Bye bye Semarang, Hello Yogja

Vanmorgen zijn we door Anine en Laily naar de bushalte gebracht. We hebben een hele dikke knuffel aan beide gegeven en bij Laily hebben we beide een traantje moeten wegpinken vooral omdat zij eerst begon met de tranen... we hebben haar beloofd contact te houden en dat we als achtergrond danseressen misschien wel zangeressen op haar bruiloft terug zullen komen. Ook hebben we haar gezegd dat ze naar Groningen moet komen en altijd welkom is!

De busreis was echt dikke prima. We vertrokken om 7:30u en kwamen uiteindelijk dmv onze vertrouwde Go-Jek app om 10:15u aan in het Via Via Guesthouse. Wat een heerlijke plek. Viavia guesthouse was aangeraden door Mineke en Jo (vriendinnen van mijn ouders, tantes), super bedankt!! We werden hartelijk ontvangen, kregen de kamer aangewezen en werden uitgenodigd voor een welkomsdrankje in de tuin. De tuin bestaat uit twee gedeeltes. Het eerste gedeelte is een soort binnenplaats met een dak van planten en klimop en grenst aan een open huiskeuken waar het ontbijtje wordt klaargemaakt voor de gasten. Het tweede gedeelte grenst aan het eerste gedeelte maar dit is meer de zon plek met een zwembad en ook tafeltjes en een bamboe huisje met een lounge gedeelte.

We hebben ons even opgefrist en gerelaxt en zijn vervolgens de stad in gegaan. We hebben de hele stad lopend verkend. Onderweg raakte we in gesprek met wat lokalen. Eerst een man die werkt als poppenspeler. De poppen spelen zijn hier heel populair. De poppen zijn gemaakt van Buffalo leer en worden vervolgens beschilderd met Batik. Hij bracht ons naar een winkeltje waar ze het maken en verkopen. Ze hebben ons het proces uitgelegd en er zaten ook mannetjes buiten onder het afdakje te werken aan het uitsnijden van het leer en de beschilderingen, heel mooi om te zien. We hebben nog even rond gekeken in het winkeltje, naast deze poppen hadden ze ook allemaal andere traditionele kunst artikelen als meubels, maskers en andere fratsen.
We liepen verder door de stad zonder doel en kwamen alweer in gesprek met de volgende lokale. Deze man was gymleraar van een school waar we net daarvoor langs waren gelopen. Hij vertelde ons over een batik-expositie van studenten in het centrum die hij aanraadde om te bezoeken. Hij heeft een fietstaxi voor ons geregeld voor een lokale prijs om ons naar de plek te brengen.

We werden ontvangen in een huis/grote open ruimte door een docent van de kunstacademie van Yogjakarta. De ruimte stond vol met schilderijen van studenten en docenten van de kunst academie. De docent nodigde ons uit om kennis te maken met 'Batik'. Achter in de grote ruimte tussen de (batik) schilderijen zat een studente te werken aan haar project. Terwijl de studente aan het werk was gaf de docent uitleg over het proces Batik. Batik betekend letterlijk 'Ba' =vele en 'tik' =stippen. Het doek krijgt een basis kleur. Vervolgens wordt er met wax stippen en figuren getekend. Vervolgens gaat er een andere kleur overheen en dan blijven de figuren die met wax zijn betekend de basis kleur. Hij legde het op een hele enthousiaste manier aan ons uit. Het was mooi om kennis te maken met het proces.
We hebben nog gekeken naar batik schilderijen om te kopen. Er zaten hele mooie doeken tussen voor een normale prijs. Maar uiteindelijk door ruimtegebrek in mijn backpack en niet weten waar ik het moet hangen in huis voor nu even overgeslagen.
Het ging keihard regenen toen we weg wouden, dus we hebben nog

