Wild wild west australia

Wild, wild wildlife in Western Australia!

Van de tropical heat in Cairns vliegen we in 5 uur naar het perfecte klimaat van Perth... 25 graden en een briesje, heerlijk dus. We komen in een leuk boutique hotelletje in het centrum. Perth, grote stad, maar lekker overzichtelijk en 'easy' sfeertje.
We passen ons direct aan naar het 'grote stad' leven en gaan voor brekkie in een te leuk tentje (ontbijt, dat hier zo ongeveer de drukste tijd in de horeca is). Wat fijn weer dit city life gebeuren: leven op straat, well dressed ladies en verzorgde heren.
Een oud collega van S, Janette, neemt ons 's avonds mee naar een leuke beachclub voor diner en chitchat. Erg gezellig na ruim 10 jaar. We voelen ons direct thuis in de grote stad en doen wat in Amsterdam ook vaak gebeurt... Zwart rijden

met de tram (alleen hier niet echt gepland, maar uit pure onmacht omdat we de ticketmachine niet begrijpen).

Aangezien we toch een beetje bushladies geworden zijn en we de rest van West ook willen zien, is er weer een (happy) camper geboekt. We pikken hem op en na wat heisa met borg en garanties, waar je echt grijze haren van krijgt dat het niet makkelijker kan, tuffen we richting het wijngebied (ja, we hebben weer een wijngebied gevonden!) Margret River. De 1e avond op het platteland zijn we getuige van het event van het jaar in 't dorp: the Christmas parade! Het hele dorp is uitgelopen en staat gespannen op 500m weg te wachten op deze giant parade. Wegen zijn afgesloten, politie en event security zijn in grote getale aanwezig. Het festijn gaat van start en zelfs wij zijn plaatsvervangend zenuwachtig voor de locals. Na exact 12 minuten en 16 praalwagens a la een bolderkar met slingers, de tractor met santa himself achter het stuur en de plaatselijke padvinders marcherend in colonne, is het feest voorbij. Wat een avond... Wel sluiten ze af met een vuurwerk waar de Chinese

economie een kleine impuls van moet hebben gekregen, spectaculair.

Via een spectaculaire kustlijn met kite en wave surfers all over the place, komen we aan in Yallingup (betekend 'place of love' en dat snappen we), een kneuterig dorpje met 1 cafe, 1 mini winkel, 1 camping en super coole villa's aan de mooiste baai die je je voor kunt stellen. De place to be voor de surfdudes! Heerlijk om die gasten bezig te zien op hun board op de golven. Onze camping staat vol met professionele kampeerders, die daadwerkelijk alles bij zich hebben van hele huisraad inclusief grote koelkast tot hun kat (die aan een lijntje dagelijks wordt uitgelaten in de badjas). Wij doen leuk mee met ons minihuisje op wielen.

Na weer een top ozzie bbq genieten we van een super sun set (met nog wat surfers in de zee, dood eng met die haaien hier..). Een minpuntje op deze camping: er zijn slangen gespot en dat is nou ongeveer net het enige waar B doodsbang voor is. Met grote voorzichtigheid en hierdoor extreem melig, gaan we iedere keer het terrein over met als resultaat dat we niet op de kleine babyslang trappen voor de deur van de wc's.... Naast het terrarium, zitten we ook midden in een volière met honderden parkieten en kaketoes, zo mooi en luidruchtig.

We zijn in een wijngebied, dus laten we maar eens op onderzoek uitgaan en wat voorproeven... Na een paar mooie wijnhuizen en bijbehorende wijnen, gaan we voor een pre Christmas lunch (aangezien we kerst toch niet echt vieren) bij Wills Domain, een van de beste restaurants hier. Heeeeerlijk geluncht en superb views!

Helaas hebben we geen tijd om verder af te zakken en gaat de reis richting het noorden verder. Keuzes maken, zware taak. Via diverse te mooie stranden (waar we op een strand verliefd worden op een stoere beach boy die zijn bootje in het water laat, zijn 2 teckels op de boot zet en heerlijk gaat vissen: een TE relaxed plaatje!) Het landschap naar het noorden wordt steeds droger en roder, ook duiken er steeds meer kangoeroes en emu's op. Er is hier soms echt kilometers niets: 400 km rechte weg met slechts 1 benzinepomp, verder zero maar prachtig mooi.

