Eten met Octavia

Na alle activiteiten van vandaag hadden we onze eerste siësta wel verdiend.

In de middag hebben we het interview uitgetypt en gecodeerd. Als pauze hebben we even een uurtje gewandeld door de kleine straatjes in onze buurt. Het is echt mooi om te zien hoe de mensen leven. Kippen, katten geiten je ziet het allemaal. Hele lieve mensen die je begroeten. Moeders met baby's, mannen die hun dak aan het metselen zijn. Steigers gemaakt van bamboe stokken... Jongens die afval op een vuurtje gooien. Dikke dure auto's die voorbij rijden worden afgewisseld met de vele motoren die voorbij racen om de drukke weg te vermijden.

Na de wandeling hebben we de huur betaald. We vroegen ons buurmeisje die eerder langs was geweest om te vertellen dat de huurbaas zou komen vanavond of ze mee wou gaan als vertaler. De huisbazin zat in het voorhuis. Een hele mooie grote gelikte woonkamer en zij zat aan een grote langwerpige tafel. We groette haar in het Bahasa en kwamen bij haar aan tafel zitten. Heel aardig maar ook zakelijk mevrouwtje. We hoefden uiteindelijk maar 1,5 maand huur te betalen, financiële meevaller!

Ons buurmeisje had een date met een jongen en zag er echt super leuk uit, lekker gewaagd voor hoe zij hier zich normaal overdag moeten kleden in verband met hun geloof. Ze gaf ons nog snel even wat tips voor leuke eettentjes, 'Sakapatat' en 'Carnivor skybar', misschien wat voor later, we gaan het meemaken.

S'avonds hebben we gegeten met Octavia in een typisch Indonesisch straat restaurantje. We wouden dit in eerste instantie echt niet omdat onze buik al helemaal in de war was. Dus voordat we bestelde hebben we eerst geobserveerd en Octavia helemaal uitgevraagd over hoe het eten wordt bereidt, beetje gênant, maar wel nodig even...
Het bleef alsnog spannend, ik koos noodles met een gekookt ei en Alisa koos voor een toast met hagelslag. Octavia had ook noodles met daarnaast als drankje koude chocolade melk met kaas erop, hoe wij chocolademelk met slagroom drinken maar dan met kaas, dit hadden wij nog nooit gezien, maar ik ga het onthouden om een keer te proberen als mijn maag weer een beetje meewerkt.

Het was super gezellig en we hebben tot nu toe (3u later) het eten binnen kunnen houden, duss... we gaan het zien.
Morgen weer een nieuwe dag, dan gaan we weer interviews houden in de puskesmas!