even geschuild in het atelier. Op een gegeven moment hebben we via tripadvisor een eetplekje opgezocht in de buurt waar we naar toe zijn gerent door de regen. De straten lagen helemaal vol met water, we deden onze slippers uit en gingen ervoor! Haha, we werden lachend nagekeken en we hadden er zelf stiekem ook wel plezier in.
We hebben een lekker hapje gegeten in een lokaal eettentje. Ik had golden noodles met cantherellen en paksoi er doorheen, vét lekker!
Precies wat ik even nodig had. Het was iets minder hard gaan regenen maar nog niet gestopt. We waren toch al nat dus kozen ervoor om de reis lopend voort te zetten. We hadden niet echt een plan waarheen maar kwamen op de grote winkelstraat 'marlboro street' van Yogja uit. Hier hadden we al eerder van gehoord. Het was deels overdekt, heel fijn. Dit was een hele gezellige straat met allemaal souvenir kraampjes en we werden verleidt om souvenirs te kopen maar hebben ons nog even ingehouden op een armbandje voor onszelf na. We besloten weer richting via-via guesthouse te gaan om even te chillen en ons klaar te maken om Sandra te meeten. Sandra is onze zwitserse vriendin die we in Karimunjawa hadden ontmoet.

Via-via guesthouse is ongeveer een half uur lopen vanaf het centrum. Maar daar tegenover zit het in een zijstraat van één van de gezelligste straatjes van Yogjakarta. De straat zit vol met hippe coffee tentjes en barretjes met live muziek. We zijn bij een barretje naar binnen gelopen en ik kreeg bij binnenkomst al een High Five van een wat oudere local. Leuke binnenkomst zo. Er hing een fijne sfeer. We hebben heerlijk een biertje gedronken en een pizza gedeeld. Op een gegeven moment raakte we aan de praat met de man waar ik eerder een high five aan had gegeven. Hij vertelde dat de bar op zijn grond stond en dat hij hier eerder altijd woonde. Na een aardbeving is zijn woning verwoest en heeft hij er een bar van laten maken en verhuurd deze nu. De man was eind vijftig en stelde zich voor als 'Beng beng'. Hij begon te vertellen over tours die hij organiseert voor toeristen die hij ontmoet in de bar. Hij zou ons de mooie/geheime plekken van Yogjakarta kunnen laten zien. Wij dachten natuurlijk eerst, wat moet deze man van ons en misschien is dit verhaal wel allemaal verzonnen. Het klonk allemaal wel perfect voor ons. Het leek alsof hij dit van ons gezicht af kon lezen en liet hem twee handgeschreven boekjes lezen waarin recensies stonden over zijn tours. De recensies waren geschreven in Frans, Duits, Engels, Nederlands etc. De recensies waren allemaal super enthousiast en er stond ook in beschreven over dat ook zij eerst twijfelde aan deze beste man, maar dat ze wel een onvergetelijke dag met hem hebben beleefd. We wouden graag juist de niet-toeristische plekken van Yogjakarta ontdekken en hadden op donderdag nog geen plannen, zonder overleg besloten we de man te vertrouwen. We hebben nog over de prijs onderhandeld (hij vroeg namelijk in eerste instantie te veel, voor onze studenten budget dan natuurlijk) en hebben vervolgens een afspraak met hem gemaakt voor donderdag, leuk leuk!

Ondertussen hadden we met Sandra afgesproken dat we naar haar hostel zouden komen. Haar hostel 'Good Karmas' is van dezelfde eigenaar als 'The Coconut house' op Karimunjawa. De werknemers van Good Karmas had Sandra al eerder ontmoet tijdens een teamuitje van de werknemers op Karimunjawa. Het hostel was ongeveer 5 min lopen vanaf ViaVia. We hebben met hun wat biertjes gedronken en muziek gemaakt in de tuin. Daarna zijn we naar een reggae bar gegaan om de verjaardag van een jongen die bij Good Karmas werkt te vieren. We waren dus met alleen locals, Sandra, ik en Alisa. We hebben nog even happy birthday gezongen in alle talen: Zweeds, Bahasa, Nederlands.. Het was een super gezellig en we hebben lekker gedanst op live reggae.

We zijn op een gegeven moment toch maar naar huis gegaan omdat we om 4:45u een busje hadden besteld om vroeg naar de Boroburdur temple te gaan.
Oh oh, dit is al over 1,5 uur. Toch maar even dit uurtje pakken!