Karimunjawa dag 3

We hebben vandaag wat uitgeslapen en nog net op tijd van een ontbijtje kunnen genieten, samen met Sandra. Alle andere meiden die in het begin in the Coconut house verbleven waren gister ochtend met de 7u boot vertrokken, dus we waren met een klein groepje over. We hadden voor vandaag nog geen plan, we wouden eigenlijk een scooter huren en het eiland gaan verkennen of misschien kajakken langs de eilandjes Het enige wat we sowieso moesten doen is langs het vliegveld van Karimunjawa, want we hadden gehoord dat je goedkoper van hier naar Semarang kon vliegen dan dat het zou zijn met de boot en bus terug naar Semarang. Goedkoper, cooler, sneller en betere reistijden. Ideaal.
We hadden het er met Dilla over dat we een misschien een scooter wouden huren maar dat we allebei nog nooit op een scooter hadden gereden (maar wel een rijbewijs hebben..). In Indonesië is het eerder andersom, geen rijbewijs maar wel de driving skills. Aladin, Dilla en Londak hadden geen tours vandaag en er kwamen ook geen nieuwe gasten dus besloten we met z'n allen op pad te gaan. Deze jongens Sandra, ik, Alisa en Katie (een Duits meisje die ook verbleef in the Coconut house). Alisa en ik hebben eventjes geoefend in de straat, dit ging aardig goed... Sandra zei tegen ons als we het willen leren, dat Karimunjawa de beste/veiligste plek is om het te leren omdat er bijna geen verkeer op het eiland is. Alisa ging er gelijk voor namelijk met iemand achterop. Ik zat eerst nog even alleen op de scooter. Het ging echt super goed, zoo tof, ik kan het gewoon!
We ging eerst naar het vliegveld om tickets te kopen 40min verderop met de scooter. Het loket was gesloten.. siësta time. We besloten bij een strand te wachten even verderop en later terug te komen. Toen we terugkwam was er nog steeds niemand. Even later gingen we alle deuren en huisjes bij langs. Zat het personeel gewoon nog te slapen in de vertrek hal (hier is namelijk airconditioning, haha). Echt heel mooi, maar ook irritant want het wachten en zoeken bleek voor niets te zijn. Het vliegtuig stond namelijk nog in Semarang met een kapot onderdeel, dus we konden niet boeken. Helaas, het feest gaat niet door..
Hoewel het feest gaat gewoon door... wat een geweldige dag was het vandaag. We hebben secret beaches bezocht, scooter gereden over het hele eiland, door steile bospaadjes en rotsachtige wegen. Wij durven nu wel te zeggen dat we pro's zijn. Onderweg kom je langs hele schattige dorpjes en Katie die bij mij achterop zat zag apen in de bosjes, er lopen overal kippen, koeien (gekke witte magere), geiten en heel veel straatkatten. De kippen zijn het grootste gevaar op de weg, die steken zomaar als een speer als kip zonder kop de straat over. Ook een leuk feitje is de huizen hier (en in heel Indonesië). De voorkant van het huis is altijd heel mooi beschilderd maar de zijkant van alle huisjes zijn gewoon van steen/beton. Dus iedere keer denk ik , wow wat een mooi huis en dan zie ik de vervallen zijkant..
We hebben de dag afgesloten op sunset beach. Hier hebben we samen gegeten en daarna van de zonsondergang genoten. En jaja, Alisa en ik hebben een kokosnoot geprobeerd. Super smerig... maar zeker leuk om geprobeerd te hebben.

Top dag! Maar de avond is nog jong, we hebben een smoothie gehaald op het marktje, oh deze ga ik echt missen.. en misschien ook wel het vrouwtje achter de smoothie bar.
Terug in Coconut house hebben we samen gedronken, muziek gemaakt en gedanst met het groepje van vandaag en wat andere vrienden van de jongens , super gezellig. Na 21:30u moet eigenlijk de muziek uit, het was inmiddels al 23:30u. Morgen om 7u de boot ! Maar we hebben geleerd: today is today, tomorrow is tomorrow.
We hebben het feestje verplaatst naar sunset beach. Dit was echt een kippenvel momentje. Ik stond in de zee, er was een vuurtje gebouwd, de maan scheen, muziekje en ik zag overal flitsen van onweer verder geen geluid. Aladin nam gebruik van dit romantische momentje en nam Alisa mee voor een wandeling om haar hart te proberen te veroveren, maar Alisa had totaal geen interesse, haha. Alisa: 'friend is friend'. We hadden van Sandra geleerd dat je dit moet zeggen als niet wil dat ze wat proberen. Haha, en het werkte. Aladin was not amused, heart broken. Hij kwam bij mij om te vertellen dat hij net een blauwtje had gelopen bij Alisa precies op dezelfde manier hoe hij een blauwtje had gelopen bij Sandra in de eerste weken dat ze hier was. Serieus alle Indonesische jongens als ze een biertje op hebben zijn ze super snel weg van iemand. Magische woorden: 'friend is friend'. En ik heb geluk dat ze allemaal weten dat ik 5 oudere broers heb en al 4 jaar het leukste vriendje.
Alleen boven ons stukje strand was het helder. Maar dit duurde niet lang.. de vissersbootjes die s nachts vissen legde aan op het strand en spande een zeil over hun boot. Ik heb nog even met ze probeert te communiceren in mijn beste Bahasa en hun vangst bekeken, toen begon het keihard regenen. Gelukkig waren er afdakjes waar we onder konden schuilen. Hier hebben we het dansen voort gezet en een feestje gebouwd, zo hebben we dansend en zingend in de regen de laatste avond op Karimunjawa doorgebracht.

Nog 2 uur slaap voordat de boot vertrekt...