1e stop zijn de zandduinen: zo onwerkelijk, alleen maar bergen zand woestijn om je heen. 2e stop zijn de Pinnacles, een gebied vol met stenen/rotsen in aparte vormen uitgeslepen door erosie van zand, wind en water. Uniek hoe dit ontstaan is. Aangezien het zonlicht het mooiste is einde van de middag, rijden we in de schemer terug naar de camping. In uiterste voorzichtigheid aangezien de kangoeroes er rond deze tijd een sport van maken voor je auto te springen en we geen zin hebben op skippy op de grill van de auto (wel van de bbq...). We komen er verschillende tegen, maar ze blijven netjes uit de buurt gelukkig.

In Cervantes, een dorpje wat bijna geheel leeft van de keeftenvangst genieten we van een heerlijke lunch bij een instituut hier: de lobster shack. Deze kreeftfabriek heeft van deze luxe lekkernij een snackbar idee gemaakt. Natuurlijk kiezen we size 'big' van het kreeftenmenu, smullen maar! Op de camping komen we op een lumineus idee... Een tv programma 'campinggast zoekt partner'! We komen op al die campings zoveel single mensen tegen, die allemaal verlegen zitten om een praatje en op een of andere manier bij ons terecht komen..... We hebben de afgelopen weken al zoveel levensverhalen gehoord (er zitten prachtige verhalen en geweldige mensen bij hoor, maar zodra ze bij hun '4 maanden durende job in 1967' aankomen, is het geduld wel een beetje op). Er wordt een sign afgesproken om deze mensen af te kappen, vooral S kan net iets te sociaal zijn waardoor we van sommige medecamping genoten de details van hun 3 laatste huwelijken beter kennen, dan hun exen zelf...
Die avond proberen we weer eens contact te krijgen met het thuisfront. Qua wifi lopen ze hier echt hopeloos achter en hebben we soms lastig connectie. Bij de receptie is het ontvangst het beste, dus als het wifi niet tot onze site reikt, verplaatsen we ons huisje gewoon even richting de receptie. B achterin op het bed als een soort paus in de pausmobiel met ipad en kopje thee in de hand en S achter het stuur uiterst voorzichtig over de drempels, maar op de grond van het lachen. Je had er bij moeten zijn waarschijnlijk....

In Kalbarri hebben we een top stek: zwembad, mega springkussen (eigenlijk voor de kleine gasten, maar ook o zo leuk voor B&S) en jawel, super wifi. Dit dorpje ligt ook weer aan een te mooie baai en heeft een prachtige kustlijn met indrukwekkende rotswanden en kliffen. In het national park maken we een paar super wandelingen naar oa natures window, een gat in een rots. Kijk ons eens leuk poseren hier....
Die avond lijkt het wel of iemand het hek van de kangoeroe farm open heeft laten staan: aan alle kanten jumpen ze om onze camper heen. Tegenover de camping op een sportveld staan er zomaar 30 te knabbelen van het verse gras. Wat zijn het toch schatjes, je blijft er naar kijken net zoals naar een nest puppies.

We gaan weer op weg naar de volgende nature attraction: Monkey Mia, maar eerst een route van 600 km door echt the middle of nowhere. Na 400 km (bijna rechte weg) komen we de 1e stop (en teken van leven) tegen, the Billabong roadhouse. Time for lunch, tanken en een pitstop. Aangezien het 36 graden is zonder zuchtje wind, besluiten

we ons campertje onder een afdak te parkeren.... Foutje..... Krak.... Afdakje was iets te laag of ons campertje was net iets te hoog... Jij mag het zeggen. Shit, daar gaat onze borg, want er zit een scheur in het dak! Ff balen, maar daarna heerlijk geluncht op deze unieke plek waar de tijd al 100 jaar stil staat. Eind van de middag komen we aan op het einde van de wereld, via de mooiste route die je je maar kan bedenken: prachtige witte zandstranden en helder blauwe zee aan beide kanten van de weg. Monkey Mia is echt paradise, een soort resort style gebiedje (met luxe chalets, backpackers en camping) met te relaxte vibe aan een prachtig strand en national park. We parkeren ons huisje en krijgen direct bezoek van 3 enorme

emu's die alle nieuwkomers ff checken op etenswaren. B raakt hierdoor enigszins in paniek, oud trauma vanuit de Beekse bergen... best impressive die beesten.

