wij als voetgangers dus altijd goed opletten. Ik kijk veiligheidshalve bij elke rijrichting beide kanten op om ook spookrijders te detecteren.

Het tweede fascinerende aan dit land is haar administratie. Ik ben er wel door gecharmeerd. Dat begon al bij vertrek uit Abu Dhabi, waar de cabin crew een uitgeprinte lijst ontving met alle ingecheckte passagiers, waarop kinderen die op schoot zaten met de hand waren toegevoegd. Die zelfde lijst werd door de 'Immigrations' gebruikt als controlelijst.
Vandaag hebben wij ons verblijf in het Hostel en onze aankomst op Manipal University administratief afgehandeld. Daar zijn we ongeveer 6 uur mee bezig geweest.
Na het afgeven van pasfoto's, gegevens van onze ouders en onze personalia bij het 'International office' kregen we bij het financial office een geel doordrukbriefje, welke we bij een loket 20 meter verderop moesten inwisselen voor een 'Deposit Slip' van de ICICI bank.
Bij het bankkantoor hebben we ons geld vervolgens verzilverd tegen een Customer receipt, welke we vervolgens bij het 'International office' moesten inleveren. Morgen moeten we de rest van het 'Deposit slip' ophalen bij onze Hostel Ward, en dan is de cirkel rond. We hebben maar twee keer in de verkeerde rij gestaan, en zijn maar twee keer achteraan in de rij gezet omdat we onze formulieren nog niet goed hadden ingevuld. 'Queue right' de volgende keer dus...

We kregen ook de mogelijkheid om een Indisch telefoonnummer te kopen, wat we hebben gedaan. Vanavond zijn we als het goed is bereikbaar, mijn nummer is: ?+91 8861-854205?, als het me lukt deze te activeren. Een pincode voor Customer care kregen we namelijk niet, maar de accountant zou de naam van onze vader doorgeven aan de telefoonoperator.

Naast alle rijen hebben we ook nog een naamkaartje besteld en een Kasturma Medical College jas gekocht, met daarop de inspirerende slogan "Live to serve".
Volgende keer meer over Indiase marketing en slogans.

*Q.E.D. = quod erat demonstratum (Wat te bewijzen was)