Het Indonesische gezin

Samen met zijn vrouw kwam hij ons ophalen om 8:30.
Het was ongeveer een half uur rijden van ons naar zijn huis in een dorpje in de bergen. Zijn vrouw is verpleegkundige en had net een nachtdienst achter de rug. Ze was nog heel opgewekt en vrolijk, hier kan ik nog iets van leren. Als ik een nachtdienst heb gehad, is het enige wat ik wil een bed!
We hebben met mr. Muin en zijn vrouw een kopje koffie gedronken en we mochten kiezen waar we zin in hadden voor de lunch. Zijn vrouw liet gamba's zien, verse vis, kip etc. het zag er allemaal heerlijk uit. Ook liep er hun dochtertje van 2 rond, volgens mr. Muin normaal heel druk en aandacht trekkend. Nu was ze heel observerend en stil. Mr. Muin is vader van 3 kinderen. Hij heeft ook een zoon van 11 en dochter van 9.
Die gaan we zo meteen ontmoeten op de islamitische basisschool hier in het dorp waar wij ook een Engels les gaan geven aan de hand van een PowerPoint presentatie over Nederland.
We kwamen aan op het schoolplein en we kregen van alle kinderen een hand. Het is voor ons normaal om handen te schudden maar hier als je iemand respect wil tonen. Kind naar leraar bijvoorbeeld zeggen we u. Hun manier van respect tonen is je hand tegen hun hoofd leggen. Heel schattig, maar het overrompelde me een beetje dat ik uit automatisme me hand bleef schudden wat er op neer kwam dat die kinderen een tikje kregen, dus ik leerde het al snel af...
We werden door de directeur geïnformeerd over de school en hoe het systeem in elkaar zat. Ze kinderen waren onderverdeeld in scouts en gezondheidsvrijwilligers. De scouts zorgde voor de natuur en hadden net als op scouting bij ons (Bestevaer en Zeemeeuwen) de ceremonies dat de vlag werd gehesen etc. De kinderen die gezondheidsvrijwilligers waren geven bijv. demonstraties over hoe je je handen moet wassen en informatie over waaraan je ziektes kan herkennen. Het leek mij een super goed systeem.
Wij hebben na hun demonstratie en voorlichting (bijna onderzoeksobservatie waardig, maar helaas andere doelgroep) onze presentatie gegeven over Nederland in het Engels met mr. Muin als vertaler. We hebben wat over de typische dingen uit Nederland verteld: houten klompen, tulpen, dijken, drop, stroopwafels, haring, sinterklaas etc. Deze kinderen waren 8-10 jaar oud.

Na de presentatie kwamen we weer op het schoolplein en kwam de hele school, alle kinderen (357 kinderen) op ons afgerend met hun schriftje en vroegen onze handtekening of iets te schrijven. Voor 10 minuten hebben we even gevoelt hoe het is om als een celeberty te leven.. op een gegeven moment moesten we stoppen van de directeur van de basisschool en de kinderen werden op een vriendelijke manier weggestuurd. We hebben foto's gemaakt met de klas en nog met de klas gezeten zodat ze met ons Engels konden oefenen en wij onze Bahasa. Was echt een super ervaring!

Vervolgens kwamen we weer thuis bij mr. Muin en had zijn vrouw met hun soort familielid/nanny, lief oud vrouwtje de hele ochtend in de keuken gestaan. We kregen een verse mango smoothie en hebben even gerelaxt in de serre. Wauw, wat hebben zij een mooi huis. Heel groot (Indonesische begrippen maar ook groot voor Nederlandse begrippen), open en hoog. Het grootte verschil is dat er in deze woonkamer bijna geen meubels staan. Ze zitten hier voornamelijk veel op de grond. Ook douchen ze 5x per dag, omdat ze 5x per dag bidden op een dag en je rein/schoon moet zijn voordat je gaat bidden.
Terwijl mr. Muin aan het bidden was vroegen we zijn vrouw hoe ze

elkaar hadden ontmoet. Ze vertelde dat ze elkaar hadden ontmoet in hun laatste semester van de opleiding en dat ze in die tijd eigenlijk helemaal niet verliefd was op hem, maar toch heeft mr. Muin haar ouders de hand van hun dochter gevraagd. Dit was voor ons wel een beetje gek, maar voor de islamitische cultuur normaal. Je gaat pas echt daten en elkaar leren kennen nadat je getrouwd bent. Toen vroegen we: maar nu ben je vast gelukkig met je drie mooie gezonde kinderen en een pracht van een huis en je man? Ze antwoordde: ja ik moet wel. Het was een beetje gek gesprek en we vonden het ook wel een beetje zielig voor mr. Muin hoe zij over hem praatte maar we gaan er maar vanuit dat dit het cultuur verschil is.

We kregen een uitgebreide lunch/maaltijd. Ze had alles klaar gemaakt wat ze vanochtend liet zien. Ze had twee soorten kip die we moesten proeven: de kip die we altijd op straat zagen lopen en de boerderij kippen. De kip van de straat was veel malser en lekkerder, maar toch een gek idee. Trouwens die kippen heel op straat zijn heel groot en gespierd, zoals het hoort denk ik.
We hebben echt heerlijk gegeten en wederom met onze handen. Ik heb de recepten van de moeder gekregen en ga dit zeker thuis proberen na te maken!

Na de lunch hebben we even uitgebuikt en daarna gingen we naar een 'Monkey Cave' met het hele gezin. Deze grotten waren op een eiland midden op een meer. Hier liep een brug naartoe. Op het eiland kon je allemaal paadjes belopen waar gewoon alle apen los rondliepen.

Dit was echt heel leuk. Heel veel aapjes gezien en het was echt heel gezellig met het gezin. Ze waren heel lief en ontspannen. We kregen ook steeds meer contact met de jongste. Ze hielt heel erg van muziek en dansen. Dus als er muziek op kwam ging ik heel gek met haar dansen, lachen!

Na de Monkey Cave hebben we nog even fruit gegeten en een koffie gedronken en gespeeld met de kiddo's. Wat een energie zat er in de kinderen, poeh!
Rond 20u zijn we naar huis gebracht. Het was echt een hele bijzondere dag om eens te zien hoe een gezin leeft hier in Indonesië. Echt een top dag.

We hebben nog even een wafel gegeten en waren nog op een islamitisch feest beland... natuurlijk belanden wij daar weer. Was weer een bijzondere ervaring en jaja we zijn ook nog door een LIVE tv geïnterviewd.. haha