De volgende ochtend staan we om 7.30 op het strand voor het kennismaken en hopelijk voeren van de wilde dolfijnen, die iedere ochtend rond deze tijd naar dit stekkie komen voor een paar visjes. En jawel... Vandaag zijn ze er ook weer. ONGELOFELIJK! Wat geweldig om te zien hoe deze prachtige beesten contact met je maken en zo dichtbij komen. We zijn met 170 mensen (wat niets is, hoogseizoen 600 stuks) en luisteren allemaal netjes naar de instructies van de crew. We moeten op een rijtje aan de kustlijn staan, geen herrie maken en alleen het water in komen als je wordt uitgenodigd naar voren te komen. Extra instructies volgen, want er is een baby dolfijntje van 1 week oud bij (ole ole, te schattig!) en deze mag niet wennen aan mensen en moet op afstand gehouden worden. De dolfijnen komen bijna iedere dag en krijgen per keer 3 visjes, een soort snack zodat ze nooit afhankelijk kunnen

worden van de mens en zelf blijven jagen. Tijd om te voeren.... 'Lady in the white top, do you want to come over'.... That's B!! Wow, hoe gaaf om zo'n lieve dolfijn een vis te mogen voeren! Verliefd en onder de indruk.

Na het hele verhaal gaan we de pier op en zien nog veel meer gave beesten: roggen komen voorbij 'gevlogen', enorme schildpadden komen een luchtje scheppen en de dolfijnen blijven ook rondom de pier hangen om wat op vis te jagen. Niet te beschrijven zo mooi om dit alles van zo dichtbij en zo natuurlijk te kunnen aanschouwen. Feitje voor Monkey Mia: zie je een pelikaan, dan komt er zo een dolfijn boven. Deze enorme vogels cirkelen rondom de dolfijnen in de hoop dat ze een visje mee kunnen pikken tijdens de vangst. De hele ochtend zie je wat dolfijnen langs de kustlijn (2 meter van de kant!) cruisen met daarachter een aantal pelikanen. Echt een leuk gezicht! En zo bijzonder om in de zee te staan en er gewoon een aantal flippers voorbij te zien komen (bijna tegen je aan he!). We zitten helemaal in de dolfijnen roes.

De volgende dag staan we om 7.30 weer te trappelen en hebben we een record aantal dolfijnen in de baai (21, waarvan er 4 gevoerd worden en minimaal aantal mensen, 69). Baby flipper is er ook weer, wat een schatje: hij leert zwemmen en geluidjes maken, maar is er nog niet zo goed in. Nu heeft S het voorrecht om een visje te voeren! Stralend komt ze het water uit, zo bijzonder dit. Zo uniek om te doen! We gaan mee op een bootcruise om het wildlife op zee te zien. Hier komen we een tigershark van 3 meter tegen en dudongs: zeekoeien. Grappige beesten. De schipper Quinn is een leuke local die net een zomer als propper op de Amsterdamse wallen heeft gewerkt voor de pubcrawls. Echt leuk om zo'n beach boy over ons stadje te horen praten. Na een topdag op het water dineren we die avond geweldig aan het strand: heaven qua food, location and company! Geheel voldaan en helemaal in de ban van deze magische ervaring vertrekken we weer naar de volgende bestemming. Wat een magische plek op de wereld is dit!

