Ubud

We werden bij het hostel opgehaald om naar Ubud gebracht te worden. We kwamen aan in het ouderwetse culturele groene Ubud midden op het eiland Bali. Dit was weer een totaal andere plek dan alle plekken waar we tot nu toe zijn geweest. Er was dit keer geen zon, zee, strand. We werden bij 'In da lodge' ons nieuwe hostel afgezet. Toen wij aankwamen was er een pool party aan de gang en was er een gezellige sfeer. Wij waren alleen zelf echt kapot en Alisa was nog steeds niet lekker. Ik ging met mijn boekje bij het zwembad zitten. Het zwembad met lounge gedeelte had uitzicht op rijstvelden, een mooi gezicht. Alisa en ik zijn wandelend het stadje/hoofdstraat gaan bekennen en een leuke plekje te vinden om te eten. Het duurde een tijdje voordat we een leuk plekje hadden gevonden. Ubud was een stuk minder levendiger dan wij hadden verwacht. Uiteindelijk hebben we een leuk restaurantje gevonden waar live muziek werd gemaakt. We gingen in de tuin zitten en hebben hier gezellig gegeten. We zijn na het eten al snel weer naar het hostel gegaan om lekker te relaxen en bij te kunnen slapen. Bijna iedereen in de slaapzaal (van wel 40 man) lag al te slapen of filmpjes te kijken. Ubud was echt even cultuur snuiven en relaxen.
We hebben de volgende dag na een ontbijtje in ons hostel een scooter gehuurd en hebben een hele dag cultuur gesnoven. We zijn eerst naar een waterval gegaan. Dit was heel mooi en een flinke wandeling (vergeleken met wat we de afgelopen week hebben uitgevoerd). Vervolgens gingen we naar de 'Elephant temple'. Dit was een boeddhistische tempel waar een olifantengrot was en mooie groene rotsachtige tuinen. Na het bezoek aan deze tempel zijn we door gereden naar de bekende rijstvelden van Ubud. Tijdens het rijden had degene die achterop zat ook heel mooi uitzicht over ook rijstvelden en we reden ook door leuke straatjes met veel kunst en meubel zaakjes. De stad en omgeving straalde kunst, oudheid en veel cultuur uit.
Eenmaal door de regen aangekomen bij de rijstvelden hadden we een mooi plekje bemachtigd onder een afdakje met een geweldig uitzicht op het rijstveld met meerdere verdiepingen. Na de lunch begon het droog te worden en besloten we ook nog even door de rijstvelden te wandelen. Het was heel erg slipperig maar we gaven niet op. We hebben nog even wat mooie foto's kunnen maken en zijn toen weer richting huis gegaan. De terugweg ging niet helemaal soepel. Op een gegeven moment reden we op de hoofdweg. Aan het einde van de hoofdweg in een zijstraat naar links zat ons hostel. Dus wij gingen de hoofdweg af tot op een gegeven moment iedereen in onze weg reed en niet uit de weg ging voor ons. Wij dachten echt: waarom rijdt iedereen aan onze kant!.... Tot op een gegeven moment er verkeersregelaars ons terecht floten: this is one way road! Wij met blosjes op onze wangen: Oh oh, sorry. But we have to go to In da Lodge Hostel, do you know how to come there? De verkeersregelaar zei: Yes, you have to turn around but do you have your drivers licence with you? Alisa: yes I have it with me, but it is under in my bag. But thank you! En Alisa draaide zich soepel om en we reden

met het verkeer mee... toen we wegreden zag ik pas dat het politie agenten waren en geen verkeersregelaars.. toen we terug waren in het hostel besefte we eigenlijk pas hoeveel geluk we hebben gehad, haha. De politie agenten staan hier namelijk bekend om het geven van belachelijke bekeuringen aan toeristen...

We hebben in het hostel geluncht. Er was een Chinese jongen in het zwembad aan het oefenen om te zwemmen. Het was duidelijk te zien dat hij dit voor één van de eerste keren aan het oefenen was. Het ging heel hard regenen dus we een siësta doen. Toen ik wakker werd rond 17:00u regende het nog steeds en zag ik dat de Chinese jongen nog steeds aan het oefenen was zonder enige progressie. Ik kon het niet meer aanzien en ben hem gaan proberen te helpen met het leren van de techniek. Hij vertelde dat hij wou leren zwemmen om uiteindelijk in de zee te kunnen zwemmen en misschien te

kunnen surfen.
Even serieus, ik heb het echt geprobeerd, maar om een jongen van 23 die nog nooit heeft gezwommen de schoolslag te leren is echt veel moeilijker dan je denkt. Ik baalde dat het me niet lukte hem te leren zwemmen maar ik heb het geprobeerd en hij zei dat hij het nu wel iets meer begreep. Het was mooi om te zien dat hij niet opgaf, ondanks dat hij steeds half verzoop bleef hij door oefenen!

We hebben voor morgen een reis geboekt naar de Gili-eilanden! Ook hebben we de accommodatie voor op Gili-Trawangan en voor de laatste week in Canggu bij Lay day hostel geboekt.
Alisa en ik hebben gegeten in het centrum en zouden daarna een drankje doen met Nederlandse jongens die we in het hostel in Canggu hadden ontmoet. We liepen even langs de bar die we via internet hadden opgezocht maar deze was helemaal leeg. We stuurde de jongens een bericht dat we even een biertje gingen doen in ons hostel en als ze zin hadden ze ook nog even konden komen. Terug in het hostel gingen Alisa en ik even liggen. NO, ik schrok om 01:30u wakker. De volgende ochtend vertelde Alisa dat zij hun tegen was gekomen toen ze om 11:30u even naar de WC ging. Zij heeft nog even met ze gekletst en koos ervoor mij te laten slapen. Jammer dat ik ze niet meer heb gesproken maar ik heb nu wel weer lekker bijgeslapen.

Na het ontbijtje in het hostel werden we met een busje opgehaald die ons naar de haven bracht waar vandaan de boot vertrok naar Gili-Trawangan!