Bij Geraldton gaat ons paardenhart ff sneller kloppen als we bij een strandwandeling 2 prachtexemplaren met hun begeleiders in de zee zien zwemmen. Vanaf hier trekken we de outback een beetje in en belanden we in het mini dorpje Gingin, net of we in een oude western film zitten. Hier hebben we weer leuke buren: een ouder echtpaar dat in een caravan het hele land doortrekt en rock n roll lessen geeft. Geweldige verhalen in een soort pipo de clown setting, uniek weer. Gelukkig slaan ze die avond over en hoeven we niet mee te dansen en hun garderobe te aanschouwen. Maar de verhalen zijn legendarisch.

Na 2 weken toeren richting het noorden, komen we

weer in de bewoonde wereld, maar nog wel in ons huis op wielen: Fremantle here we are. Leuk plaatsje met super horeca en we lunchen dan ook weer leuk, hip en lekker: little creatures, een te gekke brouwerij met resto/bar. Echt gek om dan weer even te moeten 'wennen' aan mensen/drukte om je heen. Aangezien we weer in de bewoonde wereld zijn, komen we ook weer te lekkere dingen en winkels tegen, dus..... Eten we de best choc cake ever en doen we een kleine shopsessie (vooral wat souvenirs). 'S avonds lopen we de calorieën er weer af met een super wandeling door het duingebied. De schrik van ons leven krijgen we.... Weer een slang voor ons neus op het pad! (Wel een mini versie, maar het kronkelt nog erger dan een joekel)

De volgende dag is het alweer tijd om ons huis terug te brengen en in te ruilen voor een heerlijk hotel down town Perth. Wat kan je het dan weer waarderen dat je.... Een eigen badkamer, fluffy handdoeken (die iedere dag ververst worden), een heerlijk bed met krakend wit linnen, verschillende kussens en je gewoon in je blote kont s nachts naar de wc kunt. Op en top luxe in de ogen van een bushlady! We gaan voor wat kerstinkopen en kijken die avond in de open air cinema naar de ultieme kerstfilm 'the holiday', het is kerstavond en we liggen heerlijk in ons t shirt naar een film te kijken in t park met hapjes en een wijntje, love it.
1e kerstdag gaan we uitgebreid ontbijten in 't hotel en proeven we het hele menu ongeveer. Dat is weer ff wat anders dan ons yoghurtje met fruit&muesli op de camping!
Aangezien we geen 'familie verplichtingen' hebben, gaan we die dag naar een eilandje voor Perth, Rottnest island: een tropisch paradijs. Fietsjes en picnick mee op de boot en 't eiland over. We gaan een super mooi strandje op waar slechts 5 andere mensen zijn en zetten onze tas in de schaduw tegen de rotsen. 'Get away there! Snakes!' Hebben wij

weer, zit dat strand vol met slangen... Er zit zelfs een dodelijke variant bij! B erg onrustig natuurlijk en we zien er daadwerkelijk 1 voorbij kronkelen (1,5m is best groot hoor). Fotootje en snel weer weg hier. Het volgende strand zoeken we uit op zandduinen, zodat er geen rotsen zijn voor slangen, gelukkig niet meer gezien. Wat we wel tegen gekomen zijn, zijn Quokkas. Een soort schattige mini kangoeroes. Deze beestjes staan bekend als de most happy animal in the world. Ze komen naar je toe en hebben altijd dorst. Wij hebben ook onze plicht gedaan en wat water met ze gedeeld. Te lief!

2e kerstdag staat in Australië in het teken van uitverkoop en shoppen. Dit hebben we overgeslagen en zijn gezellig met Janette&Rob (die oud collega van S) in Kingspark gaan picknicken. Denk je dat je alle wilde dieren qua haaien, emu's, slangen, etc hebt overleeft, worden we bij de picknick toch aangevlogen door local kookaburra's... Die beesten zijn echt zooo brutaal en trekken letterlijk de ham tussen je sandwich uit. Na een heerlijke lunch gaan we op wijnproef toer (ja, weer in een ander gebied: Swan valley).

Wat een totally different way om je kerst te vieren. Heel erg leuk, maar het blijft vreemd om dit met 34 graden in je korte broek te doen. Kerst zit erop en ook our time in Western Australia. We hebben weer genoten en nog lang niet alles gezien (deze staat is zo groot als West Europa), dus we will be back! For now: Melourne, get ready for these Dutchies....